Parafia Nowa Ruda - Słupiec

Kapłan, jak Chrystus oddaje swoje życie za powierzony sobie lud. Jest Światłem wskazującym drogę w ciemnościach, światłem, które nie gaśnie. Kapłan jest dla świata solą ziemi i tak jak sól utrwala, zachowuje i konserwuje dobro. Wybraniec Boży nie boi się czekających trudności, tego co człowieka zniechęca i przestrasza. Gromadząc się w słupieckiej świątyni, w sposób szczególny dziękujemy za dar osoby ks. Prałata Jerzego Czernala. Przy ołtarzu wszyscy kapłani naszej parafii,  wśród nich dostojny Jubilat, który przewodniczył tej niedzielnej, koncelebrowanej Eucharystii. Tak jak powiedział ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, jubileusz 75- lecia urodzin jest piękną okazją, by podziękować dobremu Bogu za dar życia ks Prałata Jerzego, Jego posługę duszpasterską i służbę naszej parafii , by prosić Najwyższego Kapłana Jezusa Chrystusa oraz naszą ukochaną Matkę o łaskę zdrowia i potrzebne siły na kolejne lata, by ks. Jerzy mógł tak, jak dotychczas dawać świadectwo wiary i głosić orędzie miłości i pokoju. Wraz z życzeniami , które złożyła górnicza brać oraz przedstawiciele wspólnoty parafialnej, każdy z nas ofiaruje dar modlitwy.

Czcigodny Księże Prałacie Jerzy

przyjmij z serca płynące życzenia,

wiele radości i zdrowia,

Wiary, Nadziei, Miłości, uśmiechu i ludzkiej życzliwości.

Niech Najświętsza Panna otacza zawsze Matczyną miłością i opieką

i wyprasza u Swojego Syna wszelkie potrzebne Łaski.

A Duch Święty opromienia Światłem każdy dzień kapłańskiej posługi.

Szczęść Boże!

Duszpasterze i Parafianie”

W dniu 17.11.2018r. w Ośrodku Sportu i Rekreacji w Ząbkowicach Śląskich miały miejsce rekolekcje diecezjalne dla młodzieży, którym przewodniczył ks. Michał Olszewski - sercanin. Naszą parafię reprezentowało 20 młodych ludzi. W czasie tego spotkania miały miejsce 2 konferencje, w czasie których ojciec rekolekcjonista przypomniał nam o tym, iż jesteśmy uczniami Chrystusa i nie możemy przechodzić obojętnie obok żadnego człowieka – nawet tego najbardziej ubogiego. Punktem centralnym tych rekolekcji była oczywiście Najświętsza Eucharystia, której przewodniczył Jego Ekscelencja ksiądz Biskup Ignacy Dec – biskup świdnicki. W wygłoszonej przez siebie homilii nasz pasterz pokazał, jak bardzo mocno ważna jest w naszym życiu wiara oraz modlitwa, a także to, że konieczne są nie tylko słowa, ale przede wszystkim dobre uczynki. W czasie tego dnia skupienia nie brakowało także adoracji Najświętszego Sakramentu, nieustannej okazji do skorzystania z sakramentu Pokuty i Pojednania oraz wspólnego posiłku. Kl. Łukasz

"Nie jestem w stanie robić wielkich rzeczy, ale chcę, by wszystko, co robię - nawet to, co najmniejsze - było na większą chwałę Boga". św. Dominik Savio.”

Taką małą rzeczą, ale o bardzo dużym znaczeniu dla dzieci i młodzieży, było uczestnictwo w XII Plejadzie Świętych czyli Wielkich Imieninach 2018 w Ząbkowicach Śląskich. Zgodnie z tym co, pisał Edward Maria Jan Poppe – Błogosławiony Kościoła Katolickiego -”Tyko święci pozostawiają ślady; inni hałasują, ale nie zostawiają żadnego znaku, że przeszli.” Takiego Bożego rabanu w Ząbkowickim Ośrodku Kultury, dnia 14 listopada 2018 roku narobili przedstawiciele przedszkoli i szkół między innymi z Pieszyc, Ząbkowic, Głuszycy i Nowej Rudy, pozostawiając po sobie jednak miłe wspomnienie. „Taki duży, taki mały może Świętym być...” przypomniała schola, piosenką „Arki Noego”, porywając do zabawy kolorowy tłum siedzący na widowni. Oryginalne, różnobarwne stroje z epoki, mieszały się ze zbrojami rycerskimi i zgrzebnymi habitami mnichów. Hiszpańskie kapelusze „konkurowały” z biskupimi mitrami i czepkami pielęgniarskimi oraz welonami zakonnymi. Wszyscy uczestnicy, mówiąc o swoich wybranych Świętych, całym sercem, wrażliwością i często ogromną tremą, rysowali obrazy ludzi takich jak my, pokazując jak intensywnie żyli oraz jak bardzo kochali to, co robili. „Trudno jest zostać świętym. To trudne ale możliwe. Droga doskonałości jest długa, jak długie jest życie każdego człowieka” - mówił Ojciec Pio. Natomiast czas prezentacji „swojego” Świętego, oczarowania jury i widowni był dużo krótszy. Młodzi uczestnicy Plejady Świętych recytowali, śpiewali a nawet tańczyli wcielając się na kilka chwil w rolę Świętej Jadwigi, Barbary czy Świętego Jerzego. Każdy występ był dopracowany, jedyny i niepowtarzalny, będący efektem pracy zbiorowej – dzieci, katechetów, rodziców a nawet dziadków. Przedstawiciele naszej Parafii także stanęli na wysokości zadania i swoimi prezentacjami podbili serca zgromadzonych w ośrodku kultury, zdobywając: wyróżnienia - Lilianna Mówińska i Klaudia Sójka, III miejsce – Karolina Kulba oraz I miejsce - Viktoria Krzemińska i Antoni Mytnik. Gratulujemy, byliście WSPANIALI! Zatem „bądźcie słoneczkami rozsiewającymi naokoło promyki ciepła, światła i Bożego szczęścia”, powtarzamy za św. Urszulą Ledóchowską i życzymy wszystkim młodym aktorom „żeby Wam się chciało chcieć” - co często powtarzała Błogosławiona Hanna Chrzanowska. ks. Marcin

Bogurodzica dziewica, Bogiem sławiena Maryja – dźwięki hymnu rycerstwa polskiego, pierwszego hymnu narodowego rozbrzmiały w słupieckiej świątyni, rozpoczynając uroczystą koncelebrowaną Mszę Św. w intencji naszej ukochanej, wolnej Ojczyzny. To wyjątkowy dzień dla każdego Polaka. 11 listopada 1918 roku Polska odzyskała niepodległość. W 100 lecie tego wielkiego wydarzenia chcemy dać świadectwo patriotyzmu i wyrazić dumę z tego, że jesteśmy Polakami. Dla Ciebie Polsko! Biel i czerwień to barwy, które dziś są najważniejsze. Dziękujemy Bogu i Maryi Królowej Polski za to, że biało-czerwona flaga powiewa dziś dumnie na wietrze. Obecność władz naszego miasta, z burmistrzem Tomaszem Kilińskim na czele, pocztów sztandarowych służb mundurowych, górników oraz noworudzkich szkół to wyraz pamięci, wdzięczności i wiary. Dziękujemy za kraj, w którym żyjemy, ale też za naszą małą ojczyznę-Nową Rudę. 11 listopada pamiętamy o tych, dzięki którym żyjemy w wolnej Polsce. O Marszałku Józefie Piłsudskim, który spogląda z portretu na zgromadzonych wiernych. Dziś też wspominamy wielkich Polaków, dla których Ojczyzna i patriotyzm były najważniejsze. Ks. Jerzy Kos- proboszcz Parafii Św. Mikołaja w Nowej Rudzie podczas głoszonego słowa zatrzymał się na chwilę nad myślą Jana Pawła II. Dziś te słowa mają szczególne znaczenie.

„Zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska , raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością - taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy. 
Proszę was, abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, abyście od Niego nigdy nie odstąpili, abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On wyzwala człowieka, abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest największa, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu."

Ta niedzielna uroczysta Eucharystia to najważniejszy punkt obchodów 100 lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Śpiewamy na zakończenie Mszy Św., zawierzając tymi słowami Dobremu Bogu naszą ukochaną ojczyznę i w procesji podążamy do pobliskiego parku, by być świadkami odsłonięcia i poświęcenia przez ks. Prałata Jerzego Czernala tablicy, wyrazu wdzięczności mieszkańców Nowej Rudy za Niepodległą. I zabrzmiał Mazurek Dąbrowskiego. Dziś ten hymn brzmi niezwykle wzruszająco. I raz jeszcze w tym dniu towarzyszą nam słowa Jana Pawła II, widniejące na pamiątkowej tablicy.

Wolność nie jest dana raz na zawsze.

Trzeba ją stale zdobywać na nowo.”

Złożenie kwiatów, zapalenie zniczy kończy uroczyste obchody 100 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Świętujmy w swoich domach , rodzinach. Dziś w naszych sercach ta jedyna, najważniejsza, umiłowana-Polska. Agnieszka

Św. Marcin – biskup z Tours, założyciel pierwszych klasztorów w Kościele zachodnim, mnich, w młodości żołnierz. W ikonografii przedstawiany jako rycerz oddający pół płaszcza żebrakowi. To pierwszy święty Kościoła zachodniego spoza grona męczenników. Stał się ikoną miłości bliźniego. Marcin jest świętym, jakiego potrzebuje współczesna Europa, takim, który w sposób szczególny podoba się papieżowi Franciszkowi, jest symbolem pokoju i jedności. W środę zgromadziliśmy się w słupieckiej świątyni, by podczas uroczystej Eucharystii modlić się w intencji naszego ks. Marcina, z racji Jego patronalnego święta, przypadającego 11 listopada wspomnienia Św.  Marcina z Tours. To eucharystyczne spotkanie było okazją, by podziękować Dobremu Bogu i Jego Matce Najświętszej za dar wyjątkowego kapłana. Jak wspomniał ojciec naszej parafii ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, to nie przypadek, że ks. Marcin jest wśród nas, bo w Bożych planach nie ma przypadków. I za to powinniśmy dziękować. Za każde dobro czynione przez ks. Marcina, wspaniałe dekoracje upiększające naszą świątynię, pielgrzymki, spotkania z młodzieżą, wakacje i ferie z Bogiem, głoszone słowo, życzliwość, serce, uśmiech i czas, który ma dla każdego. Słowa najszczersze, wierszem wypowiedziane z ust dzieci pierwszokomunijnych, życzenia przedstawicieli górniczej braci, Uniwersytetu Trzeciego Wieku i wszystkich grup parafialnych to wyraz wdzięczności i pamięci. Wraz z życzeniami ofiarujemy dar modlitwy, najpiękniejszy podarunek dla Kapłana.

Księże Marcinie 

przyjmij proszę z serca płynące życzenia, Błogosławieństwa Bożego, opieki Naszej Ukochanej Matki, 

wstawiennictwa Twojego Świętego Patrona, światła Ducha Świętego.

Niech każdy dzień Twojej kapłańskiej posługi wypełnia Wiara, Nadzieja, Miłość,

dobroć, pokój i ludzka życzliwość. Szczęść Boże! 

Duszpasterze i Parafianie. "

„Ja to mam szczęście, że w tym momencie żyć mi przyszło, w kraju nad Wisłą… Ja, to mam szczęście…”

9 listopada 2018 roku, Kaplica Dobrego Pasterza odświętnie udekorowana, dominują nasze barwy narodowe: biel i czerwień. Ze sceny na licznie przybyłych gości „spogląda” poważny i jakoś zamyślony Marszałek Józef Piłsudski, nad Nim oczywiście biały orzeł ze złotą koroną na głowie – nasze godło narodowe i słowa księdza Krzysztofa, rozpoczynające Wieczór z piosenką patriotyczną:”...każdego dnia dziękuję Bogu za to, że jestem Polakiem. Jestem dumny z tego, że jestem Polakiem.”

„Ja to mam szczęście,(...)”

Piękny koncert, który dał nam możliwość nie tylko posłuchania pieśni patriotycznych, ale także wspólnego pośpiewania i zwykłego bycia ze sobą a nie obok siebie. Zatem „Bądźmy patriotami w czynach, a nie jedynie w pustych słowach”

„(…) że w tym momencie
żyć mi przyszło, w kraju nad Wisłą…
Ja, to mam szczęście…”

Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Andrzej Duda, w związku z obchodami 100 Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości mówił: „Chciałbym, abyśmy upamiętniając historyczne rocznice, nie tyle cofali się o sto lat, co w równym, a może nawet większym stopniu wybiegali myślą naprzód – ku wyzwaniom, które nas czekają, przed którymi stajemy i z którymi możemy się skutecznie mierzyć, budując dziś silną, wolną Polskę.”

ks. Marcin

„Naród, który nie sza­nuje swej przeszłości nie zasługu­je na sza­cunek te­raźniej­szości i nie ma pra­wa do przyszłości” Józef Piłsudski

Rodzina, naród, ojczyzna są tematami, które wracają ze zdwojoną siłą właśnie w okolicach 11 listopada – święta państwowego upamiętniającego odzyskanie przez Polskę niepodległości, po 123 latach zaborów. Czym dla mnie jest moja ojczyzna? Czy to jedynie wspomnienie rodzinnego domu, czy przywiązanie do języka, czy też miejsce, w którym czuję się bezpieczna. A może punkt na mapie, który zawsze mnie wzrusza i wzbudza moją słowiańską tęsknotę. Odczytany dnia 6 listopada 2018 r., na lekcji religii, fragment Ewangelii św. Łukasza, pokazuje, że Chrystus także poddawał się wzruszeniu, gdy patrzył na panoramę Jerozolimy, miasta Dawida i Salomona. A nawet wzruszenie było tak wielkie, że łzy cisnęły się do Jego oczu. Ta ogromna Miłość do Jerozolimy, to także Miłość do Ludu, każdego ludzkiego pokolenia, do nas. Ale te łzy to także łzy współczucia, Jezus przewidział bowiem karę, jaka miała spaść na Jego ukochane miasto – kompletna ruina, za brak poznania tego, co naprawdę służy pokojowi. A czy dzisiaj Zbawiciel płacze patrząc na mnie, moją rodzinę i Ojczyznę? Właśnie moja rodzina, czy tak naprawdę znam dzieje mojej rodziny, czy wiem gdzie żyli moi przodkowie 100, 200 lat temu, czym się zajmowali, jakimi byli ludźmi, jakie cechy po nich odziedziczyłam? „Czy ktoś chce, czy nie chce, każdy z nas miał 16 prapradziadków. Bez nich nie byłoby nas na świecie. Choć życiorysy większości z nich nie są tak pasjonujące, aby nakręcić o tym film czy napisać książkę – to wszyscy zasługują na wdzięczność, pamięć i szacunek – za to, że po prostu byli” - mówiła Pani Anna Krzosek, prowadząca, na zaproszenie księdza Marcina, warsztaty na temat tworzenia własnego drzewa genealogicznego. Pani Anna jest sekretarzem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Drohobyckiej, organizatorem zjazdów rodzinnych, twórcą drzewa genealogicznego rodziny oraz autorką publikacji o dziejach swojej rodziny a także wieloletnim nauczycielem języka polskiego. Mówiła: „Genealogia niezmiennie fascynuje”. Z ciekawości chcemy sprawdzić, jak bardzo uda nam się cofnąć, ile pokoleń jesteśmy w stanie poznać. Zazwyczaj bez problemu odtwarzamy informacje do pokolenia pradziadków, dalej jest już trudniej – co w ramach ćwiczeń sprawdzili uczniowie klasy trzeciej gimnazjum. Zatem co ułatwia nam poznawanie rodziny? „Na pewno bliscy, którzy są w stanie nam opowiedzieć o swoich przodkach, księgi kościelne, które są wielką skarbnicą wiedzy, obecnie coraz więcej jest i portali, w których ludzie wymieniają się różnymi wskazówkami, pomagają sobie wzajemnie odszukiwać krewnych. Niezwykle cenne są także zdjęcia”. Pani Anna pokazując część swojego drzewa genealogicznego, składającego się z ponad 1000 osób, zachęcała młodych ludzi do samodzielnego tworzenia tej najpopularniejszej formy przedstawiania powiązań między przodkiem a jego potomkami. Znany pisarz, Melchior Wańkowicz zwykł mówić: „nie podam ręki nikomu, kto nie zna nazwiska prababki z domu”. Czyli kiedyś uznawano, że powinniśmy znać na pamięć co najmniej 4 – 5 pokoleń naszej rodziny. A jak jest dzisiaj? Może właśnie 11 listopada jest dobrym czasem, aby nie tylko zadumać się nad przeszłością naszego narodu, ale także zakochać się w historii własnej rodziny!

„Aby mierzyć drogę przyszłą, trzeba wiedzieć skąd się wyszło” Cyprian Kamil Norwid

Więcej informacji o warsztatach na stronie: https://swidnica.gosc.pl/doc/5142126.Pamietaja-o-korzeniach

Piątego listopada o godnie 13.40 w szkolnej bibliotece odbył się pierwszy etap konkursu „Plejada Świętych – Wielkie Imieniny 2018”. Dzieci, które same zgłosiły się do konkursu wcieliły się w postaci świętych, błogosławionej i sługi Bożej. Za przykład możemy podać: pielęgniarkę Catherine Doherty – kanadyjską Służebnicę Bożą Kościoła katolickiego pochodzenia rosyjskiego, której proces beatyfikacyjny jest w toku (Lilianna Mówińska), św. Teresę z Lisieux – karmelitańską zakonnicę (Karolina Kulba), bł. Hannę Helenę Chrzanowską – pielęgniarkę, działaczkę charytatywną, pisarkę, pedagoga, instruktorkę i prekursorkę pielęgniarstwa domowego (Klaudia Sójka), ale też świętą Barbarę – patronkę górników (w przedstawieniu o św. Barbarze wystąpili Viktoria Krzemińska i Antoni Mytnik). W jury konkursu zasiadła pani Małgorzata Malach-Barańców – pedagog szkolny i s. Katarzyna Kownacka ze Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Dzieci z wielkim przejęciem przedstawiły „swoich” świętych i przeszły przez pierwszy etap konkursu, kwalifikując się do drugiego etapu – konkursu diecezjalnego, który odbędzie się 14 listopada w Ząbkowicach Śląskich. ks. Marcin

W poniedziałek 5 listopada w ramach katechezy uczniowie – autorzy najciekawszych prac plastycznych i najciekawszych referatów o świętych – zostali nagrodzeni ikonkami Matki Bożej Królowej Świętych, i św. Jana Pawła II. Po wręczeniu ikon przez ks. Marcina, w imieniu ks. Proboszcza, uczniowie stanęli do wspólnego pamiątkowego zdjęcia. Gratulujemy dzieciom i rodzicom pomysłów i zachęcamy do wykorzystania zdobytej wiedzy o świętych w codziennych praktykach religijnych. ks. Marcin

Gdzie można dzisiaj Świętych zobaczyć?Są między nami w szkole i w pracy- slyszymy jak wesoło śpiewa Arka Noego. Taki mały, taki duży może świętym być!Taki ja, taki ty może świętym być! 1 listopada w uroczystość Wszystkich Świętych Kościół dodaje cześć tym, którzy weszli do chwały niebieskiej, a wiernym pielgrzymującym jeszcze na ziemi wskazuje drogę, która zaprowadzić ma ich do świętości, do której powołany jest każdy z nas. W tym dniu szczególnie pójdźmy za głosem Jana Pawla II i starajmy się odpowiedzieć na Jego wezwanie: "Nie lękajcie się być świętymi Nowego Tysiąclecia!"W dniu imienin Wszystkich Świętych relikwie niektórych z nich były obecne na ołtarzu w naszej świątyni. Każdy z nich był kiedyś synem, córką, uczniem, bratem, siostrą. Wspomniał o tym ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, który przewodniczył czwartkowej uroczystej koncelebrowanej Eucharystii. Odniósł się do słów Papieża Franiciszka, który podkreślił, że jesteśmy zjednoczeni ze wszystkimi świętymi, nie tylko z tymi najbardziej znanymi, ale także z tymi z sąsiedztwa. Święci są blisko nas, to nasi najprawdziwsi bracia i siostry. To oni zapraszają nas na drogę szczęścia wskazaną w ewangelii. Podążając w procesji na nasze cmenatrze sercem, myślami i modlitwą jesteśmy przy naszych bliskich, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności. Zapalając światełko nadziei wierzymy, że cieszą się oni chwałą w domu Ojca Niebieskiego. W dzień Wszystkich Świętych jesteśmy bliżej nieba w jedności ze Świętymi, prosząc ich o wstawiennictwo i opiekę. Na czas refleksji, zadumy, wspomnień przychodzi czas 2 listopada w dzień wszystkich wiernych zmarłych. Dzień Zaduszny to czas szczególnej modlitwy do Boga, by zmarli mieli udział w Chrystusowym zwycięstwie nad śmiercią. Modlimy się za dusze potrzebujące czyśćca, który jest przedsionkiem Nieba. Agnieszka

fot. Andrzej Kruk

Miesiąc listopad nie musi kojarzyć się z krótkim dniem, cmentarzem czy śmiercią! To dobry czas na postawienie sobie pytania: Co z moją wiecznością? Stając nad mogiłami naszych bliskich patrzymy, tak jak apostołowie, w górę – gdzie jest nasza ojczyzna, dom nie ręką uczyniony. Tak wpatrując się widzimy świętych i błogosławionych, ludzi różnych kultur, ras i kontynentów, tych braci i siostry, którzy nas wyprzedzili w wędrówce do nieba. My jeszcze wędrujemy. Jeszcze trochę musimy się potrudzić, ale już po śladach świętych. Święci nas motywują do wymagania od siebie, bo nagroda jest wspaniała: Niebo. Stąd pomysł słupieckiego duszpasterstwa do przeprowadzenia okolicznościowych katechez w klasach od 0 do 8 i w gimnazjach. Aby naśladować kogoś, trzeba go bardzo dobrze znać. I my „naszych” świętych chcemy poznać, by później ich naśladować. Dzieci na wszystkich etapach katechezy, czy w domach, przygotowały sylwetki swoich świętych – czy to w formie referatu (klasy gimnazjum, kandydaci do Bierzmowania), czy poprzez ich namalowanie. Ciesząc się z przebiegu katechez i ilości prac, podajemy autorów najciekawszych prac plastycznych o świętych patronach: Amelia Ćwik – klasa 5c, Marta Biernat – Przedszkole Mini, Marcin Muła – klasa 5c, Marcel Ignatowski – klasa 5c, Kornelia Chwiałkowska – klasa 3c gimnazjum, Jan Toporowski – klasa 3c gimnazjum. Wszystkim uczestnikom konkursu gratulujemy pomysłów i wykonania prac. ks. Marcin

„Misje odnawiają Kościół, wzmacniają wiarę i tożsamość chrześcijańską, dają życiu chrześcijańskiemu nowy entuzjazm i nowe uzasadnienie. Wiara umacnia się, gdy jest przekazywana” - mówił Jan Paweł II i podkreślał, że:”...każdy chrześcijanin jest powołany, by być misjonarzem i świadkiem...Nie wystarczy odkryć Chrystusa, trzeba Go nieść innym!”

Tydzień misyjny w naszej parafii jest zatem czasem, gdy w natłoku wielu spraw zatrzymujemy się nad misjonarzami, krajami misyjnymi i potrzebami misji oraz tym w jaki sposób my także możemy być misjonarzami. W tym roku Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci zaprasza młodych ludzi do wspólnego odkrywania „smaków” owoców Ducha Świętego zarówno w modlitwie, zabawie jak i działaniach charytatywnych. Podążając za tym zaproszeniem razem z ks. Marcinem i siostrą Katarzyną dnia 26 października 2018 roku „wyruszyliśmy w podróż” z Nowej Rudy do Zambii, kosztując po drodze bogatych w witaminy owoców oraz poznając dzięki Biblii, owoce Ducha Świętego. Miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie towarzyszyły nam podczas przygotowywania wspólnej sałatki owocowej. Banany, winogrona, ananasy, jabłka i gruszki wzmocniły nasze ciało ale nie zapomnieliśmy równocześnie o duchu oraz o drugim człowieku. Właśnie drugim człowieku, np. małej Karolinie, która mieszka w Zambii, kraju dwa i pół raza większym od Polski, kraju w którym pokojowo żyje obok siebie 72 plemiona. Kraju, w którym jednymi z głównych problemów jest ubóstwo i choroby dziesiątkujące miejscową ludność i wreszcie kraju, w którym marzeniem dzieci jest móc chodzić do szkoły. To dla tej małej dziewczynki, której wcale jeszcze nie znamy przygotowaliśmy list i nasiona marchwi, cebuli, pomidora, słonecznika, kalarepy, buraków i kalafiora. My wpływ warzyw na nasze zdrowie poznaliśmy na podstawie prezentowanej na warsztatach Piramidy Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej a Ona dzięki naszym nasionkom pozna smak warzyw, które może wyrosną na jałowych glebach Zambii w porze suchej, kiedy panuje największy głód. O Janie Pawle II mówiono, że stał się wszystkim dla wszystkich, przez tak charakterystyczne dla Niego :”bycie z ludźmi i wśród ludzi”. Choć Zambia jest tak daleko od Polski, to serca dzieci biją tak samo a słowa przyjaźń, miłość i pokój zawsze znaczą to samo.

Cześć Karolinko!

Być może, gdy otrzymasz ten list, będziesz zaskoczona, że ktoś zupełnie nieznany pisze do Ciebie. Dlatego też na początku chcielibyśmy się przedstawić. Pochodzimy z dalekiej Polski, z małego miasteczka położonego w niezbyt wysokich, ale starych górach. Jesteśmy Twoimi rówieśnikami i - podobnie jak Ty - chodzimy do szkoły, w której uczymy się wielu ciekawych rzeczy. Wolny czas staramy się spędzać w gronie przyjaciół. Lubimy biegać, tańczyć i czytać ciekawe książki, ale najbardziej pociąga nas poznawanie nowych ludzi.

W tym tygodniu w naszej parafii przeżywaliśmy tydzień misyjny, podczas którego dużo rozmawiamy o misjach i pracy misjonarzy na innych kontynentach. Dzięki tym lekcjom poznaliśmy bliżej Afrykę i problemy jej mieszkańców. W czasie jednego z takich spotkań dowiedzieliśmy się o Twoim istnieniu i zapragnęliśmy Cię poznać. Bardzo nas ciekawi, jak wygląda Twoja szkoła, czego się w niej uczysz i co lubisz robić. Może znajdziesz czas i odpiszesz na nasz list. Będziemy czekać.

Bardzo Cię pozdrawiamy: dzieci z Nowej Rudy Słupiec

Więcej informacji o warsztatach na stronach: https://swidnica.gosc.pl/doc/5124250.Podzielili-sie-owocami-Ducha-z-Karolina oraz http://www.dzieciom-misji.missio.org.pl/aktulanosci/154-owocowa-katecheza-w-nowej-rudzie

„Pełni Ducha i posłani”- to hasło tegorocznego Tygodnia Misyjnego, który rozpoczęła Niedziela Misyjna, przypadająca 21 października. To szczególny czas, aby ożywić w sobie świadomość, iż Duch Święty pociesza, jednoczy, inspiruje i posyła. Tydzień Misyjny to czas okazywania naszej wdzięczności za dar wiary i szczególnej pamięci o misjonarzach. Modlitwa różańcowa to najpiękniejszy dar, jaki mogą ofiarować dzieci swoim rówieśnikom z różnych stron świata. I tak w październikową środę zgromadziły się w słupieckiej świątyni najmłodsi parafianie wraz z rodzicami, by uczestniczyć w Różańcu Misyjnym. Każdy dziesiątek różańca w innym kolorze, symbolizujący jeden z kontynentów. Kolor czerwony podkreślający kolor skóry Indian, rdzennych mieszkańców Ameryki, kolor żółty przypominający ludy Azji, kolor zielony- kolor nadziei, nawiązujący do zieleni afrykańskich lasów tropikalnych, kolor niebieski symbolizujący Oceanię i Australię oraz kolor biały oznaczający kolor Ojca Świętego i Europejczyków. Takie kolory pelerynek miały dzieci, które przygotowane przez katechetkę- Panią Mariolę Ligorowską prowadziły ten wyjątkowy różaniec. Projekcja filmu animowanego przybliżyła dzieciom pojęcie misji i misjonarza. Odmawiając tajemnice chwalebne Różańca Świętego, modliliśmy się o pokój, miłość, by nie brakowało chleba i wody, by wiara mogła być wyznawana , a słowo Boże głoszone na całym świecie. Złożone przed ołtarzem dary symbolizowały kontynenty oraz wszystko to, o co dzieci w modlitwie różańcowej gorąco prosiły. Ten różaniec to nasze piękne świadectwo wiary i chęć włączenia się w dzieło misyjne, do którego woła szczególnie młodych papież Franciszek.  Agnieszka

fot. Andrzej Kruk

„Święci — mówił Karol Wojtyła — stali się światłem dla świata i dla ludzi im współczesnych; stali się «odbiciem blasku Boga», światłości Chrystusa, który jest "światłością prawdziwą», posłaną, aby oświecić każdego człowieka (por. J 1, 9) i wszystkie narody”. I właśnie taką prawdziwą jaśniejącą latarnią dla ludzkości, a szczególnie dla naszego narodu, jest święty Jan Paweł II, którego życie i świętość chcemy poznawać, o nich rozmawiać i wsłuchiwać się w Jego słowa. Kandydaci do bierzmowania podążając za słowami Ojca Świętego:„...w tym mieście, w Wadowicach wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło, i szkoła się zaczęła, studia się zaczęły i teatr się zaczął. I kapłaństwo się zaczęło”, rozpoczęli poznawanie kolejnych etapów życia Papieża od Jego rodzinnych stron. Ponadto swoją wiedzę o Świętym można było pogłębić w ramach „Słupieckich Dni ze Świętym Janem Pawłem II”, przygotowując lekcje okolicznościowe oraz biorąc udział w konkursie wiedzy o życiu i świętości Wielkiego Polaka. Konkurs plastyczny pt.: „Promieniowanie ojcostwa”- wzbudził ogromne emocje i zainteresowanie wśród dzieci klas młodszych. Na zakończenie słupieckiego świętowania 40 rocznicy wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, ks. Marcin zaproponował młodzieży klas 7c i 3d dwugodzinne warsztaty na których zostały przygotowane masy do tradycyjnej „papieskiej kremówki”. Zajęcia poprowadzili Damian i Ania z firmy Da-Mniam ze Szczawna Zdroju. Dlaczego kremówki? Ponieważ pamiętamy jak podczas spotkania z mieszkańcami rodzinnego miasta Jan Paweł II wspominał: „... A tam była cukiernia. Po maturze chodziliśmy na kremówki. Że myśmy to wszystko wytrzymali, te kremówki po maturze...” Niezapomniany szczery uśmiech Papieża, gdy opowiadał o ulubionych ciastkach. To właśnie po tej wypowiedzi kremówki zrobiły oszałamiającą karierę. Niestety, przepis na ciastka, które jadał w młodości Karol Wojtyła, zabrał do grobu przedwojenny właściciel cukierni. Dziś jedynie możemy się domyślać, jak były one robione, ale smaku, który pamiętał Ojciec Święty nie da się odtworzyć. 1000 ml mleka, 50 g masła, 1 szklanka cukru, 3 łyżki cukru wanilinowego, 3 żółtka, 3 łyżki mąki pszennej, 3 łyżki mąki ziemniaczanej czy raczej szklanka dobrego humoru, kilka kropel uśmiechu, mała torebka przyjaźni, garść dobrych słów, szczypta nadziei, łyżeczka radości - jaki jest nasz idealny przepis na masę do „papieskiej kremówki”, przygotowaną przez nas ale z pamięcią o Papieżu. Każda z klas uczestnicząc w pokazie mogła pod czujnym okiem Damiana przygotować kilka wersji kremu, wykorzystując np. serek mascarpone. Degustacja kremówek z różnymi masami kończyła się zawsze tym samym – pycha! Już nie dziwimy się dlaczego nawet Papież z sentymentem wspominał kremówki, a może przy okazji chciał nam zwrócić uwagę na rzeczy proste, którymi trzeba umieć się cieszyć; zachęcał, „byśmy umieli smakować życie w jego prostych przejawach”. Czy jeszcze to potrafimy? A patrząc z zupełnie innej strony, skoro słynne kichnięcie Papieża we Wrocławiu w 1997 roku, które sam skomentował: "Okazuje się, że nawet coś takiego jak kichnięcie może służyć ekumenizmowi", to dlaczego takiej roli nie może spełniać pyszna, słodka „papieska kremówka”?! Beata

Więcej informacji o słupieckich dniach z Janem Pawłem II: https://swidnica.gosc.pl/doc/5109091.Caly-tydzien-poswiecili-Wojtyle

Środa 17 października to kolejny dzień Słupieckich Dni z JPII. Podczas katechezy katecheci wręczyli pamiątkowe ikony ze Świętym Janem Pawłem II – nagrody za udział w konkursie plastycznym pt. Jan Paweł II - Promieniowanie Ojcostwa, w którym dzieci mogły zastosować różne techniki plastyczne. Niech ikony ze świętym będą nie tylko pamiątką po konkursie plastycznym, ale też okazją, by razem ze swoimi najbliższymi modlić się za wstawiennictwem Papieża o świętość swoją i swoich bliskich. ks. Marcin

"Habemus papam!" 40 lat temu świat dowiedział się, że jest nowy papież, a został nim kard. Karol Wojtyła. Wielkie zaskoczenie, niedowierzanie i szczęście. Wszyscy to do dziś pamiętamy. Każdy mógłby o tym godzinami opowiadać. Każdy przeżył to inaczej. Każdy w innym czasie, podczas swoich różnych zadań. Z potrzeby serca kapłani i wierni zgromadzili się przy swoim pasterzu w słupieckim wieczerniku we wtorek 16 października, by dziękować Bogu za dar życia i świętości Jana Pawła II. Uroczystej Mszy przewodniczył ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn w asyście ks. Prałata Jerzego Czernala. W kazaniu ks. Proboszcz nawiązał do pierwszej homilii z inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II. Mówił za Świętym Papieżem: „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, ustrojów ekonomicznych i politycznych, szerokich dziedzin kultury, cywilizacji, rozwoju. Nie lękajcie się!". Dziękujemy w ten szczególny dzień za Świętego Papieża, modlimy się o naszą świętość i za Kościół słowami: Święty Janie Pawle II, módl się za Kościół, który tak bardzo kochałeś i pchnąłeś śmiało na drogę heroicznej wierności Jezusowi! Święty Janie Pawle II, módl się za nas, abyśmy pod przewodnictwem Papieża Franciszka tworzyli (zgodnie z życzeniem i modlitwą Jezusa) jedno serce i jedną duszę, aby świat uwierzył. Amen. ks. Marcin

We wtorek 16 października, w rocznicę wyboru Karola Wojtyły na papieża, zakończył się konkurs plastyczny pod tytułem "Promieniowanie Ojcostwa". Na konkurs wpłynęło wiele prac, spośród których jury wybrało najciekawsze, przyznając pierwsze miejsce Magdalenie Biernat. Drugie miejsce zajęła Wiktoria Krzemińska, a trzecie Igor Gojdka, zaś miejsce czwarte należy do: Michała Skarżyńskiego, Krzysztofa Mrózka, Oliwii Plachytki, Julii Baner, Marcela Poślada, Mateusza Dolskiego, Jakuba Czychwickiego, Filipa Stasiewicza, Łukasza Opieli i Emilii Pawlik. Dziękujemy dzieciom i rodzicom za udział w konkursie i życzymy, by Święty Jan Paweł II dalej fascynował i towarzyszył w drodze do świętości. ks. Marcin

W przeddzień 40 rocznicy wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, 15 października, w Szkole Podstawowej nr 7 odbył się finał konkursu wiedzy o życiu i świętości Jana Pawła II. Uczestników konkursu przygotowali katecheci ks. Marcin i p. Mariola. Do finału przystąpiły 42 osoby. Najlepszą wiedzą o św. Janie Pawle II wykazali się: Redlicki Darek, Druciak Amelia, Legieć Julia, Szmidt Przemysław, Gajewska Magdalena, Malinowska Klaudia ,Olaf Hankus, Alicja Kołodziej, Natalia Cieślak, i Maja Pietrasz. Celem konkursu było zachęcenie młodzieży do pochylenia się nad historią życia i dążenia do świętości WIELKIEGO POLAKA I ŚWIĘTEGO PAPIEŻA. Jan Paweł II mówił nam że „pamięć o przeszłości oznacza zaangażowanie w przyszłość." To jest zadanie dla osób starszych by przekazywać młodym historię, by pamięć o Wielkich Polakach była obecna w naszym narodzie. Konkurs wiedzy o życiu i świętości Papieża Polaka wpisuje się w obchody Słupieckich dni z Janem Pawłem II. s. Katarzyna

Piękna, słoneczna jesienna niedziela w biało-żółtych barwach, kolorach flagi papieskiej. Parafianie w żółtych koszulkach i chustach, biało-żółte balony. Wszystko to dla bohatera tej październikowej niedzieli - naszego ukochanego Św. Jana Pawła II. 14 października w Kościele obchodzimy XVIII Dzień Papieski. W tym roku ma on szczególne znaczenie z racji przypadającej 40 rocznicy wyboru kard. Karola Wojtyły na papieża. Przed słupiecką świątynią stanęła cukierenka ze słynnymi wadowickimi kremówkami, którą przed laty wspominał Jan Paweł II. Bo przecież w Wadowicach wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło, i szkoła się zaczęła, studia się zaczęły, i teatr się zaczął i kapłaństwo się zaczęło...Tam była cukiernia, po maturze chodziliśmy na kremówki...I do naszej cukierni po każdej Mszy Św. przychodzili licznie wierni, by przy kawie lub herbatce skosztować tego papieskiego przysmaku, jak również pysznego tortu, przygotowanego specjalnie na tę okazję. Kremówka w tym dniu cieszyła się niebywałym powodzeniem. Wielką ciekawość wzbudziły również zgromadzone przez parafian pamiątki z Pontyfikatu Papieża Polaka. Obrazy, monety, znaczki łyżeczki, książki- wszystko to można było zobaczyć w białym namiocie w naszym Papieskim Miasteczku, w które na chwilę zamienił się plac przed kościołem. Barka -ukochana oazowa pieśń Jana Pawła II towarzyszyła czytanym fragmentom Jego dzieł, w których tak wiele mówił o ojcostwie. Promieniowanie Ojcostwa to hasło tegorocznego Dnia Papieskiego, a zarazem tytuł dramatu Karola Wojtyły. Dlatego też przybliżone zostały dzieła takie jak: „Dar i Tajemnica”, „Wstańcie, chodźmy”, czy „Pamięć i tożsamość”w których uczy, że nie można być prawdziwym ojcem, jeśli nie odkryje się najpierw, że jest się synem Boga. Ulubione pieśni przeplatane nauczaniem Ojca Świętego płynące z głośników, występy najmłodszych przedszkolaków z Bajki i Mini, jak również uczniów słupieckiej szkoły- wszystko to w hołdzie Św. Janowi Pawłowi II. I jeszcze malowanie buziek, bańki mydlane, warsztaty plastyczne z udziałem wolontariuszy to atrakcje dla dzieci, które przychodziły tak chętnie wraz ze swoimi rodzicami. Każdy w tym dniu mógł zostawić swoje słowo wpisane do pamiątkowej księgi i zabrać z sobą do domu myśl Jana Pawła II, by towarzyszyła nie tylko dziś, jutro, ale przez całe życie.Ten dzień był pełen wrażeń, radości i wspomnień, a każda chwila poświęcona naszemu Wielkiemu Świętemu. Dzieci podczas Mszy Świętej obejrzały krótki film o życiu Lolka. A wieczorem uwieńczeniem tego niezwykłego dnia był koncert z udziałem Chóru Parafialnego, Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i zaproszonych artystów- wspaniała uczta dla duszy. Dziękujemy dobremu Bogu za dar Ojca Świętego Jana Pawła II, za to, że w tak wyjątkowy sposób mogliśmy przeżyć Słupiecki Dzień Papieski, którego pomysłodawcą był ks. Marcin. Bóg zapłać wszystkim, którzy sprawili, że był to dobry, piękny dzień. Agnieszka

Foto: Andrzej Kruk

Więcej informacji o Dniu Papieskim w Słupcu na stronie gościa świdnickiego: https://swidnica.gosc.pl/doc/5093420.Postawili-trzy-namioty

Maryjo Królowo Różańca Świętego chcę razem z moją rodziną uczynić Różaniec drogą do Twego Syna, spraw byśmy dzięki niemu wyryli obraz Chrystusa w swoich sercach. Niech Jego czyny porwą nas, Jego prawda zachwyca, Jego słowa oświecą i staną się linią przewodnią życia naszej rodziny. Amen Tymi słowami modlitwy dzieci, które w tym roku po raz pierwszy przyjmą Pana Jezusa do swojego serca zawierzyły siebie, swoich rodziców, katechetów i ten szczególny czas formacyjny Matce Bożej Królowej Różańca Świętego, której wspomnienie przypada właśnie dzisiaj 7 października. U bram słupieckiej świątyni zgromadziły się dzieci przystępujące w tym roku szkolnym do Sakramentu Pierwszej Komunii Świętej wraz z rodzicami. Każde z nich w ręku trzymało różaniec, który poświęcił ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn i tym samym pobłogosławił ten wyjątkowy czas formacyjny.To piękne Maryjne Święto to okazja do uczczenia Niebieskiej Matki. Uroczystą procesją do słupieckiego wieczernika z białą różą w dłoni i złożeniem kwiatów u stóp Matki Bożej, dzieci wyraziły swoją miłość i wdzięczność Matce Różańcowej. Modlitwa na paciorkach różańca, to tak jakby Maryja trzymała nas za rękę-słyszymy w słowie, które skierował do dzieci ks. Krzysztof. Niech ta modlitwa towarzyszy nam każdego dnia. Maryjo Królowo Różańca Świętego wskazuj nam właściwą drogę, naszym dzieciom i nam rodzicom. Prosimy Cię, pomóż jak najpiękniej przygotować je do tego ważnego dnia w ich i naszym życiu, gdy pierwszy raz przyjmą w maleńkiej Kruszynie Chleba Jezusa do swojego serca. Agnieszka