Parafia Nowa Ruda - Słupiec

Hej, hej Maryjo pobłogosław nas, hej dobry Boże w pielgrzymkowy czas. 100 lat Niepodległej dumnie świętujemy i na Kahlenbergu wspólnie wędrujemy. Kostko Stanisławie, który w Wiedniu byłeś prowadź nas tym szlakiem, tam gdzie się uczyłeś. Twoimi dróżkami chcemy pielgrzymować. Uczyć się świętości, sernika kosztować.

Z hymnem na ustach wyruszyła w nocy grupa pielgrzymkowa wraz z duchowym opiekunem ks. Marcinem. Grupa bardzo liczna, bo oprócz słupieckich parafian podróżowali do Wiednia pielgrzymi z Nowej Rudy, Jugowa, Ścinawki, Bożkowa, Kłodzka a nawet z Wrocławia. Nasza podróż rozpoczęła się od poczęstunku pyszną tarteletką. Taką miłą, słodką niespodziankę przygotował dla nas ks. Marcin, który w sobotę obchodził swoje urodziny. Do pięknej stolicy Austrii podróżowaliśmy w 100-lecie odzyskania przez Polskę Niepodległości. Na Kahlenbergu rozpoczęło się nasze pielgrzymowanie, w historycznym miejscu, gdzie dopełniła się wiara i nadzieja króla Jana III Sobieskiego i modlącej się Europy, przekazana światu wyznaniem monarchy polskiego słowami: Przyszliśmy, zobaczyliśmy, a Bóg zwyciężył. To tutaj na wzgórzu w Kościele św. Józefa był najważniejszy punkt programu pielgrzymki, a mianowicie Msza Św. odprawiona przez ks. Marcina. Zawierzyliśmy Dobremu Bogu ten czas pielgrzymowania, każdy z nas wzbudził w sercu intencje. Ten dzień był okazją do złożenia życzeń naszemu Drogiemu Solenizantowi, co też na zakończenie Mszy Św. uczyniliśmy. Błogosławieństwa Bożego, Opieki Matki Najświętszej, życzliwości drugiego człowieka, zdrowia, codziennych małych radości – tego życzyli pielgrzymi podążający do Wiednia za Św. Stanisławem Kostką. To właśnie z Wiedniem związane jest krótkie życie tego Świętego. Prezentacja multimedialna podczas podróży przedstawiła nam życiorys Św. Stanisława Kostki. Urodzony w 1550 roku w Rostkowie na Mazowszu, jako młodszy syn kasztelana zakroczymskiego, w wieku czternastu lat wraz ze starszym bratem Pawłem i nauczycielem Janem Bilińskim wysłany został na dalszą edukację do cesarskiej stolicy. Tutaj uczęszczał Stanisław do prowadzonego przez jezuitów cesarskiego gimnazjum. W latach 1565-1567 mieszkał na tyłach pojezuickiego kościoła, w zachowanej do dziś kamieniczce na rogu ulic Kurrentgasse i Steindlgasse. W tym właśnie domu w grudniu 1565 roku chłopiec podczas choroby doznał przeżyć mistycznych, które miały istotny wpływ na jego dalsze życie. Objawiła mu się Najświętsza Panna z Dzieciątkiem, oznajmiając, że po wyzdrowieniu powinien wstąpić do Towarzystwa Jezusowego. Ze względu na brak zgody rodziców, wiedeńscy jezuici odmówili przyjęcia, w następstwie czego siedemnastoletni młodzieniec opuścił potajemnie Wiedeń, udając się na piechotę do Rzymu. W Wiecznym Mieście został przyjęty do Nowicjatu. W rok później zmarł na malarię. Podążanie śladami Św. Stanisława Kostki to dla nas po raz kolejny umacnianie wiary. Spacer wiedeńskimi uliczkami, po których niegdyś chodził Święty to dla nas wielka radość. Dziękujemy Bogu, że nas doprowadził na austriacką ziemię, tam gdzie Pomnik Sissi, Jana Straussa, Goethego. Tam gdzie Ogród Różany, piękne barokowe kamienice, Opera i Katedra Świętego Stefana. Dziękujemy Panie Boże za ten czas, za Św. Stanisława Kostkę- patrona dzieci i młodzieży. Agnieszka

16 czerwca o godz. 19 na Górze Wszystkich Świętych wspólnoty młodzieżowe naszej parafii tj. Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Ministranci oraz Eucharystyczny Ruch Młodych wraz z Ks. Jackiem oraz Ks. Marcelim spotkały się na wspólnej biesiadzie. W ten sposób młodzi parafianie chcieli zakończyć tegoroczny czas formacyjny swoich wspólnot. Przy wielkim ognisku pieczono pyszne kiełbaski, chlebek i różne inne smakołyki. Nie mogło oczywiście zabraknąć wspólnych rozmów, zabaw, spaceru na wieżę widokową. Czas płynął szybciutko i nieubłaganie. Jednak była chwila na intensywne rozgrywki sportowe. Młodzi wraz z księdzem wikariuszem rozegrali meczyk w piłkę nożną a także zadbali o swój rozwój fizyczny grając w siatkówkę. Wspólny czas płynął we wspaniałym nastroju. Niestety to, co dobre szybko się kończy. O godz. 21: 30 całe towarzystwo rozeszło się do swoich domów. Po wakacjach na pewno spotkają się ponownie by rozpocząć nowy rok formacyjny. Wojciech

W Niedzielę 10 czerwca słupieckie Towarzystwo Przyjaciół WSD pielgrzymowało do Barda, do Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej. Celem pielgrzymki noworudzkiej grupy i innych Towarzystw Przyjaciół WSD była modlitwa o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Mszy św. koncelebrowanej przez księży przybyłych ze swoimi parafianami przewodniczył ks. Rektor Tadeusz Chlipała. Ks. Rektor w homilii przypomniał zadanie każdego katolika, które w niedzielnym Słowie Bożym szczególnie wybrzmiało: „kto pełni wolę Bożą – a nie przez fakt metryki – jest Jezusa bratem i siostrą”. Po ucałowaniu przez pielgrzymów cudownej figurki Matki Bożej Bardzkiej i wysłuchaniu koncertu organowego w wykonaniu kleryka Mateusza Grzegorczyka, przyszedł czas na poczęstunek przygotowany przez ojców Redemptorystów. Następnie wszyscy uczestnicy spotkania zebrali się na katechezę o powołaniach, formacji seminaryjnej oraz odpowiedzialności całego Kościoła za rozwój przyszłych kapłanów. Jeszcze Różaniec i pielgrzymi wrócili do Słupca. ks. Marcin

W sobotę 9 czerwca, grupa ministrantów i lektorów wraz z ks. Jackiem i Panem Tomaszem Gilewskim, udała się do Zatoru, do parku rozrywki. ENERGYLANDIA to największy Park Rozrywki w Polsce, oferujący kilkadziesiąt atrakcji, które znajdują się na obszarze 26 hektarów, przeznaczony dla wszystkich grup wiekowych, zarówno dzieci, młodzieży jak i osób dorosłych. Energylandia jest na rynku zaledwie od 3 lat, a cieszy się bardzo wielką popularnością. Nic więc dziwnego że ministranci bardzo dobrze się tam bawili. Strefa ekstremalna - to fenomenalna rozrywka dla wszystkich, którzy chcą zmierzyć się ze strachem, dostarczająca maksimum adrenaliny, potężną dawkę radości i zabawy na najwyższych obrotach. Nic więc dziwnego, że nasi ministranci tam właśnie spędzili najwięcej czasu. Oprócz takich przeżyć, było też możliwość obejrzenia pokazu kaskaderów, którzy pokazali swoje umiejętności w samochodach jak i na motocyklach. Myślę że atrakcji nie brakowało. Co naj wyżej pod koniec dnia, brakowało już sił, ponieważ wyjazd było o godzinie 6 rano, a powrót w godzinach wieczornych. Myślę, że jeszcze uda się wyjechać do parku rozrywki, bo warto jest czasami uleć pokusie takiej ekstremalnej zabawy. ks. Jacek

Mimo, że sobota to dzień wolny od szkoły, dzieci z naszej parafii, które należą do Eucharystycznego Ruchu Młodych, wyjechały z samego rana do Polanicy- Zdroju, aby razem z innymi grupami i dziećmi komunijnymi podziękować Panu Bogu za dar Eucharystii. Spotkanie rozpoczęło się Mszą Świętą, w której kazanie wygłosił ks.Łukasz Piórkowski, znany wszystkim doskonale z programu telewizyjnego „Ziarno”. Pokazywał on, dzięki eksperymentowi, czym, jak ważna i cenna jest modlitwa dla człowieka. Po skończonej Eucharystii był czas na wspólnego rodzinnego grilla. Nie mogło zabraknąć wspólnej zabawy i śpiewów. Wszystko to, aby razem, tłumnie chwalić miłosierdzie Boga. Patrycja Kaszuba

To co w pierwszej chwili wygląda na ograniczenie, w rzeczywistości może okazać się przestrzenią prawdziwej wolności” pisał Jan Paweł II, zatem „Czego naprawdę chcemy dla siebie od życia?”

Takie pytanie zadała uczniom Gimnazjum Nr 2 w Nowej Rudzie- Słupcu, Beata Kras, prowadząca dnia 07 czerwca 2018 roku na zaproszenie księdza Marcina, warsztaty. Trener biznesu i rozwoju osobistego, wieczny harcerz i wokalistka wałbrzyskiego zespołu blusowo-rockowego Plus 50, starała się w bardzo ciekawy sposób podpowiedzieć jak określić swoje cele życiowe, dlaczego warto odpowiedzieć sobie na pytanie:”Czego naprawdę chcę?”, co to jest empatia i motywacja oraz jak przygotować się do publicznego wystąpienia. Pani Beata pokazując różne sposoby wykorzystania najprostszych przedmiotów guzika i klamerki do bielizny zachęcała uczniów do kreatywnego myślenia i łamania stereotypów. Młodzi ludzie chętnie opowiadali o swoich marzeniach, krokach jakie muszą podjąć aby upragniony cel zrealizować i terminach ich spełnienia. Podobno „wszystkie nasze marzenia mają szansę się spełnić, jeśli mamy odwagę je realizować” a sami wiemy, że najlepszym czasem, „żeby zrobić coś dla siebie jest przestrzeń między wczoraj a jutro...” Ale też wiemy, że aby zrobić coś dla siebie – musimy najpierw poznać samych siebie i polubić – takimi jakimi jesteśmy. Prezentacja, wykład, praca w grupach i „burza mózgów” wszystko to sprawiło, że spotkanie z moderatorem było bardzo ciekawe i inspirujące. A umiejętności interpersonalne, radość i pasja prowadzącej przełamywały nawet „najtwardsze lody”. Czterdzieści pięć minut to stosunkowo zbyt mało czasu, żeby przekazać młodym ludziom wszystko co jest ważne przy wyborze dalszej drogi życia może być jedynie wstępem już do samodzielnego wyboru i kształtowania swoich celów, planów i marzeń. Bez względu na to ile masz lat i jaki dźwigasz bagaż doświadczeń – bądź szczęśliwy - ciesz się chwilą, dostrzegaj drobnostki, zarażaj uśmiechem, myśl pozytywnie, żyj całym sobą, kochaj mocno a cytując za Świętym Augustynem:”Jeżeli Bóg w życiu jest na pierwszym miejscu, wszystko znajdzie się na właściwym miejscu” Beata

Więcej informacji o warsztatach: https://swidnica.gosc.pl/doc/4797124.Czas-decyzji

„Mała jest pszczoła wśród latających stworzeń, lecz owoc jej ma pierwszeństwo pośród słodyczy.” (Syr 11, 3); Żeby poczuć tę słodycz i zobaczyć jak powstaje, ksiądz Marcin zaprosił na lekcję, dnia 08 czerwca 2018 roku Państwa Jolantę i Edwarda Szymczaków, prowadzących w pobliskim Gorzuchowie gospodarstwo pasieczne, liczące około 150 rodzin pszczelich. W spotkaniu uczestniczyli uczniowie klasy pierwszej i trzeciej wraz z nauczycielami. Na wstępie ksiądz wykorzystując Pismo Święte oczytał fragmenty odnoszące się do pszczół, miodu i wosku. Najczęściej Biblia mówi o owocu pszczelej pracy, tj. miodzie w znaczeniu dosłownym jak i metaforycznym, bo przecież Słowo Boże traktowane jest jako słodycz Pana, pokarm dla Jego ludu. Jest też symbolem dobrobytu i dobrego pokarmu oraz wiecznej szczęśliwości. Natomiast wosk - symbol skruchy i pokory serca ludzkiego przed Bogiem:„Rozlany jestem jak woda i rozłączają się wszystkie moje kości; jak wosk się staje moje serce, we wnętrzu moim topnieje”. (Ps 22, 15); Przed szkołą wśród drzew, muskani czerwcowym słońcem wsłuchiwaliśmy się w opowiadania Państwa Szymczaków o zwyczajach i liczebności pszczół w ulu oraz dlaczego są tak pożyteczne a miód tak bardzo zdrowy. Dzięki szklanemu ulowi mogliśmy zobaczyć piękną matkę pszczelą, żyjącą nawet 6 lat, trutnie – większe od pozostałych pszczół oraz pszczoły robotnice - ciągle bardzo zapracowane, ale żyjące jedynie 40 dni. „Jeśli wyginą pszczoły, człowiekowi zostaną cztery lata istnienia...” pisał Albert Einstein. I zapewne nie chodzi tylko o to, że nie będzie pysznego miodu. W ostatnich latach pszczoły masowo giną na całym świecie. Dlaczego? Pan Edward uczulał młodych słuchaczy na choroby pszczół oraz nieumiejętne opryski szkodzące owadom. O pszczoły trzeba więc dbać, trzeba je polubić ale przede wszystkim poznać. To nasze piątkowe spotkanie to nie tylko wiele informacji przekazanych w ciekawy sposób przez pasjonatów ale także raj dla podniebienia miód, miodzik, miodzio i... mleczko. Nadto byśmy mogli poczuć się jak w prawdziwej pasiece można było dokładnie zobaczyć pusty ul oraz założyć kapelusz pszczelarski chroniący przed użądleniem owadów. Dziękujemy bardzo serdecznie Państwu Jolancie i Edwardowi Szymczakom za cudownie słodkie przedpołudnie czekamy na kolejne spotkanie już na Parafiadzie 24 czerwca 2018 roku. Beata

Więcej informacji o katechezie; https://swidnica.gosc.pl/doc/4798076.Katecheza-miodem-plynaca

Ósmego dnia od uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa gromadzimy się w naszej świątyni, by uczestniczyć w Eucharystii i raz jeszcze przejść w procesji do czterech ołtarzy, aby słuchać słów Jezusa zapowiadających Eucharystię i Jego obecność w Chlebie. Kończymy oktawę Bożego Ciała, oddając cześć Jezusowi. Przychodziliśmy codziennie do Słupieckiego Wieczernika przez osiem kolejnych dni. W tradycji Kościoła każda oktawa jest czasem ośmiu dni (łac. octavus – ósmy) od uroczystości, którą w liturgii świętujemy niczym jeden dzień. Te dni to czas pogłębiania wiary w Jezusa Eucharystycznego, umacniania miłości i budowania osobistej więzi z Bogiem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Tak jak w Boże Ciało, w procesji podążali wszyscy kapłani naszej parafii, Bractwo Św. Józefa, grupy parafialne, dzieci, które sypały płatki kwiatów i wierni. W tym dniu przynieśliśmy też z sobą do poświęcenia wianki z kwiatów i ziół- symbol naszej pracy, prosząc by dobry Bóg zachował od zniszczenia przyrodę, plony rąk ludzkich i zioła lecznicze. Agnieszka

Bożej Opiece dziś szczególnie polecamy naszego ks. Proboszcza Krzysztofa Iwaniszyna, z racji Jego urodzin. Wraz z kwiatami i życzeniami ofiarujemy naszemu Drogiemu Solenizantowi dar modlitwy. Niech Bóg obdarza Cię wszelkimi łaskami, Maryja przytula do Swego Matczynego Serca, a Duch Święty opromienia Światłem każdy dzień Twojej kapłańskiej posługi i każdą chwilę Twojego życia. Parafianie 

Poniedziałek 4 czerwca, godzina 1.45 w nocy. Ciemno, miasto śpi. Cisza, lekkie powietrze; mali i duzi pielgrzymi zmierzają na parking przed Intermarche. Ta grupa to dzieci rocznicowe, ich nauczyciele i rodzice. Jadą z potrzeby serca podziękować za dar Spowiedzi i Komunii Świętej, którą już od roku przyjmują. Jedziemy w stronę Boboszowa, po drodze zabieramy przewodnika, bardzo dobrze nam znanego pana Jana Barańskiego z Polanicy. Czas drogi przeplatany jest przerwami na WC i kawę. Jedziemy z kierowcami – p. Łukaszem i p. Darkiem z firmy TOMEX. Jedziemy bezpiecznie i płynnie, i już o godzinie 8.00 jesteśmy na Kahlenbergu. Kilka słów przewodnika o miejscu, w którym zostanie odprawiona Msza św. i z tarasu oglądamy piękną panoramę Wiednia. Przed Mszą św. ksiądz kustosz przybliżył dzieciom historię świątyni św. Józefa, osobę Jana III Sobieskiego i święto Imienia Maryi. Nadszedł najważniejszy punkt naszego pielgrzymowania – Msza św, której przewodniczył ks. Marcin. Kapłan zachęcił dzieci do częstej spowiedzi i komunii św. W kazaniu mówił : "Nikt z nas nie lubi być sam. Lubimy, jak nas odwiedzają koledzy, koleżanki. Podobnie jest z Panem Jezusem. On lubi, gdy Go w świątyniach odwiedzamy i z nim jesteśmy". Po Mszy foto przed kościołem i jedziemy do centrum. Wysiadamy przy Belwederze. Tradycyjnie fotka i kierujemy się w stronę Parlamentu. Po drodze zatrzymujemy się przy kościele św. Boromeusza, później przy pomniku cesarzowej Sisi, Mozarta, spacerujemy po ogrodzie różanym i dochodzimy do katedry. Czas przy katedrze wykorzystujemy na wspólne zakupy. Dla jednych to okazja do smakowania wiedeńskiego sernika, dla innych – do wypicia wiedeńskiej kawy. Kończymy pobyt w Wiedniu i wyjeżdżamy do Czech na obiad. Po przerwie w Czechach kierujemy się już w stronę domu. Podróż autokarem jest okazją do śpiewania modlitw (Koronka do Bożego Miłosierdzia, Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa) i oglądania filmów. Czas szybko leci i o 21.00 jesteśmy w Słupcu. Dziękujemy Bogu za ten czas dziękczynnej pielgrzymki, za dzieci rocznicowe, i za Wolną i Niepodległą Polskę. Dziękujemy ludziom: pani katechetce Marioli – za pomoc w przygotowaniu pielgrzymki, pani pedagog Joannie Zielińskiej i pani Monice Baran – za profesjonalną opiekę nad dziećmi, dzieciom – za wybranie takiej formy wycieczki i rodzicom– za poświęcony czas, miłą atmosferę i świadectwo wiary. Niech Pan Bóg przez ten czas odbierze sobie chwałę. Bóg zapłać. ks. Marcin

31 maja o godz 19:00 na parkingu przy basenie w uroczystość Bożego Ciała, odbył się koncert uwielbienia "Sygnał Miłosierdzia". Było to pierwsze tak wielkie muzyczne przedsięwzięcie. Na jednej scenie wspólnie uwielbiali Chrystusa: chór, orkiestra symfoniczna oraz zespół instrumentalny. Cała grupa liczyła ok 100 wspaniałych muzyków. Całe spotkanie prowadził nasz ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn. Koncert został podzielony na dwie części. W pierwszej kolejności nasze uwielbienie miało charakter koncertowy. Każda pieśń była poprzedzona zapowiedzią oraz rozmyślaniem nad naszą wiarą i relacją z Chrystusem. Następnie o godzinie 20:20 rozpoczęła się druga część spotkania - adoracja. Pan Jezus ukryty w Najświętszym Sakramencie w przepięknej procesji wraz z pochodniami oraz flagami Eucharystycznego Ruchu Młodych, przybył do zgromadzonych wiernych. Był to czas indywidualnego spotkania z Bogiem. Każdy mógł oddać swoje życie Najwyższemu i publicznie ogłosić, że Jezus Chrystus jest Panem mojego życia. Oczywiście i w tej części nie mogło zabraknąć pięknych pieśni, które pomagały słuchaczom w modlitwie i uwielbieniu Najświętszego Sakramentu. Nasze wydarzenie zakończyliśmy o godz 21:00 odśpiewując Apel Jasnogórski. Bogu niech będą dzięki za każdą osobę, która przybyła na nasz koncert. Niech On odbierze sobie chwałę z tego wielkiego wydarzenia. Wojciech

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Boże Ciało, przypadające zawsze w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej, w tym roku obchodzone jest 31 maja. To właśnie tego dnia, podobnie jak w Wielki Czwartek wspominamy ustanowienie przez Chrystusa Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy. W Wielkim Tygodniu pamiątka ta ma charakter pasyjny, pochylamy się bowiem z pokorą nad Misterium Męki i Śmierci Jezusa Chrystusa. Świętowanie Bożego Ciała ma wymiar radosny i dziękczynny. Uroczyste wejście w procesji kapłanów do słupieckiego Wieczernika przy dźwiękach Orkiestry Górniczej, by za chwilę stanąć przy Ołtarzu i uczestniczyć w koncelebrowanej Eucharystii, której przewodniczył ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, rozpoczęło uroczystość Bożego Ciała. Podczas wygłoszonej homilii, ks. Proboszcz odwołał się do liturgii słowa, mogliśmy usłyszeć o zawartym Przymierzu Boga z człowiekiem. Czy Bóg rzeczywiście potrzebuje przymierza z ludźmi? Czy to my potrzebujemy przymierza z Bogiem? Bez Boga jesteśmy martwi i nic nie znaczymy. Dzisiejsza uroczystość zachęca nas, by często się modlić, by leżeć krzyżem przed Panem Bogiem, w postawie uniżenia i pokory ofiarować swoje życie. Wyrazem tego, jak Bóg jest dla nas ważny, że go potrzebujemy w naszych rodzinach, naszych domach, szkole i pracy jest procesja z Najświętszym Sakramentem ulicami miasta. Podążamy do czterech pięknie przygotowanych ołtarzy, które są symbolem czterech stron świata, by przy każdym z nich rozważać tajemnicę Eucharystii, fakt oddania się Boga człowiekowi pod postacią prostego pokarmu - chleba i wina. W procesji idą dzieci , które w tym roku po raz pierwszy przyjęły Pana Jezusa do swojego serca oraz dzieci przeżywające Rocznicę Pierwszej Komunii Świętej. Wszystkie pięknie ubrane w strojach liturgicznych. Dziewczynki z koszyczkami, w których kolorowe płatki kwiatów. Sypią nimi drogę na znak, że człowiek uznaje swojego Stwórcę i pokazuje, że chce iść za Nim. W centralnym miejscu wędruje kapłan niosący Najświętszy Sakrament. To na Jezusa w Hostii ukrytego skierowane są oczy wiernych. Wędrujemy ulicami miasta, idziemy za Panem Jezusem, ze śpiewem i modlitwą na ustach wyznajemy naszą wiarę. Pięknie przystrojone ulice, udekorowane okna naszych domów, kwiaty, śpiew, modlitwa to nasze świadectwo. To uwielbienie Boga, którego obecności tak bardzo pragniemy w naszym codziennym życiu. Agnieszka

Niedziela 27 maja była dla słupieckiej wspólnoty wyjątkowo radosnym dniem. W tym dniu nasz parafianin – ks. Marceli Mrozek, który dzień wcześniej otrzymał w Katedrze Świdnickiej z rąk bpa Ignacego Deca święcenia kapłańskie, odprawił swoją pierwszą Mszę Świętą. Na to święto do parafii przyjechało wielu zaproszonych przez księdza Prymicjanta gości, a wśród nich kapłani (księża – goście z dekanatu i przełożeni z WSD ze Świdnicy), klerycy, diakon, rodzina, znajomi, a także górale z Mszany Dolnej oraz wiele innych osób. Prymicyjną Eucharystię poprzedziła uroczysta procesja nowo wyświęconego księdza do naszego kościoła parafialnego. U progu świątyni ks. Neoprezbitera przywitali ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn i ks. Prałat Jerzy Czernal, a po modlitwie kapłana przed ołtarzem, gromkimi brawami – zgromadzeni w kościele wierni. Kapłan udał się do zakrystii, by przygotować się do Mszy św. i rozpocząć ją punktualnie o godzinie 12.30. Homilię wygłosił ojciec Duchowny WSD w Świdnicy. Kaznodzieja nakreślił młodemu kapłanowi obszar jego pracy. Mówił za papieżem Franciszkiem: "Pasterz ma pachnieć owcami". Rozwijając myśl duchowny podkreślił, że "kapłan ma patrzeć dalej, a patrzenie dalej to nie tyle, co trzeba, co wszyscy..." Wyraźnie wzruszony ksiądz Marceli odprawiał Mszę świętą głęboko przeżywając każdy jej element. Na koniec pięknej Eucharystii kapłan udzielił wszystkim Papieskiego Błogosławieństwa. Będziemy długo pamiętać tę uroczystość prymicyjną i modlimy się, by puste miejsce w Seminarium w Świdnicy zostało zapełnione. ks. Marcin

W sobotni, majowy, bardzo ciepły poranek z Placu Matejki w Nowej Rudzie ponownie na pielgrzymkowy szlak do Matki Bożej Strażniczki Wiary wyruszyła ok 100 osobowa grupa pątników. Gorące serca, wzbudzone intencje i dobre buty niosą nas przez łąki, lasy i wsie. Przed nami 24 km do Barda przeplatane modlitwą, śpiewem i rozmową, na którą zawsze brakuje czasu. A za nami Nowa Ruda, za której przyszłość będziemy się modlić, jej władze i mieszkańców. Choć powietrzu temperatura 27° C to lekki wietrzyk jak tchnienie Ducha Świętego sprawia, że trud pielgrzymowania nie jest uciążliwy. Przez całą naszą drogę „po górach, dolinach” rozbrzmiewa gitara i anielskie głosy ks. Jerzego Babiaka i Jego wolontariuszy misyjnych oraz sióstr salezjanek z Nowej Rudy i wolontariuszy salezjańskich. Ciekawe audycje przygotowane przez proboszcza ks. Jerzego Kosa i Artura Turańskiego o ks. Ernscie Hoffmanie, budowniczym kościoła Św. Mikołaja, płynące na falach magnetycznego głosu Dariusza Szyszkowskiego, przenoszą nas do XIX wiecznej Nowej Rudy. Natomiast konferencja brata Efrema o szlaku Świętego Jakuba, dodaje nam skrzydeł, że to nasze dzisiejsze pielgrzymowanie to jedynie początek wielu szlaków pątniczych jakie jeszcze nas czekają. Na naszej drodze jak zwykle stają bardzo otwarci i hojni ludzie a gościnność Wojborza jak zwykle wprawia nas w podziw, tam zawsze czujemy się jak w domu. Dziękujemy, dziękujemy, dziękujemy. Tablica „BARDO” - tym razem wielu z nas zaskakuje - „już tak szybko?” - czyżby droga była coraz krótsza? Przed Sanktuarium z radością wita nas zimną wodą ojciec redemptorysta. Mateczko, tego nam teraz trzeba – Twojej bliskości i ochłody po bardzo upalnym dniu. Za tak wiele rzeczy musimy podziękować Maryi, o tak wiele rzeczy musimy prosić. Mateńko, bądź z nami w każdy czas… We mszy świętej kończącej nasze sobotnie pielgrzymowanie uczestniczą pątnicy z Wrocławia, Nowej Rudy i Drogosławia, rozświetlającego Sanktuarium bielą sukienek i alb komunijnych. Tym razem brakuje jedynie Słupca – tak bardzo za Wami tęskniliśmy!!! Dzień naszego pielgrzymowania jest także Dniem Matki dlatego przed naszą kochaną Matką Bożą Strażniczką Wiary składamy kosz kwiatów i wiersz noworudzianki Agnieszki Kruk:

„Sobotni poranek na pielgrzymkowym szlaku…Wędrówka w strugach deszczu i promykach Słońca… Oświetlających drogę… Promykach Wiary… Nadziei… Miłości… Zielone łąki pełne czerwonych maków… I chabrów… Z różańcem w reku… Do Matki Strażniczki Wiary podążam… Leśnymi dróżkami… W ciszy i zamyśleniu… Chwila refleksji… Modlitwa… Błaganie… I dziękczynienie za każdy dzień, za każdą chwilę Z Tobą… Za lekcję pokory i miłości… Za radość i smutek… Za uśmiech i łzy… Za Twoją Obecność Mateczko Moja...” 

W Niedzielę 27 maja, w Uroczystość Trójcy Przenajświętszej, o godzinie 10.00 dzieci rocznicowe wraz ze swoimi rodzicami i bliskimi dziękowały za dar Pierwszej Komunii Świętej – już minął rok jak przystępują one do spowiedzi i komunii św. Uroczystej Mszy św. przewodniczył ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, który w kazaniu przypomniał przybyłym dzieciom i rodzicom, że każdy dzień rozpoczynamy od: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Znak krzyża, jak i wypowiadane słowa przypominają nam, że na chwałę Ojca i Syna i Ducha Świętego jesteśmy, i tak winniśmy żyć. W darze ołtarza rodzice złożyli kielich, który był użyty do Mszy św., a zostanie przekazany do Sanktuarium M.B. Bolesnej na Górze Wszystkich Świętych. Po Mszy św. dzieci podziękowały Bogu w Trójcy Jedynemu za możliwość korzystania ze spowiedzi i komunii św. Zawierzyły swoje życie i podziękowały kapłanom i swoim bliskim za pomoc w rozwoju swojej wiary. 4 czerwca dzieci i rodzice udadzą się na pielgrzymkę do Wiednia na Kahlenberg, by podziękować za Pierwszą Komunię Św. i modlić się za Ojczyznę z okazji 100. Rocznicy Odzyskania Niepodległości. ks. Marcin

26 maja w Katedrze Świdnickiej – sercu Diecezji Świdnickiej odbyły się święcenia kapłańskie. Na to święto lokalnego Kościoła przyjechało wielu zaproszonych gości. Byli wśród nich także przedstawiciele parafii św. Katarzyny z Nowej Rudy-Słupca, którzy przybyli do Świdnicy z ks. Proboszczem Krzysztofem oraz z ks. Jackiem, by uczestniczyć w święceniach kapłańskich swojego parafianina Marcelego Mrozka. Mszy Świętej koncelebrowanej przez wielu kapłanów przewodniczył ks. biskup Ignacy Dec. Biskup w homilii mówił: „W Ewangelii Chrystus nazywa nas "solą ziemi i światłem świata". W tych słowach kryje się zobowiązanie, abyśmy na wzór soli nadawali smak, sens ludzkiemu życiu, abyśmy na wzór soli bronili przed zepsuciem, przed zniszczeniem tego, czym Bóg nas obdarzył, przede wszystkim prawdy i miłości. "Wy jesteście światłem świata". Światło oświeca i ogrzewa. Światło to prawda i miłość, którą winniśmy oświecać i ogrzewać świat. Oto bracia, diakoni, wasze najważniejsze zadanie, jakie Chrystus dziś wam nakłada obdarzając was łaską sakramentu święceń w stopniu prezbitera”. Po pełnej wzruszeń Mszy św. ks. Marceli dołączył do zaproszonych gości, udając się z nimi jednym autokarem do Słupca, by w rodzinnej parafii w Niedzielę odprawić Mszę Prymicyjną. Życzymy ks. Neoprezbiterowi wielu Bożych łask i opieki Matki Bożej. Niech wybrane przez niego jako kapłańskie hasło słowa modlitwy bł. Gerharda Hirschfeldera: „Panie, daj mi siłę i mocną wolę, abym wytrwał aż do końca” będą zachętą, bo tylko oparcie się na Bogu jest pewną drogą. ks. Marcin

Za to, że zawsze jesteś przy mym boku, za to, że wskazujesz drogę mi w mroku, za to, że dni moje tęczą malujesz dziś Mamo z całego serca Ci dziękuję! W najpiękniejszy dzień w roku, kiedy pamiętamy w sposób szczególny o naszych mamach, obdarowując je kwiatami, miłym upominkiem jako wyraz naszej miłości i wdzięczności za trud codzienny i troskę, przychodzimy do Ciebie ukochana Mateczko.Ty jesteś naszą Niebieską Matką Maryjo. W sobotnie popołudnie gromadzimy się w słupieckiej świątyni na majówce, by słowami litanii modlić się i dziękować za dar życia naszych mam, prosić by każdego dnia Dobry Bóg obdarzał je wszelkimi łaskami, a tym matkom, które zakończyły ziemskie pielgrzymowanie dał dostąpić oglądania Jego oblicza w niebie. Dzieci, które przystąpiły w niedzielę do Pierwszej Komunii Świętej uczestniczyły podczas Białego Tygodnia w nabożeństwach majowych. Licznie przybyły także w sobotę, a ks. Marcin dokonał obrzędu poświęcenia dewocjonaliów, które otrzymały w prezencie w tym pięknym dniu, kiedy przyjęły Pana Jezusa do swojego serca, jak również pamiątek, które dzieci nabyły w Częstochowie, do której pielgrzymowały, by podziękować Jasnogórskiej Pani za dar Pierwszej Komunii Świętej. Przed Kościołem na poświęcenie czekały również rowery i hulajnogi. W Dniu Matki i mały i duży spieszy z życzeniami do swojej mamy, która zawsze jest blisko, uśmiechnięta, troskliwa, dbająca o swoje dziecko najlepiej, jak tylko potrafi. Niech Maryja dla każdej mamy będzie wzorem Matki. Kochane Mamy naśladujcie ją każdego dnia. Agnieszka

"Mama kocha, Mama wie czego każde dziecko chce. Mama kocha, Mama wie najlepiej. Niepotrzebne Mamie brylanty, złoto i korona, ona piękna jest bez tego i błogosławiona. Można Ciebie namalować, można o Tobie śpiewać, bo Ty jesteś najpiękniejsza, bo Ty jesteś Królową Nieba". W piątek 25 maja o godzinie 6.00 rano dzieci, rodzice, wychowawcy, katecheci i ks. Proboszcz wyruszyli do Częstochowy, by w przeddzień Dnia Matki podziękować Niebieskiej Matce za dar Pierwszej Komunii Świętej. Całej drodze towarzyszyła piosenka "Mama Królowa". O godzinie 11.00 grupa dotarła na jasnogórski szczyt i stamtąd wyruszyła na spacer po Jasnej Górze. W pierwszej kolejności dzieci miały okazję zwiedzić Jasnogórski Skarbiec. Od początku istnienia Sanktuarium Maryjnego na Jasnej Górze pielgrzymujący tutaj wierni pozostawiali u stóp Czarnej Madonny cenne przedmioty jako wota błagalne lub dziękczynne. Zgodnie z panującym zwyczajem dekorowano nimi ołtarz z cudownym wizerunkiem. Z czasem jednak zaczęło brakować miejsca na ich prezentację, postanowiono więc zbudować specjalne pomieszczenie, nazwane skarbcem. Po zwiedzeniu skarbca grupa udała się na Wały Jasnogórskie. Budowę muru rozpoczęto w 1620 r., z inicjatywy króla Zygmunta III Wazy. Wybudowano je nie tylko dla ochrony obrazu, czy znajdujących się na terenie klasztoru darów wotywnych, ale także biegnącej w pobliżu Częstochowy granicy państwa. Po przybliżeniu pielgrzymom historii wałów i rozmieszczonych wzdłuż nich stacji Drogi Krzyżowej nastąpił czas na drobne zakupy częstochowskich pamiątek. O godzinie 13.15 wszyscy uczestnicy pielgrzymki zebrali się na placu przed Bazyliką Jasnogórską, by wspólnie udać się przed Cudowny Obraz. O godzinie 13.30 odsłonięciem Obrazu rozpoczęła się Msza św., której przewodniczył ks. Marcin Zawada, a kazanie do dzieci wygłosił ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, zachęcając w nim dzieci do cierpliwej modlitwy. Za przykład duchowy podał postawę dziewczynki chorej na białaczkę, która mimo ciężkiej choroby od października nie ustaje w modlitwie, a swoją pogodą ducha zdrowych ludzi często zdumiewa i zmienia. Po Mszy przyszedł czas na sesję filmową i obiad. O godzinie 15.30 grupa wyruszyła w drogę powrotną, robiąc podczas niej małą przerwę na McDonalda. O godzinie 20.45 pielgrzymi wrócili do Słupca. Zmęczeni, ale szczęśliwi, że byli u swojej Niebieskiej Matki. ks. Marcin

Jestem tylko osiołkiem Jezusa, tak nazywa mnie ojciec Pio – mówi brat Elia. Ale to na osiołku właśnie Jezus wjechał do Jerozolimy... Brat Elia jest współczesnym stygmatykiem –czytamy w opracowaniach na Jego temat. W Wielkim Tygodniu przeżywa fizycznie mękę Chrystusa. Ma dar bilokacji, uzdrawiania, czyta w ludzkich sercach. Zrobił pierwsze w historii zdjęcie Jezusowi. Brat Elia nigdy nie mówi o sobie sam, jego historię opowiada delegat biskupa. Jest osobą pełną ciepła, miłości i spokoju, ma radość w oczach a przy tym jest bardzo skromny i pokorny. Ja nie jestem święty, jestem tylko dzieckiem Bożym – mówi brat Elia i zaraz dodaje - Musimy pamiętać jedno, cudów nie czynią ludzie, tylko czyni Bóg i to On wzywa nas do bardzo prostych rzeczy - do modlitwy, Eucharystii i do zawierzenia się Matce Bożej oraz do MIŁOŚCI, która jest wielkością Boga, bo my nie jesteśmy w stanie kochać i przebaczać tak jak Bóg. Nasze słupieckie spotkanie z bratem Elia każdy z nas przeżył inaczej, u każdego inny wyda plon, co innego z rozważań brata zapadło w pamięci i sercu ale jedno jest pewne był to kolejny darowany nam przez Boga dzień i kolejna szansa na naszej drodze do świętości. „ Kiedy brat Elia zaczął mówić swoje świadectwo, to jego słowa były takie ciepłe i delikatne…Temat okazał się tak oczywisty a zarazem najważniejszy. Będziesz miłował bliźniego...Tak...Miłość, zrozumienie, słuchanie się nawzajem, rozmowa w rodzinie, wybaczenie. Czy nie tego uczy nas Bóg? Widocznie ciągle od wiek wieków jest na te słowa zapotrzebowanie a zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdzie pogoń za pieniądzem i sukcesem przyćmiewa wszystko inne. Miałam odczucie, że słucham przyszłego świętego i że mam to szczęście mogąc Go zobaczyć, wręcz dotknąć. Jego słowa zaniosłam do mojej rodziny, dzieląc się tym świętym świadectwem ” Bożena „Brat Elia otrzymał dar stygmatów- to bardzo wskazuje na szczególne wybranie Jego. Teraz przekazuje ludziom, by żyjąc nie zapominali o najważniejszym celu jakim jest zbawienie. Modlitwa, miłosierdzie i wybaczanie swojemu bliźniemu- to filary, o których mówił nam Brat Elia”Dorota „Stygmatyk spokojnie wielokrotnie powtarzał, że niezbędna do zbawienia jest Miłość oraz modlitwa, nawet krótka dziesięciominutowa ale codzienna. Ponadto ofiarowanie wszystkiego Maryi, którą brat szczególnie ukochał” Marek  „Brat Elia dany jest naszym pokoleniom jako znak Boga Żywego. Uczestniczenie we Mszy Świętej wraz z Nim było pięknym przeżyciem. Ogromną radość sprawiły słowa, które skierował do obecnych m.in. , że intencje wszystkich zbiera jak bukiet kwiatów i składa Matce Bożej prosząc za nami. Pojawiło się w sercu zapewnienie i pokój. Niech dobry Bóg wynagrodzi tym, dzięki którym przyjechał” Maja „Na spotkanie z Bratem Elia szłam pełna nadziei, że zobaczę osobę skromną, pogodną i pełną Miłości… i nie pomyliłam się… „Pokój i Dobro”, o którym Brat mówił, emanowało od Niego tak bardzo, że chciało się aby ta chwila trwała długo… Wiele czytałam o tym współczesnym mistyku – stygmatyku, nie sądziłam, że dostąpimy łaski goszczenia Go w naszej parafii… a jednak… do kościoła wszedł niski mężczyzna, na pozór niczym nie odróżniający się od innych, ale po chwili można było odczuć „coś” niesamowitego… SPOKÓJ… POKORA… DOBROĆ I MIŁOŚĆ… widziałam, człowieka, który całkowicie zaufał Bogu i jest, jak sam mówi JEGO : „osiołkiem”… I tak… odczułam obecność Żywego Jezusa, który mówił ustami Brata Elia: „– Potrafisz kochać? Przebaczać? Ale czy zawsze? Co wieczór mówisz bliskim: „kocham”, „wybaczmy sobie”? Mi osobiście z tego spotkania, pozostała refleksja… ”Najważniejsze w życiu to oddanie się w ręce Boga, zawierzeniu Mu całkowicie… ” I przykładem tego jest właśnie… Brat Elia… którego dzięki Bogu, mogłam spotkać…”Katarzyna „W ławce siedzi szczupła, schorowana kobieta, prawdopodobnie po chemioterapii. Modli się tak żarliwie, tak bardzo żarliwie, praktycznie całą sobą. Zaufała bezgranicznie, bo innej drogi nie ma! Dla mnie właśnie ten widok jest śladem spotkania z bratem Elia” Beata

Do wyższych rzeczy jestem stworzony i dla nich pragnę żyć -słowa Św. Stanisława Kostki towarzyszyły dzieciom w tym ważnym dla nich Dniu Pierwszej Komunii Świętej. To właśnie Św. Stanisław Kostka stał się patronem dzieci, które w słupieckiej świątyni po miesiącach przygotowań, w piękną, słoneczną majową niedzielę, w Święto Zesłania Ducha Świętego, po raz pierwszy przyjęły Pana Jezusa do swojego serca. Dziewczynki i chłopcy w białych albach, a przy nich rodzice, którzy przed wejściem do Kościoła błogosławią swoje dzieci, które już za chwilę w kruszynie chleba, w tym najświętszym białym opłatku obejmą i przytulą Pana Jezusa. Wzruszeni rodzice proszą ks. Proboszcza Krzysztofa Iwaniszyna o udzielenie dzieciom Sakramentu Pierwszej Komunii Świętej. Uroczysta koncelebrowana Eucharystia nadaje wyjątkowy ton tej chwili. Przy ołtarzu nasz ks. Proboszcz Krzysztof, ks.Marcin oraz gościnnie brat Sylvan i ks. Wojciech Iwanicki. W wygłoszonym słowie ks. Krzysztof podkreślił, jak ważnym jest, że Dzień Pierwszej Komunii Świętej przypada w Uroczystość Ducha Świętego. Gromadzimy się w naszym słupieckim wieczerniku prosząc o Ducha Świętego, by dzieci pierwszokomunijne każdego dnia, nie tylko dzisiaj dawały świadectwo wiary, poprzez modlitwę, udział w Mszy Św., częstą spowiedź i piękne życie. O to świadectwo wiary proszeni są rodzice i bliscy, księża i katecheci, wychowawcy i nauczyciele. A pomóc ma w tym obrany patron nie tylko na Pierwszą Komunię, ale na całe życie- Św. Stanisław Kostka, którego krótką historię życia przybliżył ks. Krzysztof. Zwracając się do rodziców, prosił by wychowywali swoje dzieci tak, jak rodzice Św. Stanisława Kostki, w głębokiej wierze, skromności i uczciwości. A Was drogie dzieci proszę, abyście codziennie od dzisiaj bardzo pragnęły Pana Jezusa w swoim sercu, abyście często do Niego przychodziły, by udział w Mszy Św. był dla Was czymś najważniejszym. Powtarzając za ks. Proboszczem słowa modlitwy, dzieci prosiły o to Świętego Patrona. Św. Stanisławie Kostko, my dzieci prosimy Cię o modlitwę za nas, żebyśmy zawsze kochali Boga, prosimy o dobre oceny i o wszystko , co zmierza ku dobremu. Amen. Modlitwa wiernych, którą mogliśmy usłyszeć z ust dzieci, procesja z darami do Ołtarza i nadszedł tak długo oczekiwany moment, wyjątkowa chwila, kiedy dzieci przyjęły pod postacią Chleba, w maleńkim Białym Opłatku Pana Jezusa do swojego serca. Za Dar Pierwszej Komunii Świętej serdeczne podziękowania złożyli rodzice ks. Proboszczowi, kapłanom naszej parafii i katechetom. Wiersze i życzenia popłynęły z dziecięcych ust jako wyraz wdzięczności dla rodziców i tych wszystkich, którzy sprawili, że ten dzień był tak piękny. Na zakończenie uroczystości zabrzmiało  wzruszające Alleluja w wykonaniu dzieci. Wyjątkowe słowa piosenki i biała róża trzymana w górze w dziecięcych rączkach – to podziękowanie mamusiom i tatusiom za dar życia i miłości, za ten dzisiejszy dzień, za tę chwilę, kiedy rozpoczęła się ich podróż z Panem Jezusem, najlepszym Przyjacielem. Agnieszka

15 maja zakończyła się akcja "Pokoloruj mój świat" zorganizowana przez Parafię pw. św. Katarzyny w Nowej Rudzie i Szkołę Podstawową nr 7 im. Tadeusza Kościuszki w Nowej Rudzie. Oprócz uczniów Szkoły nr 7, którzy z wielkim zaangażowaniem włączyli się do akcji, w zbiórce udział wzięły: Noworudzka Szkoła Techniczna, Uniwersytet III Wieku oraz Bank PKO. Zebrano 129 opakowań kredek woskowych (pastelowych), 140 opakowań kredek ołówkowych, 7 plecaków, 38 gumek do mazania, 146 zeszytów, 14 piórników, 23 temperówki, 10 par nożyczek, 21 klejów zwykłych i 6 brokatowych, 25 pudełek farb, 42 bloki rysunkowe, markery – 41 opakowań, 24 sztuki oraz 2 permanentne, 42 zeszyty do wycinanek, ołówki – 82 opakowania plus 51 sztuk, 19 rolek taśmy klejącej, 22 opakowania plasteliny, pudełko zabawek i pojedynczych przyrządów typu cyrkle, linijki. Po policzeniu, komisyjnym zapakowaniu do siedmiu pudeł, sporządzeniu protokołu, pod którym podpisali się: ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, pani Małgorzata Malach-Barańców – pedagog i pan Wojciech Dragosz – skarbnik Rady Rodziców, pani sekretarka zakleiła gotowe do drogi pudełka. Uczniowie klasy szóstej pomogli zapakować pudła do samochodu; 19 maja pojadą one do Sióstr do Wrocławia. Duszpasterstwo serdecznie dziękuje Szkole Podstawowej nr 7: dyrekcji, wychowawcom, nauczycielom, pedagogom za pomoc w przeprowadzeniu zbiórki i zachęceniu dzieci. Szczególne podziękowania koordynującej całą akcję pani Małgorzacie Malach-Barańców za czuwanie nad jej przebiegiem. ks. Marcin