Parafia Nowa Ruda - Słupiec

Kolejny dzień „Wakacji z Bogiem 2018” spędziliśmy bardzo aktywnie. Na początku naszego całodziennego zwiedzania uczestniczyliśmy we Mszy św. w Sanktuarium Matki Boskiej Królowej Polskiego Morza w Swarzewie. Po wspólnej modlitwie wyruszyliśmy na zwiedzanie miasta Gdyni. Przy porcie czekała na nas już nasz pani przewodnik – Elżbieta Makowska, która rozpoczęła zwiedzanie od Muzeum Emigracji. W muzeum dowiedzieliśmy się o historii emigracji Polaków w różne miejsca świata. Wrażenie na dzieciach zrobił również ogromny statek wycieczkowy z Francji, który przycumowany był przy muzeum. Następnie skierowaliśmy się do portu Gdyńskiego, przy którym stacjonowały przy brzegu statki. Ogromne wrażenie robiły statki wojskowe oraz piękny sławny żaglowiec - „Dar Pomorza”. Obozowicze mieli również okazje wypłynąć na głębokie morze statkiem „Smile”. Wrażenie rejsu było niezapomniane. Dzieci zaglądały na mostek kapitański oraz pani przewodnik opowiedziała o historii żeglarstwa. Każde z dzieci chciało być „wilkiem morskim”. Po uroczym rejsie pojechaliśmy do Centrum Nauki Experyment. W tym miejscu młodzież i dzieci mogły puścić wodze fantazji i doświadczyć eksperymentów z dziedziny nauk przyrodniczych i biologicznych o człowieku. Wróciliśmy do domu na kolacje. Natomiast po kolacji czekała na dzieci kolejna atrakcja – dyskoteka. Zabawę prowadził zamówiony na ten dzień D.J. Krzyś. Wychowawcy poprowadzili konkursy, które dostarczyły wiele radości t.j. ubijanie piany z białek, karmienie zamkniętymi oczami serkiem, konkurs wiedzy o regionie oraz owijanie wychowawców papierem toaletowym. Przebojem obozowym stała się Belgijka, w którym uczestniczyli wszyscy obozowicze. Dzień zakończyliśmy pakowaniem bagaży i na rozmowach pożegnalnych. Bożena

Temperatura 21°C, lekkie zachmurzenie, brak wiatru – fantastyczna pogoda na zwiedzanie. Zatem razem z przewodnikiem Panią Elżbietą Makowską wyruszamy na Westerplatte i do Gdańska. Westerplatte – na jego terenie funkcjonowała Wojskowa Składnica Tranzytowa, której obrona we wrześniu 1939 roku stała się symbolicznym początkiem II wojny światowej oraz polskiego oporu przeciw agresji III Rzeszy. Po szybkim zwiedzaniu, Westerplatte pozostało za nami i statkiem płyniemy do Gdańska mijając obszary stoczniowo-portowe. Przepływamy obok najbardziej charakterystycznej budowli w mieście- żurawia, który był największym dźwigiem portowym. Następnie wchodzimy na Ulicę Długą i Długi Targ czyli najpiękniejsze ulice miasta, tworzące trakt królewski. To tutaj usadowiły się najwspanialsze budowle Gdańska tj. Ratusz, czy Fontanna z Neptunem i oczywiście Dwór Artusa – miejsce, gdzie kiedyś spotykali się kupcy, politycy i inni zamożni mieszkańcy miasta dyskutując o bieżących wydarzeniach. Wchodzimy do „perełki” w Gdańsku - Kościoła Mariackiego, który nazywany jest także „Koroną Gdańska”. Jest największą w Europie świątynią wybudowaną z cegły. Z radością podziwiamy kamienice w Gdańsku, które mają swoją piękną historię i przyciągają uwagę niezwykłymi zdobieniami. Kiedyś to portowe miasto było miejscem intensywnego handlu i rejonem, w którym mieszkali najzamożniejsi gdańszczanie. Dostajemy godzinę czasu, by razem z wychowawcami „pobiegać” po sklepach, zjeść pyszną pizzę lub wypić dobrą lodową kawę i poczuć atmosferę Gdańska, jednocześnie delektując się widokiem zapierającej dech w piersiach ulicy Długiej. Z przykrością żegnamy się ze starą częścią Gdańska w rytmach „Belgijki”- zatańczonej przez nas pod gdańskim Ratuszem. Stajemy się częścią tego kolorowego, wakacyjnego, radosnego tłumu turystów wędrującego urokliwymi uliczkami. Około godziny 19.00 wracamy do „Ambasadora” zmęczeni /na bardzo krótko!!!/. Po kolacji czekało nas jeszcze wyjście na plażę, gdzie zagraliśmy w piłkę, pozbieraliśmy muszelki, którymi ozdobiliśmy usypanego z piasku żółwia i kibicowaliśmy jednocześnie drużynie Belgii i Francji w ich mundialowych rozgrywkach . Ciepły piasek, woda przyjemnie chłodząca stopy i plaża skąpana w promieniach zachodzącego słońca – takie wspomnienia zachowamy na kolejne jesienne i zimowe miesiące. Beata

Dzień wstał mało pogodny, ale już przed śniadaniem słońce nieśmiało wyjrzało zza chmur. Po śniadaniu wyruszyliśmy na mszę świętą, a zaraz po niej poszliśmy zwiedzać „Ocean Park” we Władysławowie. Mieliśmy okazję zobaczyć tam zwierzęta morskie wykonane w skali 1:1 w tym największego na świecie 34 metrowego płetwala błękitnego. Spacerowaliśmy tuż obok rekinów, orek czy wielorybów. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy o podwodnym życiu. Po raz pierwszy mieliśmy okazję porozmawiać na żywo z animowaną postacią wieloryba – Płetwalkiem, na ogromnym ekranie. Zadawaliśmy mu pytania, a on nam odpowiadał. Niektórzy przeżyli podwodną przygodę w wirtualnej rzeczywistości, inni oglądali tropikalne rybki oraz rekiny. Część z nas świetnie się bawiła na ogromnym placu zabaw, korzystając z karuzeli, kolejki i innych atrakcji. A wszystko to by przez zabawę wzbogacić wiedzę o podwodnym świecie. Podnosić świadomość ekologiczną i zwrócić uwagę na to, że zaśmiecanie środowiska prowadzi do unicestwienia wielu zwierząt morskich i oceanicznych. Po obiedzie poszliśmy na plażę, by znów wesoło się bawić. Piłka plażowa, przeciąganie liny lub przechodzenie pod nią to świetna rozrywka dla małych i dużych obozowiczów. Puszczaliśmy też latawce i bawiliśmy się z wykorzystaniem maty edukacyjnej, po powrocie z plaży czekała na nas prawdziwa niespodzianka – kolacja – grill na świeżym powietrzu przy muzyce. Wszystkim smakowało wybornie, a kiełbaski i inne smakołyki znikały w okamgnieniu. Po sytym posiłku przyszedł czas na spalenie kalorii. Jak je najlepiej spalić? Wiadomo. Tańcząc. Belgijka, makarena, czy krasnoludki pozwalają strawić sytą kolację i spalić zbędne kalorie. Po dniu pełnym atrakcji obozowicze zasnęli słodkim snem, aby nabrać sił na kolejne wrażenia. Sylwia

Pobudka o godzinie 7.30 i ruszamy na zwiedzanie Helu. Fokarium podbija nasze serca. Foki, foczki, puchate przytulanki – pływały, klaskały płetwami, wykonywały „dziwne figury” w wodzie. W nagrodę za pilne wykonywanie poleceń opiekunów, foki otrzymywały małe ryby . Fokarium jednak to nie zoo ani cyrk ale atrakcja proekologiczna i miejsce rozmnażania fok celem ich przywrócenia Morzu Bałtyckiemu. Krótkie zwiedzanie nabrzeża Helu – miasta położonego na cyplu Mierzei Helskiej i wracamy do Władysławowa, by po obiedzie uczestniczyć w niedzielnej Mszy Świętej. Ksiądz Marcin dla zobrazowania homilii wykorzystał przygotowane dzień wcześniej przedstawienie - pantomimę: „Historia prawdziwa. Życiorys Stanisława Kostki”. Prostota przekazu ułatwiła zapamiętanie dzieciom najważniejszych wydarzeń z życia świętego. Natomiast sprzyjająca pogoda zachęciła do spaceru po ścieżce edukacyjnej rezerwatu przyrody Słone Łąki – znajdującej się na obszarze Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. Kolejna godzina spędzona na zabawach i ćwiczeniach na skwerze rekreacyjnym przyniosła wiele radości wszystkim obozowiczom i wzmogła ducha walki, bo przy okazji rozegrany został mecz piłki plażowej między dziewczętami z naszego obozu a grupą mieszaną harcerzy z Buska Zdroju /województwo świętokrzyskie/ Wynik meczu 2:1 dla naszej drużyny.!!!Po kolacji szykujemy się na zachód słońca nad morzem, po drodze mijamy alejki kolorowych budek pachnących kebabami, goframi, frytkami, lodami i innymi „smakołykami”. Po godzinie 21 słońce w intensywnej czerwieni „topi” się w morzu – zapowiadając jutro ciepły, choć wietrzny dzień. Cisza nocna jak zwykle zaczyna się o godzinie 22.00. W poniedziałek czeka nas pobyt we Władysławowie ale oczywiście nie będzie nudno! Artur

Piątego dnia również obudziło nas słońce i wbrew przepowiedniom deszcz nie padał. Dziś pospaliśmy troszkę dłużej i po śniadaniu poszliśmy na mszę świętą. Po powrocie rozpoczęliśmy nowy etap przygotowań do wystawienia "sztuki" pt. "Wesele we Władysławowie" w czasie gdy jedni przygotowali scenografię inni szlifowali swoje role, jeszcze inni zajmowali się charakteryzacją aktorów. Wreszcie, gdy wszystko było gotowe i dopięte na ostatni guzik zabrzmiał gong obwieszczający początek. Ksiądz Marcin w słowie wstępnym powiedział, że jest to teatr przygotowany przez dzieci i dla dzieci, a jedynie widzami są dorośli. Na kanwie "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego i "Wesela w Atomicach" Sławomira Mrożka poszczególne grupy przedstawiły fragmenty lektur takich jak: Pinokio, Mikołajek, Balladyna i Akademia Pana Kleksa. Wszystko uatrakcyjnione zostało muzyką weselną, przy której bawili się nie tylko aktorzy. Kostiumy przygotowane przez dzieci i opiekunów nadały profesjonalnego charakteru całości. Do wspólnego oglądania zaprosiliśmy też właścicieli ośrodka, w którym mieszkamy. Popołudnie spędziliśmy na plaży, gdzie główną atrakcją okazał się szalony "Festiwal Kolorów". Po kolacji miłośnicy romantycznych wieczorów spędzili czas na plaży oglądając zachód słońca. A pozostali obozowicze tańczyli rytmach radosnej Zumby. Marek

Czwartego dnia naszych „Wakacji z Bogiem 2018” wstaliśmy wcześniej, aby po śniadaniu wyruszyć na całodniową wycieczkę do Trójmiasta. Dzień tradycyjnie rozpoczęliśmy od uczestnictwa we Mszy świętej, tym razem w Sanktuarium Matki Bożej Królowej Polskiego Morza. Opierając się na przykładzie świętości naszego Patrona obozowego – Św. Stanisława Kostki w sanktuarium poprzez modlitwę oddaliśmy cześć Matce Bożej. Następnie wyruszyliśmy w trasę. Pierwszym punktem zwiedzania była Archikatedra w Gdańsku Oliwie. Przy wejściu do katedry czekała na nas pani Makowska – przewodnik, która opowiadała o bogatej historii tegoż miejsca. Katedra słynie ze znanych na całym świecie organów, których brzmienie jest niepowtarzalne i przyciąga słuchaczy różnych narodowości. Dzisiaj mieliśmy okazję wysłuchać pięknego koncertu, który zapadł nam głęboko w ucho i serce. Pospacerowaliśmy również po parku oliwskim, w którym zachwycaliśmy się estetyką i różnorodnością kwiatów i drzew. Następnie wyruszyliśmy do Sopotu, gdzie przeszliśmy po molo, które sięga nawet pół kilometra wgłąb morza. Obozowicze poczuli nadmorski klimat zachwycając się widokami majestatycznych jachtów w porcie „Marine”, wielością sklepików z pamiątkami, budkami z lodami i goframi. O godzinie 19.00 dojechaliśmy na kolację. Po posiłku dzieci i młodzież przygotowaliśmy stroje i tekst na premierę teatralną przedstawienia „Wesele we Władysławie”. Niewyczerpane źródło energii obozowiczów przyczyniło się do zakończenia dnia w rytmach „Zumby”. Katarzyna

Piękne słońce i lekka morska bryza przywitały nas rankiem trzeciego dnia naszych „Wakacji z Bogiem 2018” .Po śniadaniu, jak zwykle przyjemnym spacerze do kościoła parafialnego położonego w centrum Władysławowa, uczestniczyliśmy wraz z ministrantami z Lubaczowa we wspólnej Mszy Świętej. Wspólnie dziękowaliśmy, prosiliśmy i oddawaliśmy się w opiekę Bogu. Czwartek, to w naszym programie „Dzień Sportu” i zdrowej rywalizacji. Zatem na skwerze rekreacyjnym, znajdującym się niedaleko naszego Ośrodka, zostały przygotowane stanowiska dyscyplin „prawie” olimpijskich. Mieszane drużyny rozegrały bardzo ambitny mecz piłki plażowej. Chętni pobijali rekord skoków na skakance – 220. Rzuty ringo wyłoniły „miotaczy” kolorowych kółek. A skoki w workach znowu były najbardziej atrakcyjne dla męskiej części grupy Pani Kasi. Najwięcej emocji wywołało przeciąganie liny – grupy męska kontra damska. Kto wygrał??? Oczywiście „płeć piękna” - jest nas więcej na naszych „Wakacjach”. Na zakończenie wręczono dyplomy i czekoladowe „Grześki”. Po obiedzie przyszedł czas na zdobycie plaży we Władysławowie . Kąpiel w wodzie, która pobudza zmysły, budowle z piasku zasługujące na medal, ogromne, tęczowe bańki mydlane i balony napełnione wodą to tylko część atrakcji przygotowanych przez księdza Marcina. Piękne motto św. Stanisława Kostki: „Do wyższych rzeczy jestem stworzony” jest z nami każdego dnia i o każdej porze – nawet na pięknej plaży wśród szumu fal i radosnego śmiechu dzieci. Na zakończenie dnia odwiedziliśmy jeszcze Matkę Bożą Królową Polskiego Morza w jej Sanktuarium w Swarzewie, nazywanym także Kaszubską Częstochową.

„Maryjo, Matko Zbawiciela! Gwiazdo Morza, oddajemy się Tobie. Prowadź nas, abyśmy szukali zawsze najcenniejszego skarbu, którym jest Twój Syn, nasz Bóg i Pan, Jezus Chrystus”

Przed snem jeszcze zadźwięczały rytmy „Czekolady” i czas na sen, bo jutro wcześniej wstajemy...7.30 !!! Beatka

Drugi dzień pobytu. Kolejny dzień pełen wrażeń i wakacyjnych przyjemności. Środę rozpoczęliśmy pobudką o 8.30, a następnie zjedliśmy smaczne śniadanie. Na Mszę świętą udaliśmy się do kościoła parafialnego pw Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Świątynia zachwyciła nas sakralną urodą. Przepiękne, barwne witraże oraz wspaniały ołtarz robiły wrażenie. Podobnie jak homilia wygłoszona przez księdza Marcina Banaczyka, odwołującego się do słów ewangelii św. Mateusza, w której zło jest porównywane do świń. Ksiądz Marcin zachęcał nas do odrzucenia zła i codziennego poszukiwania dobra. Posileni Słowem Bożym powróciliśmy do ośrodka na warsztaty plastyczne. Każda grupa miała przygotować lapbooka o św. Stanisławie oraz plakat – zaproszenie na przedstawienie teatralne pt. „Wesele we Władysławowie”. Wszyscy z zapałem zabrali się do pracy. Wycinanie, klejenie, rysowanie pochłonęły obozowiczów bez reszty, tak, że już niespełna półtorej godziny później spod rąk młodzieży wyszły wspaniałe prace. Tworząc prace plastyczne pod uwagę wzięliśmy różne aspekty życia św. Stanisława takie jak: odwaga, świętość, wytrwałość, pracowitość oraz szczególny Kult Maryji. Po prezentacji zjedliśmy obiad i przy ogólnej radości pomaszerowaliśmy na plażę. Dzieci pełne zachwytu rozłożyły się w grupkach, by korzystać ze słońca, wody oraz łopaty i piasku. Kuba Styga tak wytrwale kopał, że dołek osiągnął głębokość jego wzrostu. Zabawa na świeżym powietrzy wzmaga apetyt, dlatego na kolacji kanapki i pyszne naleśnik i znikały w błyskawicznym tempie. Po posiłku wyszliśmy na wieczorny spacer połączony z seansem filmowym. Obejrzeliśmy film pt. „Święty Marcin de Porres”. Film opowiadał o peruwiańskim zakonniku zwanym przez współbraci „ojcem dobroczynności”, który całe swoje życie poświęcił Chrystusowi i służbie innym. Święty Marcin zostanie dla nas przykładem pokory i całkowitego zaufania Bogu. Dzisiejszy dzień umocnił zarówno nasze ciało jak i naszego ducha. Sylwia.

I wreszcie nadszedł wyczekiwany dzień wyjazdu na Wakacje z Bogiem 2018”. Tradycyjnie zebraliśmy się pod Intermarche. Ksiądz Marcin Zawada - nasz kierownik, wychowawcy Beata Szałęga, Sylwia Adaszyńska, Katarzyna Klimek, Marek Przytocki, Artur Wojtyra, nasza pielęgniarka Bożena Wojtyra oraz duchowo wspierający cały obóz ksiądz Marcin Banaczyk przywitali dzieci, poinstruowali o bezpiecznej podróży i po błogosławieństwie księdza proboszcza Krzysztofa Iwaniszyna ruszyliśmy do Władysławowa. W autobusie dzieci zaczęły poznawać się i nawiązywać nowe znajomości. Uczestnicy obozu integrowali się po przez wspólne rozmowy, gry słowne i karciane oraz śpiewy przy gitarze. Cały pobyt wakacyjny poświęcony jest św. Stanisławowi Kostce, o którym dzieci będą mogły się dowiedzieć w przyszłych dniach obozu. Obozowicze poznali również nową piosenkę o świętym Patronie młodzieży. Droga trwała 12 godzin, ale minęła radośnie i z humorem. Dotarliśmy na pyszną obiadokolację. Po kolacji odbyły się rozdzielenie do pokoi, sprawy organizacyjne i szkolenie bezpiecznego pobytu na obozie. Na zakończenie dnia miała miejsce msza święta, w której uczestniczyły zmęczone, ale szczęśliwe dzieci. Przed snem obozowicze mieli okazję jeszcze pospacerować z wychowawcami po promenadzie Władysławowa. Wieczorny spacer pozostawił siły tylko na umycie się i położenie spać. Kasia

Czy może być piękniejsze zakończenie roku szkolnego i katechetycznego od tego, który świętujemy z wielką radością i z najlepszym przyjacielem z Panem Bogiem? Myślę, że to najlepszy sposób na rozpoczęcie wakacji. A doskonałą okazją ku temu jest coroczny festyn rodzinny na Górze Wszystkich Świętych. Parafiada 2018 zgromadziła licznie mieszkańców Słupca, Nowej Rudy i okolic. W niedzielne popołudnie na Górkę przybyli wierni, by dziękować Dobremu Bogu za cały rok edukacji, by pokłonić się Matce Bożej, a podczas Mszy Św. odprawionej przy ołtarzu polowym modlić się o nowe powołania kapłańskie i zakonne. O piękną oprawę muzyczną liturgii zadbała Schola Załoga Boga, którą po raz kolejny gościliśmy na Górce. Rodzinny festyn to modlitwa, radość i wspólna zabawa. To także czas podsumowań minionego roku katechetycznego, podczas którego młodzież gimnazjalna przystąpiła do Sakramentu Bierzmowania, dzieci klas trzecich po raz pierwszy przyjęły Pana Jezusa do swojego serca, a dzieci klas czwartych świętowały Rocznicę Pierwszej Komunii Świętej. Dla tych najbardziej wytrwałych uczniów klas trzecich i czwartych, tych wszystkich, którzy odprawili pierwsze piątki miesiąca czekały nagrody. Wręczenie ich było jednym z ważniejszych punktów programu Parafiady. Bo atrakcji w tym dniu było wiele. Można było spróbować swoich sił i sprawdzić kondycję podczas rodzinnego biegu, którego trasa przebiegała od Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej do wieży widokowej, prowadzonego przez Aktywną Nową Rudę lub tę samą drogę pokonać spacerowym krokiem z przewodnikiem Panem Edwardem Soją. A na muzycznej scenie Podzamek Boys oraz Fragua. To właśnie śpiew połączony z modlitwą w wykonaniu rockowego zespołu chrześcijańskiego towarzyszył podczas niedzielnego festynu. Nie brakowało też rozmaitych stoisk dotyczących zdrowia, żywności i natury przgotowanych przez Centrum Integracji Społecznej Gminy Kłodzko, Uzdrowisko Lądek- Długopole, Diabetyków, Zieloną Pracownię Pani Teresy Fereżyńskiej, Nadleśnictwo Jugów, Pizzerię Nowar. Ponadto występ przedszkolaków z Krainy Malucha, punkt dogoterapii z Bielawy, modelarze z Nowej Rudy, pokaz sprawnościowy Szymona i przyjaciół, stoiska z miodami z Bożkowa i Gorzuchowa, jak również z ceramiką i obrazami. Nie lada gratką dla najmłodszych były zabawy z DJ Przemkiem, malowanie twarzy, warsztaty anielskie oraz warsztaty z układania kwiatów. Tu pomoc nieśli wolontariusze Pani Magdaleny Schmidt. Licytacja pysznych tortów to nieodzowny element parafialnych festynów, na który zawsze wszyscy czekają, tak samo jak na losowanie cegiełek. A było na co czekać, bo nagrody wspaniałe. Wśród nich vouchery na kolację, do kina, fryzjera, na basen, bony upominkowe oraz nagrody rzeczowe. Nie zabrakło też nagród nietypowych, które były zaskoczeniem dla wszystkich, takich jak: fotografia z ks. Proboszczem Krzysztofem, spacer wokół Sanktuarium z ks. Marcinem, czy też kurs układania bukietów z kwiatów polnych prowadzony przez ks. Jacka. To był dobry czas, pełen uśmiechu, radości , wspaniałej zabawy, spędzony przy doskonałej muzyce i pysznym jedzeniu. Domowe ciasto, kawa, herbata, pieczony prosiak, kiełbaski, grochówka, frytki czy pajda chleba ze smalcem to wszystko to, czego można było skosztować podczas niedzielnego festynu. Dziękujemy Bogu za ten czas, za pogodę, za ludzi, dzięki którym spotkaliśmy się na Parafiadzie, za to, że mogliśmy ofiarować małą cegiełkę, by nasza Górka wyglądała pięknie. To niedzielne popołudnie, to nasze świadectwo wiary, to nasze podążanie za Św. Stanisławem Kostką- patronem wakacji naszych dzieci- Wakacji z Bogiem. Bo czy w górach, czy nad morzem, nad jeziorem, czy w domu...zawsze z Bogiem- najlepszym Przyjacielem. Agnieszka

W środę 20 czerwca grupa pielgrzymów z naszej parafii udała się na pielgrzymkę do Legnicy i Krzeszowa. W Legnicy w Sanktuarium św. Jacka nastąpiło Wydarzenie Eucharystyczne o znamionach Cudu Eucharystycznego. Tam nasi pielgrzymi zapoznali się z historią Cudu, uczestniczyli we Mszy św. Po niej nastąpiło dziękczynienie przed Relikwiami oraz zwiedzili Sanktuarium. Następny punktem naszej Pielgrzymki, była Katedra Legnicka. Po zwiedzaniu katedry miał nastąpić wyjazd do Krzeszowa, ale doszło do nie planowanej wizyty do parafii św. Jana Chrzciciela, do Franciszkanów. Tam nasi Pielgrzymi wysłuchali historii o. Szymona na temat Mauzoleum Piastów, które powstało w latach 1677-1679. Pierwsza na Śląsku barokowa kaplica grobowa należy do najwybitniejszych zabytków epoki łączących w harmonijną całość wszystkie dziedziny sztuki: architekturę, rzeźbę i malarstwo. Wyróżnia się układem przestrzennym, dekoracją wnętrza oraz programem ideowym. Po tym krótkim wystąpieniu, udaliśmy się w podróż do Krzeszowa do Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. Krzeszów to mała miejscowość położona w Kotlinie Kamiennogórskiej na Dolnym Śląsku. Od czasu powstania Diecezji Legnickiej jest jej głównym sanktuarium oraz celem pielgrzymek. Krzeszowskie opactwo cystersów to zabytek najwyższej światowej klasy, wpisany na listę Pomników Historii przez Prezydenta RP i będący żelaznym kandydatem do UNESCO. Tędy przebiega również główny Europejski Szlak Cysterski oraz Sudecka Droga św. Jakuba. W Bazylice w ołtarzu głównym mieści się ikona Matki Boskiej Łaskawej - jest to najstarszy, bo XIII-to wieczny wizerunek Matki Boskiej na ziemiach Polski. Myślę, że czas spędzony na wędrówce po Sanktuariach pozwolił na pogłębienie swojej wiary, ale także na podziwianie piękna architektury, która jest dostępna nie daleko naszych domów. Ks. Jacek

Hej, hej Maryjo pobłogosław nas, hej dobry Boże w pielgrzymkowy czas. 100 lat Niepodległej dumnie świętujemy i na Kahlenbergu wspólnie wędrujemy. Kostko Stanisławie, który w Wiedniu byłeś prowadź nas tym szlakiem, tam gdzie się uczyłeś. Twoimi dróżkami chcemy pielgrzymować. Uczyć się świętości, sernika kosztować.

Z hymnem na ustach wyruszyła w nocy grupa pielgrzymkowa wraz z duchowym opiekunem ks. Marcinem. Grupa bardzo liczna, bo oprócz słupieckich parafian podróżowali do Wiednia pielgrzymi z Nowej Rudy, Jugowa, Ścinawki, Bożkowa, Kłodzka a nawet z Wrocławia. Nasza podróż rozpoczęła się od poczęstunku pyszną tarteletką. Taką miłą, słodką niespodziankę przygotował dla nas ks. Marcin, który w sobotę obchodził swoje urodziny. Do pięknej stolicy Austrii podróżowaliśmy w 100-lecie odzyskania przez Polskę Niepodległości. Na Kahlenbergu rozpoczęło się nasze pielgrzymowanie, w historycznym miejscu, gdzie dopełniła się wiara i nadzieja króla Jana III Sobieskiego i modlącej się Europy, przekazana światu wyznaniem monarchy polskiego słowami: Przyszliśmy, zobaczyliśmy, a Bóg zwyciężył. To tutaj na wzgórzu w Kościele św. Józefa był najważniejszy punkt programu pielgrzymki, a mianowicie Msza Św. odprawiona przez ks. Marcina. Zawierzyliśmy Dobremu Bogu ten czas pielgrzymowania, każdy z nas wzbudził w sercu intencje. Ten dzień był okazją do złożenia życzeń naszemu Drogiemu Solenizantowi, co też na zakończenie Mszy Św. uczyniliśmy. Błogosławieństwa Bożego, Opieki Matki Najświętszej, życzliwości drugiego człowieka, zdrowia, codziennych małych radości – tego życzyli pielgrzymi podążający do Wiednia za Św. Stanisławem Kostką. To właśnie z Wiedniem związane jest krótkie życie tego Świętego. Prezentacja multimedialna podczas podróży przedstawiła nam życiorys Św. Stanisława Kostki. Urodzony w 1550 roku w Rostkowie na Mazowszu, jako młodszy syn kasztelana zakroczymskiego, w wieku czternastu lat wraz ze starszym bratem Pawłem i nauczycielem Janem Bilińskim wysłany został na dalszą edukację do cesarskiej stolicy. Tutaj uczęszczał Stanisław do prowadzonego przez jezuitów cesarskiego gimnazjum. W latach 1565-1567 mieszkał na tyłach pojezuickiego kościoła, w zachowanej do dziś kamieniczce na rogu ulic Kurrentgasse i Steindlgasse. W tym właśnie domu w grudniu 1565 roku chłopiec podczas choroby doznał przeżyć mistycznych, które miały istotny wpływ na jego dalsze życie. Objawiła mu się Najświętsza Panna z Dzieciątkiem, oznajmiając, że po wyzdrowieniu powinien wstąpić do Towarzystwa Jezusowego. Ze względu na brak zgody rodziców, wiedeńscy jezuici odmówili przyjęcia, w następstwie czego siedemnastoletni młodzieniec opuścił potajemnie Wiedeń, udając się na piechotę do Rzymu. W Wiecznym Mieście został przyjęty do Nowicjatu. W rok później zmarł na malarię. Podążanie śladami Św. Stanisława Kostki to dla nas po raz kolejny umacnianie wiary. Spacer wiedeńskimi uliczkami, po których niegdyś chodził Święty to dla nas wielka radość. Dziękujemy Bogu, że nas doprowadził na austriacką ziemię, tam gdzie Pomnik Sissi, Jana Straussa, Goethego. Tam gdzie Ogród Różany, piękne barokowe kamienice, Opera i Katedra Świętego Stefana. Dziękujemy Panie Boże za ten czas, za Św. Stanisława Kostkę- patrona dzieci i młodzieży. Agnieszka

16 czerwca o godz. 19 na Górze Wszystkich Świętych wspólnoty młodzieżowe naszej parafii tj. Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Ministranci oraz Eucharystyczny Ruch Młodych wraz z Ks. Jackiem oraz Ks. Marcelim spotkały się na wspólnej biesiadzie. W ten sposób młodzi parafianie chcieli zakończyć tegoroczny czas formacyjny swoich wspólnot. Przy wielkim ognisku pieczono pyszne kiełbaski, chlebek i różne inne smakołyki. Nie mogło oczywiście zabraknąć wspólnych rozmów, zabaw, spaceru na wieżę widokową. Czas płynął szybciutko i nieubłaganie. Jednak była chwila na intensywne rozgrywki sportowe. Młodzi wraz z księdzem wikariuszem rozegrali meczyk w piłkę nożną a także zadbali o swój rozwój fizyczny grając w siatkówkę. Wspólny czas płynął we wspaniałym nastroju. Niestety to, co dobre szybko się kończy. O godz. 21: 30 całe towarzystwo rozeszło się do swoich domów. Po wakacjach na pewno spotkają się ponownie by rozpocząć nowy rok formacyjny. Wojciech

W Niedzielę 10 czerwca słupieckie Towarzystwo Przyjaciół WSD pielgrzymowało do Barda, do Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej. Celem pielgrzymki noworudzkiej grupy i innych Towarzystw Przyjaciół WSD była modlitwa o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Mszy św. koncelebrowanej przez księży przybyłych ze swoimi parafianami przewodniczył ks. Rektor Tadeusz Chlipała. Ks. Rektor w homilii przypomniał zadanie każdego katolika, które w niedzielnym Słowie Bożym szczególnie wybrzmiało: „kto pełni wolę Bożą – a nie przez fakt metryki – jest Jezusa bratem i siostrą”. Po ucałowaniu przez pielgrzymów cudownej figurki Matki Bożej Bardzkiej i wysłuchaniu koncertu organowego w wykonaniu kleryka Mateusza Grzegorczyka, przyszedł czas na poczęstunek przygotowany przez ojców Redemptorystów. Następnie wszyscy uczestnicy spotkania zebrali się na katechezę o powołaniach, formacji seminaryjnej oraz odpowiedzialności całego Kościoła za rozwój przyszłych kapłanów. Jeszcze Różaniec i pielgrzymi wrócili do Słupca. ks. Marcin

W sobotę 9 czerwca, grupa ministrantów i lektorów wraz z ks. Jackiem i Panem Tomaszem Gilewskim, udała się do Zatoru, do parku rozrywki. ENERGYLANDIA to największy Park Rozrywki w Polsce, oferujący kilkadziesiąt atrakcji, które znajdują się na obszarze 26 hektarów, przeznaczony dla wszystkich grup wiekowych, zarówno dzieci, młodzieży jak i osób dorosłych. Energylandia jest na rynku zaledwie od 3 lat, a cieszy się bardzo wielką popularnością. Nic więc dziwnego że ministranci bardzo dobrze się tam bawili. Strefa ekstremalna - to fenomenalna rozrywka dla wszystkich, którzy chcą zmierzyć się ze strachem, dostarczająca maksimum adrenaliny, potężną dawkę radości i zabawy na najwyższych obrotach. Nic więc dziwnego, że nasi ministranci tam właśnie spędzili najwięcej czasu. Oprócz takich przeżyć, było też możliwość obejrzenia pokazu kaskaderów, którzy pokazali swoje umiejętności w samochodach jak i na motocyklach. Myślę że atrakcji nie brakowało. Co naj wyżej pod koniec dnia, brakowało już sił, ponieważ wyjazd było o godzinie 6 rano, a powrót w godzinach wieczornych. Myślę, że jeszcze uda się wyjechać do parku rozrywki, bo warto jest czasami uleć pokusie takiej ekstremalnej zabawy. ks. Jacek

Mimo, że sobota to dzień wolny od szkoły, dzieci z naszej parafii, które należą do Eucharystycznego Ruchu Młodych, wyjechały z samego rana do Polanicy- Zdroju, aby razem z innymi grupami i dziećmi komunijnymi podziękować Panu Bogu za dar Eucharystii. Spotkanie rozpoczęło się Mszą Świętą, w której kazanie wygłosił ks.Łukasz Piórkowski, znany wszystkim doskonale z programu telewizyjnego „Ziarno”. Pokazywał on, dzięki eksperymentowi, czym, jak ważna i cenna jest modlitwa dla człowieka. Po skończonej Eucharystii był czas na wspólnego rodzinnego grilla. Nie mogło zabraknąć wspólnej zabawy i śpiewów. Wszystko to, aby razem, tłumnie chwalić miłosierdzie Boga. Patrycja Kaszuba

To co w pierwszej chwili wygląda na ograniczenie, w rzeczywistości może okazać się przestrzenią prawdziwej wolności” pisał Jan Paweł II, zatem „Czego naprawdę chcemy dla siebie od życia?”

Takie pytanie zadała uczniom Gimnazjum Nr 2 w Nowej Rudzie- Słupcu, Beata Kras, prowadząca dnia 07 czerwca 2018 roku na zaproszenie księdza Marcina, warsztaty. Trener biznesu i rozwoju osobistego, wieczny harcerz i wokalistka wałbrzyskiego zespołu blusowo-rockowego Plus 50, starała się w bardzo ciekawy sposób podpowiedzieć jak określić swoje cele życiowe, dlaczego warto odpowiedzieć sobie na pytanie:”Czego naprawdę chcę?”, co to jest empatia i motywacja oraz jak przygotować się do publicznego wystąpienia. Pani Beata pokazując różne sposoby wykorzystania najprostszych przedmiotów guzika i klamerki do bielizny zachęcała uczniów do kreatywnego myślenia i łamania stereotypów. Młodzi ludzie chętnie opowiadali o swoich marzeniach, krokach jakie muszą podjąć aby upragniony cel zrealizować i terminach ich spełnienia. Podobno „wszystkie nasze marzenia mają szansę się spełnić, jeśli mamy odwagę je realizować” a sami wiemy, że najlepszym czasem, „żeby zrobić coś dla siebie jest przestrzeń między wczoraj a jutro...” Ale też wiemy, że aby zrobić coś dla siebie – musimy najpierw poznać samych siebie i polubić – takimi jakimi jesteśmy. Prezentacja, wykład, praca w grupach i „burza mózgów” wszystko to sprawiło, że spotkanie z moderatorem było bardzo ciekawe i inspirujące. A umiejętności interpersonalne, radość i pasja prowadzącej przełamywały nawet „najtwardsze lody”. Czterdzieści pięć minut to stosunkowo zbyt mało czasu, żeby przekazać młodym ludziom wszystko co jest ważne przy wyborze dalszej drogi życia może być jedynie wstępem już do samodzielnego wyboru i kształtowania swoich celów, planów i marzeń. Bez względu na to ile masz lat i jaki dźwigasz bagaż doświadczeń – bądź szczęśliwy - ciesz się chwilą, dostrzegaj drobnostki, zarażaj uśmiechem, myśl pozytywnie, żyj całym sobą, kochaj mocno a cytując za Świętym Augustynem:”Jeżeli Bóg w życiu jest na pierwszym miejscu, wszystko znajdzie się na właściwym miejscu” Beata

Więcej informacji o warsztatach: https://swidnica.gosc.pl/doc/4797124.Czas-decyzji

„Mała jest pszczoła wśród latających stworzeń, lecz owoc jej ma pierwszeństwo pośród słodyczy.” (Syr 11, 3); Żeby poczuć tę słodycz i zobaczyć jak powstaje, ksiądz Marcin zaprosił na lekcję, dnia 08 czerwca 2018 roku Państwa Jolantę i Edwarda Szymczaków, prowadzących w pobliskim Gorzuchowie gospodarstwo pasieczne, liczące około 150 rodzin pszczelich. W spotkaniu uczestniczyli uczniowie klasy pierwszej i trzeciej wraz z nauczycielami. Na wstępie ksiądz wykorzystując Pismo Święte oczytał fragmenty odnoszące się do pszczół, miodu i wosku. Najczęściej Biblia mówi o owocu pszczelej pracy, tj. miodzie w znaczeniu dosłownym jak i metaforycznym, bo przecież Słowo Boże traktowane jest jako słodycz Pana, pokarm dla Jego ludu. Jest też symbolem dobrobytu i dobrego pokarmu oraz wiecznej szczęśliwości. Natomiast wosk - symbol skruchy i pokory serca ludzkiego przed Bogiem:„Rozlany jestem jak woda i rozłączają się wszystkie moje kości; jak wosk się staje moje serce, we wnętrzu moim topnieje”. (Ps 22, 15); Przed szkołą wśród drzew, muskani czerwcowym słońcem wsłuchiwaliśmy się w opowiadania Państwa Szymczaków o zwyczajach i liczebności pszczół w ulu oraz dlaczego są tak pożyteczne a miód tak bardzo zdrowy. Dzięki szklanemu ulowi mogliśmy zobaczyć piękną matkę pszczelą, żyjącą nawet 6 lat, trutnie – większe od pozostałych pszczół oraz pszczoły robotnice - ciągle bardzo zapracowane, ale żyjące jedynie 40 dni. „Jeśli wyginą pszczoły, człowiekowi zostaną cztery lata istnienia...” pisał Albert Einstein. I zapewne nie chodzi tylko o to, że nie będzie pysznego miodu. W ostatnich latach pszczoły masowo giną na całym świecie. Dlaczego? Pan Edward uczulał młodych słuchaczy na choroby pszczół oraz nieumiejętne opryski szkodzące owadom. O pszczoły trzeba więc dbać, trzeba je polubić ale przede wszystkim poznać. To nasze piątkowe spotkanie to nie tylko wiele informacji przekazanych w ciekawy sposób przez pasjonatów ale także raj dla podniebienia miód, miodzik, miodzio i... mleczko. Nadto byśmy mogli poczuć się jak w prawdziwej pasiece można było dokładnie zobaczyć pusty ul oraz założyć kapelusz pszczelarski chroniący przed użądleniem owadów. Dziękujemy bardzo serdecznie Państwu Jolancie i Edwardowi Szymczakom za cudownie słodkie przedpołudnie czekamy na kolejne spotkanie już na Parafiadzie 24 czerwca 2018 roku. Beata

Więcej informacji o katechezie; https://swidnica.gosc.pl/doc/4798076.Katecheza-miodem-plynaca

Ósmego dnia od uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa gromadzimy się w naszej świątyni, by uczestniczyć w Eucharystii i raz jeszcze przejść w procesji do czterech ołtarzy, aby słuchać słów Jezusa zapowiadających Eucharystię i Jego obecność w Chlebie. Kończymy oktawę Bożego Ciała, oddając cześć Jezusowi. Przychodziliśmy codziennie do Słupieckiego Wieczernika przez osiem kolejnych dni. W tradycji Kościoła każda oktawa jest czasem ośmiu dni (łac. octavus – ósmy) od uroczystości, którą w liturgii świętujemy niczym jeden dzień. Te dni to czas pogłębiania wiary w Jezusa Eucharystycznego, umacniania miłości i budowania osobistej więzi z Bogiem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Tak jak w Boże Ciało, w procesji podążali wszyscy kapłani naszej parafii, Bractwo Św. Józefa, grupy parafialne, dzieci, które sypały płatki kwiatów i wierni. W tym dniu przynieśliśmy też z sobą do poświęcenia wianki z kwiatów i ziół- symbol naszej pracy, prosząc by dobry Bóg zachował od zniszczenia przyrodę, plony rąk ludzkich i zioła lecznicze. Agnieszka

Bożej Opiece dziś szczególnie polecamy naszego ks. Proboszcza Krzysztofa Iwaniszyna, z racji Jego urodzin. Wraz z kwiatami i życzeniami ofiarujemy naszemu Drogiemu Solenizantowi dar modlitwy. Niech Bóg obdarza Cię wszelkimi łaskami, Maryja przytula do Swego Matczynego Serca, a Duch Święty opromienia Światłem każdy dzień Twojej kapłańskiej posługi i każdą chwilę Twojego życia. Parafianie