Parafia Nowa Ruda - Słupiec

W środę 3 października 2018 roku w klasie IIIa Szkoły Podstawowej Nr 7 w Nowej Rudzie, dzieci poznawały postać św. Franciszka z Asyżu na dwugodzinnych warsztatach zorganizowanych przez księdza Marcina. Każdego wchodzącego do sali lekcyjnej witał uśmiechający się z obrazu „Biedaczyna”, który także za życia był wielkim optymistą a przy tym osobą niezwykle pokorną i wrażliwą. Kierował się miłością do Boga, ludzi, szanował przyrodę i cieszył się każdym kolejnym przeżytym w pokoju dniem. Stąd też franciszkańskie pozdrowienie brzmi: POKÓJ I DOBRO. W klasie obok obrazu Św. Franciszka, w klatkach wesoło skrzeczały kolorowe papugi, trochę zaskoczone ilością dzieci, różnorodnością głosów i nowym miejscem. Na wstępie zajęć ksiądz Marcin przypomniał, iż 4 października Kościół wspomina Św. Franciszka – między innymi patrona ekologii, przyrody oraz pokoju. Następnie z Pisma Świętego, dzieci i kapłan odczytali fragmenty dotyczące roli zwierząt w naszym życiu oraz humanitarnego ich traktowania. Aby przybliżyć postać Świętego niezastąpiony okazał się Pan Wojciech, który w zgrzebnym stroju, na boso – niezwykle ciekawie opowiadał o życiu Franciszka i Jego miłości do zwierząt. Dzieci z przejęciem mówiły o swoich pupilach, które zapewne czekały na nich z tęsknotą w domu. Po takim bogatym wstępie mógł swoje zdolności zaprezentować Grzegorz Lawenda, który pomagał dzieciom z gliny wyczarować psy, koty, jaszczurki, papugi oraz różnorodne miseczki dla swoich pupili. Wszystkie rzeźby, płaskorzeźby były piękne a przede wszystkim zrobione z ogromnym sercem i zaangażowaniem. Aż dwie godziny wspólnej nauki, twórczej pracy, radosnego poznawania życia Świętego – a może – szkoda, że tyko dwie godziny? Na zakończenie, serdeczne podziękowania dla organizatora – księdza Marcina oraz zaproszonych gości a dla dzieci drewniane, symboliczne kwiatki i aniołki z myślą :”Jeżeli kochasz zwierzęta jak Św. Franciszek, ujrzysz Boga już tu na ziemi, nie twarzą w twarz, ale w spojrzeniu Jego stworzeń” Beata

Więcej informacji o warsztatach na stronie Gościa Świdnickiego: https://swidnica.gosc.pl/doc/5066102.Ulepimy-dzis-papuge

Zakończył się konkurs plastyczny "Mój Pupil – zwierzak". Do konkursu swoje prace zgłosiło wielu najmłodszych uczniów z klas od O do III naszej Szkoły Podstawowej nr 7. Konkurs został zorganizowany z okazji przypadającego 4 października wspomnienia Świętego Franciszka. Celem konkursu było przypomnienie postaci świętego biedaczyny oraz zwrócenie uwagi najmłodszych na świat zwierząt, a szczególnie na domowe pupile. Św. Franciszek patron ekologów w świecie przyrody widział samego Boga i wszystkie stworzenia nazywał swoimi braćmi i siostrami. Papież Franciszek, który obrał Go za patrona, podkreśla: "Naglące wyzwanie ochrony naszego wspólnego domu obejmuje troskę o zjednoczenie całej rodziny ludzkiej w dążeniu do zrównoważonego i zintegrowanego rozwoju, ponieważ wiemy, że wszystko może się zmienić". Tak zachęceni wezwaniem dzisiejszego Franciszka, Ojca Świętego, chcemy dbać o świat, bo po nas następne pokolenia też będą chciały z niego korzystać. Podajemy autorów najciekawszych konkursowych prac: pierwsze miejsce – Asia Grudzień IIa i Kacper Raczek IIIa, drugie miejsce – Hania Bułeczka IIIa i Oliwia Gajda IIIa, trzecie miejsce – Antek Mytnik IIIa, Maja Gazur Ib, Igor Gojdka IIIa, Tomek Kujda IIIa, Aurelia Krawczyk IIIa i Michał Skarżyński IIIa. Gratulujemy uczestnikom konkursu, a na pamiątkę wręczamy ikonki ze św. Franciszkiem. Niech ten święty przypomina o odpowiedzialnym korzystaniu ze świata i będzie okazją do modlitwy. ks. Marcin

TOTUS TUUS, MARIA! TOTUS TUUS! pod takim hasłem, nad ranem 28 września 2018 roku, ponad 50 osobowa grupa młodych ludzi, przygotowujących się do przyjęcia sakramentu bierzmowania w naszej parafii, wyruszyła do Wadowic i Kalwarii Zebrzydowskiej, by oddać się w opiekę Matce Bożej i bliżej poznać Wielkiego Polaka – Karola Wojtyłę. Opiekę duchową i organizacyjną nad tak liczną grupą sprawował ksiądz Marcin, wspierany przez nauczycieli. Wadowice przywitały nas pięknym, jesiennym słońcem. Jasna bryła Bazyliki Ofiarowania Najświętszej Marii Panny, majestatycznie królowała na rynku. To tu papież Polak mówił:

„Z głęboką czcią całuję próg domu Bożego – wadowickiej fary, a w niej chrzcielnicę, przy której zostałem wszczepiony w Chrystusa i przyjęty do wspólnoty Jego Kościoła. W tej świątyni przystąpiłem do pierwszej spowiedzi i komunii św. Tu byłem ministrantem. Tu dziękowałem Bogu za dar kapłaństwa ...” Jeżeli Wadowice, to także wspominane przez Jana Pawła II - kremówki, słodkie, wyjątkowe, tradycyjne, które nam także było dane spróbować. Na wadowickim rynku, obok Bazyliki, znajduje się Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II – nowoczesne muzeum, w którym poznaliśmy kolejne etapy życia Karola Wojtyły. Począwszy od domu rodzinnego w Wadowicach, gdzie „wszystko się zaczęło”, po dom, którym stał się dla niego cały świat. Odkrywaliśmy przedwojenne Wadowice, wędrowaliśmy z Ojcem Świętym w góry, towarzyszyliśmy Mu podczas pielgrzymek do Ojczyzny i wyruszyliśmy w 104 podróże apostolskie. W Muzeum mogliśmy też towarzyszyć Wielkiemu Polakowi w Jego odchodzeniu do Domu Ojca i na drodze do świętości. Wzruszenie i doskonała nauka historii, patriotyzmu i zupełnego zawierzenia Bogu. Będąc w Wadowicach odwiedziliśmy także Sanktuarium Świętego Józefa, do którego Karol Wojtyła wraz z ojcem często przychodził, zwłaszcza do spowiedzi. W obrazie w głównym ołtarzu znajduje się Pierścień Papieski przekazany w 2003 roku przez Ojca Świętego a przy ołtarzach bocznych umieszczono szkaplerz Jana Pawła II oraz relikwie św. Rafała Kalinowskiego, który w 1897-1899 był przełożonym Ojców Karmelitów Bosych posługujących w Wadowicach. Właśnie w Klasztorze przylegającym do Sanktuarium mogliśmy zobaczyć celę św. Rafała Kalinowskiego, który jest między innymi patronem ludzi zbuntowanych czy przeżywający sprawy trudne. W klasztorze wiszący dzwon regulował godziny obowiązków, modlitwy ojców, tak i nam przypomniał, że trzeba z żalem pożegnać Wadowice i ruszyć szlakiem Jana Pawła II do Kalwarii Zebrzydowskiej, aby tam uczestniczyć we Mszy Świętej i pokłonić się Matce Kalwaryjskiego Sanktuarium. Ojciec Święty przybywał do Kalwarii na uroczystości maryjne i pasyjne ze swoim ojcem, modlił się spacerując po kalwaryjskich Dróżkach. To właśnie Ta Madonna „wychowywała Jego serce od najmłodszych lat”. Następnie pielgrzymował do Matki Miłosierdzia w chwilach szczególnie trudnych, w latach młodości, kapłaństwa i biskupstwa. Powracał jako następca Piotra Świętego, zawierzając sprawy i bolączki narodu polskiego, Kościoła w Polsce i odnawiając swoje osobiste oddanie, mówiąc: „...Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję: Totus Tuus, Maria! Totus Tuus”. Papież pisał:”… każdy, kto tu przychodzi, odnajduje siebie, swoje życie, swoją codzienność, swoją słabość i równocześnie moc wiary i nadziei ...”O taką właśnie moc wiary i nadziei na ten nowy rok szkolny i całe życie prosili kandydaci do bierzmowania i ich opiekunowie. Beata

Więcej informacji o pielgrzymce do Wadowic na stronie: https://swidnica.gosc.pl/doc/5060942.Zabral-mlodziez-do-Wadowic

22 września odbył się Festiwal Młodych w Wambierzycach, jako druga edycja Light for Life. Ok. 2000 mlodych z całej diecezji przybyło aby spędzić tę wrześniową sobotę na wspólnym uwielbieniu, Eucharystii i koncertach. Festiwal rozpoczął się zawiązaniem wspólnoty, po którym był czas na konferencję Ireneusza Trojana z "Rób To, Co Kochasz". Następnie uczestnicy mieli do wyboru warsztaty w czterech strefach: strefie drogowskazów - "Życie to przygoda" - prowadzonej przez prowadzącego Studia Raban TVP i rapera - Michała Bukowskiego PAXa, który dał świadectwo swojego życia;  strefę motywacyjną - "Z marzeniami po D.R.O.D.Z.E" - prowadził Michał Ziomek Miczu, który nagrał album wspólnie z Arkadio pt. NaCZYNIE; strefę wytrwałości - "Padłeś? Powstań!" - poprowadził Andrzej Tokarz - wielokrotny uczestnik i zwycięzca biegu z przeszkodami "Runmagedon" i "Spartan Race". Był także uczestnikiem jednego z najtrudniejszych w Polsce ultramaratonie "Bieg Rzeźnika"; ostatnią że stref była strefa taneczna, której przewodniczyła Wspólnota Magnificat.Po warsztatach młodzi zebrali się na Eucharystii, której przewodniczył Ksiądz Biskup Ignacy Dec. Po Mszy Świętej był czas na posiłek, po którym odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu, prowadzona przez ks. Rafała Masztalerza. Na koniec odbyły się koncerty: zespołu "Exodus 15", Arkadio i Michała Króla. Marysia

I kończymy nasze pielgrzymowanie,czwarty dzień wyjątkowych rekolekcji w drodze. Jeszcze Eucharystia w Kaplicy w Dobrym Miejscu. Ta Msza Św. zostanie w naszej pamięci. Dziś nie było kazania, bo jak powiedział ks. Marcin wygłosiły go małżeństwa, które odnawialy przysięgę małżeńską po 18 latach, 20, 40, 49. A każdy staż to życiowe doświadczenie, nieraz trudy codzienności ale zawsze z wiara i ufnością trwanie przy Bogu. Tak umocnieni Eucharystią możemy wyruszyć w drogę do domu. Zanim jednak pożegnamy Warszawę jesteśmy w Świątyni Opatrzności Bożej. "Niech ta Świątynia stanie się miejscem szczególnego dziękczynienia za wolność ojczyzny. Modlę się, by żadne bolesne doświadczenia nie zaklocily tego dziękczynienia, z którym czekamy 200 lat". Jakże ważne są te słowa Wielkiego Polaka Jana Pawła II, w jubileuszowym roku, gdy świętujemy 100 rocznicę odzyskania przez Polskę Niepodległości, słowa które widnieją na tablicy w Świątyni. To Ojciec Św. poświęcił kamień węgielny Świątyni Świętej Opatrzności Bożej podczas V pielgrzymki do Warszawy 13.06.1999 roku. Historię powstania świątyni, symbolikę budowli, która z zewnątrz ma kształt sześcianu z kopułą,a w przestrzenną jego formę wpisane jest okrągłe wnętrze świątyni, przypominające rzymski Panteon przybliżył nam przewodnik. Część parterową wypełnia przestrzeń sakralna ze stacjami i kaplicami. Nad nawą boczną, okalającą pierścieniem nawę główną, zlokalizowano Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego. Pod posadzką, w kościele dolnym, stworzony został tzw. Panteon Wielkich Polaków – miejsce pochówku i upamiętnienia najbardziej zasłużonych polskich patriotów oraz ludzi kultury i nauki. Wpatrzeni w Bożą Opatrzność dziękujemy za wolną ojczyznę. Jeszcze pamiątki i wyruszamy pod Pałac w Wilanowie, by z balonami białymi i czerwonymi w ręku upamiętnić ostatnie chwile w Warszawie wspólnym zdjęciem. To był dobry czas, dla każdego z nas wyjątkowy, kazdy wzbudził w swoim sercu intencję na początku pielgrzymkowej drogi.Dla każdego inna chwila utkwiła w pamięci, dla jednego było to Muzeum Powstania Warszawskiego, dla drugiego wizyta w Muzeum Katyńskim bądź nawiedzenie Świątyni Bożej Opatrzności. Wszyscy jednym głosem mówią- było cudownie i za to dziękujemy na pierwszym miejscu Panu Bogu i naszej Matce Najświętszej a na drugim naszemu duchowemu przewodnikowi ks. Marcinowi za to, że przywiózł nas do Warszawy, stolicy naszej wolnej Ojczyzny. Bóg Zapłać. Agnieszka

Więcej informacji o pielgrzymce do Warszawy https://swidnica.gosc.pl/doc/5049272.Z-Maryja-do-Niepodleglej

Trzeci dzień pielgrzymkowego wyjazdu. Piękny słoneczny poranek rozpoczęliśmy najważniejszym punktem programu Eucharystią, przyzywając wstawiennictwa Błogosławionego Ks. Jerzego Popiełuszki. Księdza Jerzego uczyniliśmy patronem dzisiejszego dnia, powierzając mu siebie samych jak i całą naszą ojczyznę. Na mszy św dziękowaliśmy Panu Bogu za wolną, niepodległą ojczyznę. Ksiądz Marcin w swojej homilii nawiązał do takich wartości jak patriotyzm, solidarność , ludzka wrażliwość, gdzie jak wspomniał powinny być one bliskie każdemu polakowi. Następnie po smacznym śniadaniu nasza grupa wraz z Panią przewodnik udała się na kolejny spacer po Warszawie. W pierwszej kolejności odwiedziliśmy najstarszy cmentarz powązkowski , na którym zmówiliśmy modlitwę i złożyliśmy wiązankę kwiatów na grobie Księdza Prałata Stefana Niedzielaka, który był opiekunem przycmentarnego kościoła św. Karola Boromeusza. Na cmentarzu mogliśmy zobaczyć groby znanych osobistości poetów , muzyków, aktorów takich jak Władysław Reymont, Leopold Staff, Jan Kiepura, Czesław Niemen, Wojciech Młynarki, Nina Andrycz czy Mieczysława Ćwiklińska. Następnie nasza pielgrzymkowa grupa udała się do Muzeum Katyńskiego, które znajduje się przy cytadeli warszawskiej. Muzeum powstało aby pozostała pamięć w świadomości nie tylko rodzin pomordowanych ale wszystkich ludzi. Muzeum spełnia dwie funkcje – opowiada historię Polski od 1918 roku, oraz opiekuje się dowodami zbrodni (relikwiami) pozostałymi po zamordowanych jeńcach. Po obejrzeniu muzeum udaliśmy się na ulicę Wiejską do Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej. Tam mieliśmy możliwość zobaczenia sali plenarnej i wysłuchania relacji jak pracują nasi posłowie i senatorowie. Następnie jadąc autokarem Pani przewodnik opowiadała nam o historii zabytków i budowli mijanych po drodze. Widzieliśmy między innymi Sąd Najwyższy, ambasady , pomniki np. Chopina i Paderewskiego w parku ujazdowskim. W dalszej części udaliśmy się do Parku Łazienkowskiego nazywanego „najszczęśliwszym miejscem w Warszawie” gdzie w XVIII wieku swoją letnią rezydencję z przepięknym Pałacem na Wodzie założył Król Stanisław August Poniatowski. Po spacerze po królewskich ogrodach wróciliśmy na obiadokolację. Wieczorem zainteresowani mogli uczestniczyć w koncercie, który odbywał się w pobliskim kościele znanej aktorki i piosenkarki Pani Stanisławy Celińskiej. O godzinie 20:30 dzień zakończyliśmy godzinną adoracją przed Najświętszym Sakramentem, Jesteśmy bardzo zmęczeni ale szczęśliwi. Barbara i Joanna.

Drugi dzień naszego warszawskiego pielgrzymowania jest dedykowany Matce Bożej – naszej ukochanej Mamie, Królowej Polski i Królowej Pokoju. Jest dniem dla wielu bardzo trudnym i niezwykle wzruszającym. O godzinie 7.15 zaczynamy „pątniczy szlak” od Mszy Świętej, podczas której słyszymy w czytanej Ewangelii, najpiękniejszy dialog w dziejach świata. Jezus oddaje nam swoją Matkę, która tak jak stała przy krzyżu Syna, tak też trwa przy naszych codziennych krzyżach. Trwa także niezmiennie i wytrwale przy krzyżu naszej Ojczyzny. A czym dla mnie jest moja Ojczyzna? Cytując Tadeusza Różewicza:”Ojczyzna. To kraj dzieciństwa. Miejsce urodzenia. To jest ta Mała Najbliższa Ojczyzna. Miasto. Miasteczko. Wieś. Ulica. Dom. Podwórko. Pierwsza miłość. Las na horyzoncie. Groby.”Dlatego Cmentarz Wojskowy na Powązkach odwiedzamy obowiązkowo, pamiętając słowa Józefa Piłsudskiego, że „naród, który nie szanuje swojej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości”. Spacerujemy jesiennymi alejkami między grobami żołnierzy Armii Krajowej i harcerzy poległych w powstaniu warszawskim, grobami wojskowych z Armii Ludowej i Armii Czerwonej, prominentami partyjnymi /np. Bolesław Bierut czy Władysław Gomułka/ . Mijamy groby ofiar terroru hitlerowskiego i komunistycznego /m.in. na tzw. „Łączce”- gdzie grzebano zamordowanych przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa/, Pomnik ofiar zbrodni katyńskiej i Pomnik ofiar katastrofy smoleńskiej. Taka właśnie jest historia naszego Narodu. Cmentarz Wojskowy to także miejsce pochówku znanych współczesnych polityków, sportowców, pisarzy. Zaduma, cicha modlitwa za zmarłych i „wołanie” o POKÓJ. To miejsce to specyficzna lekcja historii, lekcja patriotyzmu i lekcja begranicznej miłości do Ojczyzny. W takim duchu jedziemy do Muzeum Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki. Ekspozycja przedstawia historię życia i męczeńskiej śmierci kapłana, zamordowanego w 1984 roku przez funkcjonariuszy SB. Ksiądz Jerzy, był wielkim patriotą, krytykiem komunizmu, kapelanem „Solidarności”, a także inicjatorem odprawianych w stanie wojennym- mszy za Ojczyznę. Całym swoim życiem potwierdzał słowa: „nie daj się zwyciężyć złu, lecz zło dobrem zwyciężaj”. Na terenie parafii znajduje się grób księdza Jerzego, który jest miejscem licznych pielgrzymek. Jan Paweł II pisał:”Ten kapłan, męczennik pozostanie na zawsze w pamięci naszego narodu jako nieustraszony obrońca prawdy, sprawiedliwości, wolności i godności człowieka”. Właśnie wolności i godności warszawiaków bronili powstańcy z 1944 roku a Muzeum Powstania Warszawskiego - jest hołdem mieszkańców Warszawy dla tych, którzy walczyli i ginęli za wolną Ojczyznę. To niezwykle wzruszająca nauka patriotyzmu, nowe spojrzenie na walkę powstańców, rozmiar cierpienia i zniszczeń naszej stolicy. Mówiąc o patriotyzmie myślimy o umiłowaniu tego, co ojczyste, umiłowaniu historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego a my podczas „Pogodnego wieczoru” mogliśmy przeżywać 40 rocznicę zawarcia związku małżeńskiego przez Marylę i Jerzego, związku, który jest symbolem ich wielkiego umiłowania. „Niech Was Pan błogosławi i strzeże …” na kolejne lata. Beata

"Wyobrażam sobie piękną figurę Niepokalanej w wielkim ołtarzu, a na jej tle pomiędzy rozłożonymi rękami monstrancja w ciągłym wystawieniu Przenajświętszego Sakramentu” – to marzenie Ojca Maksymiliana Marii Kolbego, które się spełniło. A my pielgrzymi z słupieckiej parafii mogliśmy być dzisiaj tego świadkami, klęcząc wpatrzeni w Najświętszy Sakrament w Kaplicy Wieczystej Adoracji Światowego Centrum Modlitwy o Pokój w Bazylice NMP Wszechpośredniczki Łask w Niepokalanowie.  To właśnie w  Niepokalanowie rozpoczęliśmy nasze pielgrzymowanie, wyjątkowe bo droga prowadzi nas do stolicy Polski w 100 rocznicę odzyskania Niepodległości przez naszą ojczyznę. Przybyliśmy do miejsca szczególnie bliskiego sercu Św. Maksymiliana Kolbego - rycerza Niepokalnej, gdzie wszystko się zaczęło. Tu w klasztornej kaplicy modlił się Święty, tu odprawiał Msze Św., głosił konferencję. To w niej bracia składali śluby zakonne. Kaplica Św Maksymiliana jest kolebką klasztoru.  W kaplicy uczestniczyliśmy we Mszy Św, gdzie za wstawiennictwem Św. Maksymiliana Marii Kolbego zawierzylismy Najświętszej Matce Niepokalanej czas pielgrzymowania, dziękując za wolną Polskę. Św. Maksymilian to prosty człowiek, dla którego zawsze na pierwszym miejscu była miłość do Boga i bliźniego. To człowiek, który w obozie w Auschwitz ofiarował swoje życie za współwięźnia. "Był człowiek" to hasło wiodące ekspozycji znajdującej się w Muzeum Św. Maksymiliana Marii Kolbe. Ta wystawa to katecheza dla zwiedzających ukazująca najkrótszą drogę człowieka do Boga. Nasze rekolekcje w drodze to podróż w głąb historii Polski. Panorama Tysiąclecia, znajdująca się w podziemiach Bazyliki była okazją ku temu. Śpiewy religijne i historyczne, odpowiednio dobrane postacie, począwszy od Piastów aż po Jana Pawła II oraz interesujące komentarze dotyczące dziejów naszego narodu na przestrzeni stuleci, dały niezwykły efekt tworząc atrakcyjną całość. Z Niepokalanowa czas wyruszyć do Warszawy do Dobrego Miejsca na obiad, by nabrać siły i energii na wieczorny spacer po naszej stolicy. Teatr Narodowy, Zamek Królewski, Syrenka Warszawska, Pomnik Małego Powstańca, z daleka widok na Pałac Kultury i Nauki -wszystko to okraszone opowieściami pani przewodnik. Na zakończenie dnia pyszna kawa na Warszawskiej Starówce i czas udać się na spoczynek, bo jutro czeka nas nowy dzień. Agnieszka

 Witaj w domu -tymi słowami ks Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn przywitał naszego drogiego gościa i Jubilata ks. Józefa Siemasza na początku uroczystej koncelebrowanej Mszy Św. na Górze Wszystkich Świętych. Msza Św. wyjątkowa, bo odpustowa z racji przypadającego 15 września wspomnienia Matki Bożej Bolesnej, pod której wezwaniem jest Sanktuarium na Górce. Odpust to też okazja do uroczystego uczczenia Jubileuszu Kapłaństwa ks. Józefa- 25 lat w służbie Bogu i ludziom. Ten kościółek na Górce to Jego dom, odgruzowany, odbudowany, który urósł do rangi Sanktuarium. 11 lat pod skrzydłami ówczesnego ojca parafii ks Prałata Jerzego Czernala służył nam ludziom. To dzięki ks. Józefowi mamy ten wspaniały Kościółek, miejsce, do którego podążamy na niedzielną Mszę Św., majówki, a w każdy pierwszy piątek miesiąca Drogą Krzyżową, by pokłonić się Matce Bożej Bolesnej. Czyż można wybrać inne miejsce do świętowania tak pięknego Jubileuszu i wyrażenia wdzięczności za dar Kapłaństwa? Uroczysta Msza Św. koncelebrowana, przy ołtarzu ks Prałat Jerzy Czernal, ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn oraz długoletni przyjaciel ks. Józefa- ks. Aleksander Radecki, który wygłosił kazanie, życzenia od parafian i przyjaciół wraz z kwiatami i upominkami- wszystko to nadało wyjątkowy ton tej chwili. Ofiarowany Anioł trzymający Kościółek niech strzeże i swoimi skrzydłami otacza dostojnego Jubilata w dalszych latach posługi duszpasterskiej. Tak umocnieni Eucharystią mogliśmy dalej świętować, bawić się, biesiadować przy muzyce, pysznej kawie, ciastku, kiełbasce, frytkach czy zupie. Kącik gastronomiczny, jak zawsze miał wiele do zaoferowania. Nie zabrakło tez chwili wspomnień...Wszyscy ze wzruszeniem słuchali ks Józefa, który opowiadał, jak to wszystko się zaczęło, jak kamień po kamieniu z pomocą dobrych ludzi powstawał kościółek na Górce. Znajomi i przyjaciele dzielili się z nami wspomnieniami z czasów, gdy ks. Józef pełnił posługę duszpasterską w slupieckiej parafii. Wspaniały tort specjalnie przygotowany dla Solenizanta wszystkim smakował wyśmienicie. Księże Józefie niech ten srebrny Jubileusz Kapłaństwa będzie dla Ciebie prawdziwie duchowym przeżyciem, niech Dobry Bóg obdarza Cię obfitością swoich łask, dobrym zdrowiem i radością.Niech wraz z mocą przemiany chleba i wina, daje Tobie moc przemiany ludzkich serc. Życzymy Tobie, byś u nas zawsze czuł się jak w domu. Agnieszka

W niedzielę 9 września podczas Mszy Świętej o godz. 11.15  Ks. Jacek pobłogosławił tornistry i przybory szkolne uczniom , którzy w tym roku rozpoczęli naukę w pierwszej klasie oraz wszystkim tym dzieciom, które przybyły do słupieckiej świątyni ze swoimi nowymi przyborami i plecakami. Modliliśmy się także o Boże błogosławieństwo dla dzieci, rodziców, nauczycieli, księży, katechetów i wychowawców. Niech Nowy Rok szkolny i katechetyczny przyniesie wiele wrażeń, przyczyni się do pogłębienia wiedzy oraz pozwoli wzrastać w mądrości. Prosimy Cię dobry Boże o potrzebne łaski na czas formacji dla dzieci, które w tym roku katechetycznym po raz pierwszy przyjmą Pana Jezusa do swojego serca i dla młodzieży, która przystąpi do Sakramentu Bierzmowania. Prowadź nas rodziców, by ten czas przygotowania wydał dobre owoce. Agnieszka

Dnia 02 września 2018 roku na Górze Wszystkich Świętych, przy Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, kolejny raz mogli spotkać się miłośnicy zwierząt oraz osoby zawodowo opiekujące się „pupilami”. Psy, koty, myszki, szynszyle i papugi, fretki, jeże oraz owce i gęsi przez kilka słonecznych godzin „Pikniku z pupilem” z zainteresowaniem obserwowały się wzajemnie. Nad ich bezpieczeństwem oczywiście czuwali opiekunowie. O godzinie 14.00 uroczysta Msza Święta w duchu iście franciszkańskim, zgromadziła licznie przybyłych wiernych wraz ze swoimi zwierzątkami. Ksiądz Marcin w homilii mówiąc o Świętym Franciszku jako idealnym wzorze na dzisiejsze czasy, zastanawiał się skąd zaczęła się droga biedaczyny z Asyżu? Pierwsza niewątpliwie to spojrzenie na Jezusowy krzyż. Ukrzyżowany nie mówi, milczy, ale też nie mówi o porażce. Co jednak zadziwia? Mówi o śmierci, która jest życiem a nawet rodzi życie, bo Bóg jest miłością. Druga droga Franciszka to pokój - kto idzie za Chrystusem, otrzymuje prawdziwy pokój, taki, który tylko On, a nie świat, może nam dać. Cytując Modlitwę Franciszkańską chcemy pamiętać i tym żyć: „O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego Pokoju. Abyśmy siali miłość, tam gdzie panuje nienawiść...Radość, tam gdzie panuje smutek…Spraw abyśmy mogli...Nie tyle szukać miłości co kochać. Albowiem dając, otrzymujemy...” Tę właśnie miłość i radość przekazała nam „Załoga Boga” z siostrą Bernadetą i Arturem Turańskim, którzy byli odpowiedzialni za oprawę muzyczną Mszy Świętej a następnie już na scenie pokazali jak mają bardzo urozmaicony repertuar, dziecięcą pasję i talent. Przed scholą z Nowej Rudy nasze serca podbił – jak zwykle – zespół przy którym nogi same zaczynają tańczyć – Podzamek Boys, kolejne godziny natomiast należały do DJ Johnsona, który do zabawy przy gorących rytmach potrafił zaprosić nawet najbardziej „opornych” gości. Kiedy niektórzy tańczyli inni w tym czasie mogli ulepić z gliny miseczkę dla kota lub zrobić z doniczki żabkę albo ozdobić słoiczek kolorowymi motylami czy przygotować doświadczenia z „Zieloną Pracownią” lub puścić w niebo ogromne bańki mydlane. Zaplatanie kolorowych warkoczyków, malowanie twarzy, kręcenie balonów to miejsca cieszące się szczególnym zainteresowaniem wśród dzieci. Ale skoro był to „Piknik z pupilem” to nie mogło zabraknąć stoiska Husse, szwedzkiej karmy dla psów i kotów – na którym Tomasz Lachman, odpowiadał nawet na najcięższe pytania. Twórcy firmy DogVenture Ola i Szczepan zachwycili własnoręcznie szytymi, unikatowymi smyczami, obrożami i pasami do biegania. A Amelka pokazała jak wiele można w ciągu dwóch lat nauczyć pięknego Joya – psa rasy border collie.” Jerzy dla jeży” – pasjonat, gawędziarz i „TATUŚ” wszystkich jeży ...i innych zwierząt też, udzielał praktycznych porad jak skutecznie pomagać nie tyko jeżom, jak je ratować i rozumieć ich zachowania. Nie zabrakło na naszej imprezie także przedstawiciela Schroniska dla Zwierząt w Wałbrzychu, które obiecujemy wspierać. Na pięknych, zielonych łąkach Góry Wszystkich Świętych, najbardziej widoczne były dwie zagrody. W jednej dostojnie spacerowały dwie białe gąski Romana Ziemieckiego a w drugiej lekko spłoszone cztery owce kameruńskie, pilnie wypatrywały swojego opiekuna Grzegorza Kota, który cierpliwie odpowiadał dzieciom na trudne pytania dotyczące owiec. Ze sceny spoglądały na nas lisy, orzeł, jelenie i sarny ...oczywiście uchwycone na pięknych zdjęciach przez Tomasza Proszka. Nam po Pikniku także pozostaną fantastyczne zdjęcia na których uwieczniono rewelacyjne zawody w przeciąganiu liny, skokach w workach, wyścigach na szczudłach itp. A kącik gastronomiczny z grochówką, kiełbaskami z grila, frytkami oraz ciastami, kawą i watą cukrową dla wielu będzie niezwykle miłym wspomnieniem. Podobnie jak przygotowane okolicznościowe torty, które już mają swoich wielbicieli zarówno wśród dzieci jak i dorosłych. Nagrodami w konkursach były między innymi ikony ze Świętym Franciszkiem, przygotowane przez Sandrę Fidurską. Kolejny „Piknik z pupilem 2018” to już historia, świetna impreza na której sukces zapracowało bardzo wiele osób, zaangażowanych w przygotowanie i jej przeprowadzenie. Każdemu mówimy DZIĘKUJEMY. Beata

Więcej informacji o Pikniku z Pupilem: https://swidnica.gosc.pl/doc/5006893.Piknik-z-pupilem

Dnia 25 sierpnia 2018 r nasi parafianie wraz z Ks. Jackiem udali się na Pielgrzymkę na ziemię Śląską. W strugach deszczu dotarliśmy na Górę św. Anny . Góra św. Anny jest niewielką miejscowością leżącą na terenie powiatu Strzelce Opolskie ,  w sąsiedztwie autostrady A4 . Przewodnik oprowadził nas po barokowej bazylice św. Anny , która jest zwieńczeniem całego kompleksu klasztornego Franciszkanów znajdującego się na szczycie góry .  Wszyscy pielgrzymi uczestniczyli w uroczystej Myszy św.,na której to kazanie wygłosił Ks. Jacek . Św. Anna była matką Maryi a zarazem babcią Jezusa . Od wielu wieków św. Anna jest szczególną opiekunką rodzin oraz kobiet bezdzietnych , matek i wdów .Figura św. Anny przedstawia trzy postacie , pośrodku stoi starsza kobieta z dwojgiem dzieci na ramionach , to Jezus i Maryja. W kronice klasztoru jest wiele zapisanych cudów jakich doświadczają pielgrzymi za wstawiennictwem św. Anny , również i my całując Relikwie św. Anny , pozostawiliśmy swoje intencje i prośby u tak znamienitej świętej. Po Mszy wyjrzało słońce , które rozjaśniło nasze serca. Ochoczo udaliśmy się z przewodnikiem na zwiedzanie parku krajobrazowego, amfiteatru i pomniku Czynu Powstańczego . Pomnik Czynu Powstańczego projektu Xawerego Dunikowskiego wybudowany został w 1955 r. Nasz przewodnik ciekawie opowiedział nam całą historię powstania tych obiektów . Razem wszyscy udaliśmy się na taras widokowy . Po przerwie obiadowej wyjechaliśmy na dalsze pielgrzymowanie do Kamienia Ślaskiego , gdzie dotarliśmy o godz. 15 . Mieliśmy okazję uczestniczyć w pokazie bicia 8 dzwonów na dzwonnicy przy Sanktuarium św. Jacka . Wrażenia były bardzo wzruszające , osiem oktaw dzwonów bijących w jednym czasie na Chwałę Pana . Następnie udaliśmy się na zwiedzanie kompleksu pałacowego  . Pałac i Sanktuarium  w latach osiemdziesiątych został  całkowicie odbudowany przez Diecezję Opolską . W Pałacu zwiedzaliśmy umeblowane sale i kompleks hotelowy .Pałac należał kiedyś do rodziny Odrowążów . W tym miejscu urodził się św. Jacek .Następnie udaliśmy się do Kaplicy św. Jacka , gdzie przy Najświętszym Sakramencie odmówiliśmy z Ks. Jackiem Koronkę do Bożego Miłosierdzia, następnie każdy pogrążył się w cichej modlitwie . Ucałowaliśmy również relikwie św. Jacka . Przewodnik opowiedział nam szczegółowo o historii i legendzie tego fascynującego miejsca . Kaplica wraz z całym kompleksem pałacowym jest znaczącym sanktuarium i miejscem pielgrzymkowym Górnego Śląska .Następnie udaliśmy się do sąsiadującego obok  Ośrodka Sanatoryjnego  Sebastianeum Silesiacum , gdzie wg metody księdza Sebastiana Kneippa pacjenci odzyskują zdrowie , korzystają z szeregu usług rehabilitacji , odnowy biologicznej , psychiczno-duchowej i medycznej . Obejrzeliśmy film dokumentujący historię powstania i zalety Ośrodka . W drodze powrotnej odwiedziliśmy Gogolin , gdzie przy pomniku Karolinki i Karliczka odśpiewaliśmy znaną piosenkę . Zadowoleni, napełnieni Słowem Bożym i wrażeniami szczęśliwie wróciliśmy do domów . Wdzięczni parafianie dziękują Ks. Jackowi za  zorganizowanie tak ciekawej i owocnej  pielgrzymki.  Danuta 

W sobotnie popołudnie na Górze Wszystkich Świętych uczestnicy „Wakacji z Bogiem 2018”, ich rodzice, dziadkowie oraz wychowawcy wakacyjni, na zaproszenie inicjatora letniego wypoczynku – księdza Marcina, mogli spotkać się, by powspominać chwile spędzone we Władysławowie. Piękna, słoneczna pogoda, licznie przybyli goście, dobra muzyka i uśmiechający się do nas z baneru nasz patron - Święty Stanisław Kostka ze swoim mottem:”Do wyższych rzeczy jestem stworzony i dla nich winienem żyć” - gwarantowały niezapomniane chwile. Po oficjalnym przywitaniu „dużych i małych” przez księdza Marcina, mogła zacząć się prawdziwa zabawa przy muzyce serwowanej przez niezastąpionego Pana Artura Turańskiego. „Belgijkę” i „Krasnoludki” przeplatały konkursy tj. bieg w workach czy z gazetą lub surowym jajkiem. Biegaliśmy indywidualnie lub w parze z mamą, tatą lub kochaną babcią, połączeni np. folią spożywczą. Inni dochodzili do perfekcji w rzutach balonami napełnionymi wodą lub grze w warcaby czy strzałach do bramki przeciwnika a nawet praniu i suszeniu ubrań. Nie zabrakło także warsztatów manualnych dla osób, które za sportem nie przepadają. Każdy mógł pobawić się farbami do malowania porcelany, ozdobić serce ze sklejki metodą decoupage czy stworzyć swój obrazek z wełny. Byśmy byli piękniejsi, mamy chętnym malowały twarze a „babcie” plotły kolorowe warkoczyki. Kilka godzin wspólnego, radosnego biegania, skakanie, tańczenia, śpiewania, wzmogło nasze apetyty, ale czy ktoś mógł być głodny? Oczywiście NIE! Wspaniałą, jak zwykle, zupę pomidorową przygotowała dla nas Pani Sadowska, natomiast o „niebiańskie” ciasta zatroszczyły się mamy, kiełbaski piekł Pan Artur a specjalistą od popcornu był Pan Wojciech. Jeśli komuś było jeszcze mało słodyczy, to mógł skosztować „słupieckiej” waty cukrowej. Na pamiątkę naszego sobotniego spotkania, każdy mógł zabrać ze sobą kwiatka lub pieska zrobionego z balonów przez Panią Bochenek oraz pozować do szalonego „Zdjęcia z wakacji” /kolorowe peruczki, kosmiczne okulary i jaskrawe boa – mile widziane/. Po godzinie 19.00 „Górka” wolniutko pustoszała, nad naszymi głowami wirowały jeszcze zrobione przez dzieci bańki mydlane, w oddali przepięknie zachodziło słońce, a w pamięci pozostały wspomnienia i słowa Świętego Stanisława Kostki: „Od siebie trzeba chcieć dużo i ludziom dawać jak najwięcej”. Zatem mówimy: DO ZOBACZENIA.  A wszystkim, którzy pomogli zorganizować nasze spotkanie bardzo serdecznie dziękujemy. 18 sierpnia – to także kolejna rocznica zawarcia związku małżeńskiego przez Bożenkę i Artura dlatego na „Górce”, właśnie dla nich, nie zabrakło serdecznych życzeń, kwiatów, prezentów i oczywiście kolorowej...”bramy”. Beata

Więcej informacji o spotkaniu: https://swidnica.gosc.pl/doc/4976819.Na-miejscu-tez-potrafia-sie-bawic

W piątek zgromadziliśmy się w słupieckiej świątyni, by uczestniczyć we Mszy Św. w intencji ks. Jacka z racji przypadających 17 sierpnia Jego imienin. Podczas wygłoszonego kazania mogliśmy przypomnieć sobie kim był święty patron naszego drogiego solenizanta. Św. Jacek był człowiekiem wszechstronnie wykształconym i uzdolnionym, a swoje talenty i wiedzę poświęcił Panu Bogu. Dominikanin gorliwie się modlił i już za życia otrzymał wielki dar spotkania z Maryją Niepokalanie Poczętą i Jezusem. Jest on dla nas przykładem jak mamy realizować swoje życie. Uczy nas, by oddawać chwałę Panu Bogu, nie tylko na kolanach, nie tylko w świątyni, ale zawsze, każdym swoim uczynkiem. Bo jeżeli Boga postawimy na pierwszym miejscu, to wszystko będzie na właściwym miejscu. I my dar modlitwy ofiarujemy Tobie Księże Jacku, życząc by Twój patron zawsze Cię strzegł, Dobry Bóg każdego dnia Tobie błogosławił, byś podążał drogą ku świętości, a pełniona posługa kapłańska przynosiła radość. Szczęść Boże. Agnieszka

Nikt nie przymknął Twych oczu nie zasłonił twarzy ani w bramie nie szeptał rozebranym głosem o tym co za głośno słyszy się w milczeniu. Pan uchronił do końca i zdrową zostawił. Tylko kiedy pukano Ciebie nie było. Nie śmierć ale miłość całą Cię zabrała…

Ks. Jan Twardowski tak pięknie pisał o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Dziś 15 sierpnia gromadzimy się w naszych świątyniach, by patrzeć w oczy naszej Matki i rozważać prawdę jedyną o tym, że Maryja-Matka Chrystusa wraz z ciałem została wzięta do Nieba, tam dokąd zmierzamy my pielgrzymujący na ziemi. My obywatele Nieba, o czym przypomniał nam podczas homilii ks. Marcin. Może dziś w to wyjątkowe Maryjne Święto powinniśmy zastanowić się, czym jest dla mnie szczęście. Jako chrześcijanie winniśmy szukać wskazówek w biblii. Słyszymy dziś w ewangelii słowa Elżbiety skierowane do Maryi. „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”. Błogosławiona-to znaczy szczęśliwa, bo poprzez wiarę Maryja pozwoliła na zrealizowanie się w swoim życiu słowa Boga. Szczęście jest rezultatem życia według woli Boga. To Bóg ma najlepszy i najszczęśliwszy plan na nasze życie. Tak właśnie uwierzyła Maryja, że Bóg ma dla Niej szczęśliwy plan na Jej życie. Wizję wywyższonej w chwale Niebios Matki Chrystusa przekazał nam Św. Jan Apostoł. To on pod koniec swojego życia zobaczył Niewiastę obleczoną w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. To nasza Królowa Wniebowzięta, która przypomina nam w tę sierpniową uroczystość, gdzie jest nasz dom ostateczny. Patrzy na nas z Nieba i wskazuje kres naszego ziemskiego pielgrzymowania. Nasza Matka, w której oblicze z wdzięcznością jesteśmy dziś wpatrzeni. Matka Boża Zielna, bo tak nazywamy Maryję w sierpniowe święto. Dziś ołtarz słupieckiej świątyni wygląda inaczej niż zwykle. Jak zawsze pięknie. Ale dziś są na nim plony pól i łąk. Pachnące warzywa, owoce, zioła, kłosy zbóż. Dziś przynosimy je do kościoła jako symbol dobra, którym Bóg nas obdarzył. Na zakończenie Mszy Św. ks. Marcin poświęcił przyniesione dary. Dziękujemy za to otrzymane wszelkie dobro, za dar wiary, zdrowie i pokój w naszych rodzinach i ojczyźnie. Módlmy się dziś szczególnie za żołnierzy, bo to też ich święto. Niech nasza modlitwa wzniesie się do Boga jak zapach ziół i kwiatów. Niech każdego dnia nasza Królowa z Nieba ma nas w swojej opiece. Agnieszka

W imieniu Parafii pw. Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie-Słupcu składam na ręce Pana Burmistrza serdeczne podziękowanie za finansowe wsparcie projektu "Wakacje z Bogiem 2018" udzielone przez Gminę Miejską Nowa Ruda. Dzięki tym środkom dzieci i młodzież z naszego miasta i parafii mogły w sposób aktywny spędzić dziesięć dni nad morzem. Wierzymy, że ten czas wakacji, który był dedykowany św. Stanisławowi Kostce będzie dla młodych ludzi motywacją do wcielenia w życie jego słów: "Do wyższych rzeczy jestem stworzony". ks. Krzysztof Iwaniszyn

Dziesiątego sierpnia przedstawiciele uczestników obozu „Wakacje z Bogiem 2018” – Jasiu, Ola i Sandra, oraz kadry wychowawczej – wychowawczyni Beata, kierownik ks. Marcin i pani pedagog Małgorzata udali się z podziękowaniami do Burmistrza Miasta Nowa Ruda. Inicjatywa tego spotkania wypływała, jak zawsze, z potrzeby serca i z wdzięczności. Dzieci, zanim podziękowały Panu Burmistrzowi, wręczyły ręcznie wykonane przez siebie przedmioty. Każdy z nich symbolizował jeden z warsztatów, które odbywały się podczas obozu. Pierwszą rzeczą wręczoną Gospodarzowi Miasta był lapbook. Lapbook jest czymś w rodzaju teczki interaktywnej przypominającej papierowy teatrzyk, mieszczący się na kolanach. Stąd właśnie jej nazwa. Takie lapbooki dzieci wykonywały podczas warsztatów plastycznych. Lapbook „Wakacji z Bogiem 2018” zawierał informacje o patronie obozu – św. Stanisławie Kostce, o Władysławowie i Nowej Rudzie. Kolejna rzecz to wianek wykorzystany w wystawionym przez obozowiczów spektaklu „Wesele we Władysławowie”, do którego dzieci przygotowały potrzebne kostiumy i dekoracje, a wśród nich ten właśnie wianek, gadżety na stół weselny (wazony, puchary), oraz role przybywających gości. Ostatnią wręczoną rzeczą był medal z obozowego „Dnia Sportu”. Na koniec spotkania dzieci i przedstawiciele kadry wychowawczej opowiedzieli o doświadczeniach, a nawet pochwalili się nowymi planami na ferie. Jeszcze pamiątkowe zdjęcie, uścisk dłoni i wracamy do Słupca. ks. Marcin

Ostatni dzień Pieszej Pielgrzymki Diecezji Świdnickiej na Jasną Górę. Pielgrzymi już ósmego sierpnia dotarli do Kawodrzy, gdzie spędzili noc. Przed snem większa część grupy udała się na Jasną Górę, na Apel Jasnogórski. Po tak owocnym i gorącym dniu, po modlitwie wierni wrócili do Kawodrzy. Noc była trochę inna niż wszystkie, bo w czasie gdy pielgrzymi byli na Apelu nad Częstochową przechodziła burza i deszcz zmoczył im wszystko. Ale co to taki deszcz i burza, skoro przez tyle dni szli w słońcu w temperaturze bliskiej 40^°C. Podczas gdy obóz spał słupiecka Grupa Duchowa o godz. 1.30 wyruszała w drogę z Nowej Rudy-Słupca do Częstochowy, na spotkanie pielgrzymów. Trasa nocą była znakomita i już o godzinie 5.00 grupa była na miejscu. Po wyjściu z autokaru nastąpiły serdeczne przywitania, gratulacje i uściski. O godzinie 5.45 wszyscy razem wyruszyli na Jasną Górę. Śpiew Godzinek, piosenki religijne połączone z podziękowaniami umilały trasę podejścia pod Wały Jasnogórskie. O godzinie 7.30 nastąpiła prezentacja grup. Każda grupa prężyła się, by jak najlepiej wypaść i szybciutko udać się do Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. O godzinie 9.00 rozpoczęła się Msza św. pod przewodnictwem Świdnickiego Pasterza, ks. bp. Ignacego Deca, koncelebrowana przez wielu przybyłych kapłanów. Ksiądz Biskup w kazaniu nawiązał do patronki dnia – św. Teresy Benedykty od Krzyża i zachęcił do pielgrzymowania na Jasną Górę. Po zawierzeniu MB pielgrzymi udali się na obiad. Umocnieni na duchu i ciele, o godz. 14.00 wyruszyli w drogę powrotną do Nowej Rudy. ks. Marcin

A oto nasza Grupa Duchowa. Bardzo zwarta, energiczna i rozśpiewana. Od pierwszego dnia, kiedy to Piesza Pielgrzymka Diecezji Świdnickiej wyruszyła do Częstochowy, grupa czuwa na modlitwie. Codzienna Msza święta i przyjęta Komunia święta w intencji pielgrzymów i ks. Proboszcza Krzysztofa to jej podstawa. Książeczki pielgrzyma i butony to nie tylko od parady rzeczy! Świadectwo, bo buton przypięty do piersi, a książeczka pielgrzyma to dobre katechezy. Szkoda, że ten czas się już kończy. Tak nam razem dobrze było. Wiele z tego czasu w nas zostanie, a przede wszystkim ta wytworzona wspólnota. Dziękujemy. ks. Marcin

Nasza pielgrzymka diecezjalna pomału zmierza do Częstochowy, do swojego celu. Już połowa drogi do Jasnej Góry. Pogoda, choć nie pada, jest wyczerpująca i momentami przeszkadza w pielgrzymowaniu. Mimo to nasi dzielni pielgrzymi idą, bo mają na celu coś ważnego! Idą z różnymi intencjami, a wśród nich są również nasze, słupieckie. Pamiętajmy więc o modlitwie w intencji pielgrzymów i ks. Proboszcza. Zachęcamy też „Grupę Duchowego Uczestnictwa”, aby w czasie pielgrzymki uczestniczyć we Mszy św. i ofiarować komunię św. za pielgrzymów. Do tej Grupy można się jeszcze zapisać. ks. Marcin

Boże daj mi pewną rękę i bystre oko, abym nikomu nie wyrządził żadnej szkody. Nie pozwól Dawco życia, bym stał się przyczyną śmierci lub kalectwa, a także zachowaj od nieszczęścia i wypadku. Pohamuj pokusę nadmiernej szybkości. Oby piękno stworzonego przez Ciebie świata i radość Twej łaski towarzyszyły mi na zawsze. Amen Modlitwa do Św. Krzysztofa powinna towarzyszyć każdemu kierowcy. Do niego zanosimy prośby o szczęśliwą podróż. Wspomnienie Św. Krzysztofa przypada 25 lipca. Tego samego dnia obchodzony jest w kościele katolickim Dzień Bezpiecznego Kierowcy. Jak co roku, tym razem 29 lipca, w Dzień Pański przebywamy do słupieckich świątyń swoimi pojazdami: samochodami, motocyklami, rowerami, by za wstawiennictwem Św. Krzysztofa prosić Dobrego Boga, by prowadził kierowców, chronił i strzegł ich oraz podróżujących z nimi pasażerów. Ks. Prałat Jerzy Czernal wraz z przebywającym gościnnie Ks. Gniewomirem Flis po Mszy Św. dokonał obrzędu poświęcenia pojazdów. Uczynił to również ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn na Górze Wszystkich Św., gdzie w tę piękną, słoneczną niedzielę licznie przybyli wierni na Mszę Św. do Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. Każdy kierowca w tym dniu otrzymał obrazek z wizerunkiem Św. Krzysztofa i breloczek z tym świętym patronem. Boże prowadź. Święty Krzysztofie, patronie podróżujących, módl się za nami. Agnieszka