Parafia Nowa Ruda - Słupiec

„Oto jest dzień który dał nam Pan, weselmy się i radujmy się w nim”. Tą radosną pieśnią rozpoczęła się międzydekanalna pielgrzymka do krakowskich Łagiewnik na uroczystości Niedzieli Bożego Miłosierdzia, w tym roku odbywających się pod hasłem: Miłosierdzie źródłem wolności. Po przedstawieniu programu pielgrzymki, organizatorów, pana kierowcy i samych uczestników wyjazdu z dwóch dekanatów (Nowa Ruda Słupiec i Nowa Ruda), pielgrzymi przez modlitwy i śpiewane podczas drogi pieśni weszli w modlitewny klimat. Około godziny 7.00  przybyli do Centrum Jana Pawła II w Łagiewnikach i tam zawierzyli dzień i pielgrzymowanie. Czas oczekiwania na stanowiącą centralny punkt uroczystości Mszę św. polową w sanktuarium Bożego Miłosierdzia był okazją do indywidualnej modlitwy, spowiedzi, ale też do wzmocnienia sił „małą czarną”. Punktualnie o godzinie 10.00 rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana przez wielu kapłanów, której przewodniczył abp Marek Jędraszewski. Wzięło w niej udział ok. 50 tys. wiernych z Krakowa, całej Polski, a także m.in. z Chin, Korei, USA, Anglii, Chorwacji, Słowacji, Węgier, Francji, Niemiec i Libanu. W homilii abp Jędraszewski dotknął sprawy wiary w Miłosierdzie i podkreślił, że ma ona prowadzić do miłości drugiego człowieka i do wyznania własnych grzechów. Metropolita krakowski zachęcał także słuchających go uczestników Niedzieli Miłosierdzia m.in. do postawienia sobie pytań o osobistą wiarę w Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego oraz o ufność w Boże miłosierdzie. Po uroczystej Mszy św. przyszedł czas na przerwę, która dla jednych była okazją do udania się na obiad, a dla drugich czasem na rozmowy i dzielenie się przeżyciami podczas pielgrzymki. W Godzinie Miłosierdzia o godz. 15.00 wszyscy pielgrzymi zgromadzili się w bazylice i przed nią, by uroczystą Koronką uwielbić Boga i upraszać potrzebne łaski. Po błogosławieństwie Najświętszym Sakramentem udali się w stronę autokarów. Czas drogi powrotnej wypełniony był modlitwą i śpiewem pieśni. O godzinie 21.00 pielgrzymi wrócili do Nowej Rudy. ks. Marcin

Trwają dalsze prace na „Górce” przy naszym Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. Tym razem wykonywana jest nowa podłoga na scenie, a dokładnie betonowa wylewka dla wyrównania, na której zostały położone nowe płytki. Obecnie trwa fugowanie i wykańczanie. Dzięki tej inwestycji scena będzie gotowa na kolejny festyn parafialny, który odbędzie się w niedzielę 24 czerwca br., a na który już teraz serdecznie zapraszamy. Wtedy zakończymy rok szkolny i katechetyczny oraz rozpoczniemy wakacje. Szczegóły dotyczące festynu znajdują się na stronie internetowej Parafii. Wyrażam wdzięczność za składane ofiary, dzięki którym można zrobić coś dobrego dla naszej wspólnoty parafialnej. Dziękuję za życzliwość i każdą formę wsparcia. Ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn.

Pierwszy piątek miesiąca a jednocześnie – piątek w oktawie po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa, godzina 19.00, grupa ponad 40 osób ze świecami w rękach rusza w kierunku Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej na Górze Wszystkich Świętych, by wypraszać łaski dla całej parafii i swoich rodzin. Podążamy drogami słupieckimi i leśnymi ścieżkami rozważając kolejne czytania z Ewangelii Św. Jana opisujące zdarzenia mające miejsce po Zmartwychwstaniu. Cisza, zapadający zmrok, blask świec zachęcają do kontemplacji i indywidualnego przeżywania odczytywanych przez księdza Krzysztofa fragmentów Ewangelii. Teraz mocniej zabrzmiały w naszych uszach i sercu słowa Jezusa: „Szymonie, synu Jana, miłujesz mnie?”. Każdy z nas tę Drogę ze Św. Janem przeszedł inaczej; wielu ze łzami w oczach, inni mocnym postanowieniem zmiany swojego życia wszyscy z ogromną nadzieją w sercu, że z Bogiem wszystko jest możliwe! Nasze piątkowe pielgrzymowanie kończymy u Mateczki, stając jako jedna wspólnota wypraszająca łaski dla parafii, Polski i świata. Za miesiąc w pierwszy piątek ponownie ruszymy na naszą słupiecką Drogę Krzyżową na której nie może także Ciebie zabraknąć – Ukochanego Dziecka Bożego, do którego Pan ciągle na nowo mówi : Pójdź za mną! Beata

Jezus Chrystus Zmartwychwstał!Prawdziwie Zmartwychwstał!Alleluja!W niedzielę o świcie zgromadziliśmy się w naszej świątyni, by być świadkami obwieszczenia tej Dobrej Nowiny. Pusty Grób Pański. Ta radosna wiadomość o Zmartwychwstaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa potrzebuje wyjątkowej oprawy. Rezurekcja- z łac. resurrectio-zmartwychwstanie- to uroczyste nabożeństwo nadające właściwy ton tej chwili. Procesja, na której czele kapłan, niosący Jezusa w Hostii ukrytego, niesiony krzyż ozdobiony czerwoną stułą i figura Jezusa Zmartwychwstałego, podążała trzy razy wokół naszego kościoła z radosnym śpiewem na ustach. Orkiestra górnicza zadbała o piękną oprawę tej uroczystości. I słychać radosne Alleluja. Podczas koncelebrowanej Mszy Św., której przewodniczył ks. Prałat Jerzy radowaliśmy się, że nasz Pan Jezus Chrystus Zmartwychwstał. Niedziela wielkanocna to niedziela radości. Miłym i radosnym momentem tego dnia było wręczenie nagród zwycięzcom i uczestnikom konkursu plastycznego "Kurczak wielkanocny". Piękne, żółte kurczaczki mogą być ozdobą świątecznego stołu, przy którym po Rezurekcji zasiadamy z bliskimi, by podzielić się święconym jajkiem i złożyć sobie życzenia. Mocy i miłości Jezusa Zmartwychwstałego, wiary i nadziei oraz pokoju serc życzył nam nasz ks. Proboszcz Krzysztof. Niech te słowa będą z nami nie tylko w świąteczny czas, ale w każdym dniu naszego życia. Agnieszka

Wielka Sobota – cisza i oczekiwanie. Adoracja Chrystusa złożonego w grobie. Przy Grobie Pańskim warta Liturgicznej Służby Ołtarza, Bractwa Świętego Józefa i innych grup parafialnych. Czuwanie trwa do Wigilii Paschalnej. W tym dniu wierni udają się do swoich świątyń, by tam poświęcić pokarmy, które spożywamy podczas śniadania wielkanocnego. W wiklinowych koszykach przynosimy chleb, na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni, mięso- na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajka- symbol nowego życia. W świątecznym koszyczku jest też cukrowy baranek, sól, chrzan.                                                               

Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Wigilia Paschalna to najważniejszy moment Triduum Paschalnego. Zgromadziliśmy się przed kościołem ze świecą w dłoni, by tam uczestniczyć w Liturgii Światła. Celebrans ks. Jacek poświęcił ogień, od którego następnie zapalił Paschał, symbolizujący Zmartwychwstałego Chrystusa. Zapalony Paschał został procesyjnie wniesiony do świątyni otulonej mrokiem. Zapalając od niego swoje świece, przekazywaliśmy sobie nawzajem Światło, które rozprasza ciemności. Zapanowała jasność. Trzykrotny śpiew ks. Jacka – Światło Chrystusa i nasza odpowiedź-Bogu niech będą dzięki. Potem Orędzie Paschalne wyrażające radość ze Zmartwychwstania Chrystusa i odkupienia świata z grzechów. Liturgia Słowa przeplatana psalmami w wykonaniu Chóru Parafialnego, który podczas Triduum dbał o piękną oprawę muzyczną, przypomina nam całą historię zbawienia rozpoczynając od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, proroctwa zapowiadające Mesjasza aż do Ewangelii o Zmartwychwstaniu Jezusa. I zabrzmiało Alleluja! Radosne, uroczyste, pierwsze po okresie wielkiego postu, oczekiwania. I dopełnienie wigilii paschalnej - Liturgia Chrzcielna, w czasie której następuje pobłogosławienie wody i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i Liturgia Eucharystyczna. Dlaczego liturgia wigilii paschalnej odprawiana jest w noc ciemną? Zastanawiał się ks. Jacek. Może dlatego, by zrozumieć co się stało? Co stało się udziałem Syna Bożego, który umarł dla nas na krzyżu, który przeszedł przez ciemną noc, aby nas z tej nocy wyprowadzić ku Światłości. Ta ciemna noc ma swój kres i zamienia się w Światło. Bo krzyż i cierpienie nie jest ostatnim słowem Pana Boga. Po śmierci jest Zmartwychwstanie. Nie musimy się bać ciemnej nocy- nocy cierpienia, nocy śmierci i nocy wiary, jeżeli potrafimy powierzyć się całkowicie Panu Bogu. Wystarczy zrobić ten jeden mały krok i Jemu zaufać, a On przyjmie nas z otwartymi ramionami. Agnieszka

Cisza w świątyni. Wejście procesji. Celebrans ks. Marcin w purpurowym ornacie pada na twarz przed ołtarzem. Leży krzyżem. Milczenie...Zgromadzeni w słupieckim wieczerniku klęczą i w skupieniu się modlą. Tak rozpoczęła się liturgia Wielkiego Piątku, którego tajemnicy nie sposób wyrazić słowami. Trzeba pomilczeć i tak bardzo uniżyć się przed Panem Bogiem. W tym dniu nie słyszymy pozdrowienia Pan z Wami. Nie ma Mszy Św. Ta liturgia jest inna od wszystkich. Wyjątkowa i niepowtarzalna. To Liturgia Krzyża. Podczas Liturgii Słowa słyszymy uroczyste z podziałem na rolę czytanie Męki Pańskiej. Ukrzyżuj! Ukrzyżuj Go! To głos ludu żydowskiego, domagającego się śmierci Jezusa Chrystusa. W naszych sercach ból i smutek, a z oczu płyną łzy. Wykonało się. Pan nasz Jezus Chrystus umiera na Krzyżu. Król dokonał swojego dzieła. Zasłonięty fioletem krzyż pokazuje, że rany, przebite ręce, nogi, bok nie ujmują Jezusowi nic z królewskiego majestatu. Rytuał odsłonięcia krzyża to wyjątkowa chwila. Trzykrotny śpiew ks. Marcina- Oto drzewo krzyża, na którym zawislo Zbawienie świata. I nasza odpowiedź- Pójdźmy z pokłonem. I idziemy adorować Twój krzyż Panie Jezu. Idziemy ucałować Twoje zbolałe ciało z wielką pokorą, miłością i wiarą. To nasza wierność w wyznawaniu wiary, nasz autentyzm jest najpiękniejszą odpowiedzią na Mękę naszego Pana Jezusa Chrystusa. Czym jest wiara? Zadał pytanie ks. Marcin. Wiara jest poręką tych dóbr, których się nie spodziewamy. Dowodem tych rzeczywistości, których jeszcze nie widzimy. Wiara obok nadziei i miłości jest świadomym wyborem Boga, a konsekwencją tej wiary jest życie zgodne z Jego przykazaniami. Wiara w tego Boga, którego umęczono i ukrzyżowano. Boga, który nigdy nie zawodzi, Jedynego, Odwiecznego. Boga, którego imię to miłość. I w imię tej miłości wybrał On taki sposób odkupienia człowieka. Boga, którego w Wielki Piątek przenosimy z Ciemnicy do Grobu. Monstrancja otulona welonem. Grób Pański, przy którym będziemy czuwać i trzymać straż aż do Wielkiej Nocy. Agnieszka

W Wielki Piątek rano gromadzimy się na Ciemnej Jutrzni, czyli na modlitwie brewiarzowej o specjalnej, dostosowanej do dni Triduum, treści. Jest to nasz wyraz czuwania z Chrystusem, szukaniem Go, zgodnie ze starożytną myślą monastyczną, dla której odmawianie oficjum było dla mnicha przede wszystkim szukaniem Boga. Czuwanie z Chrystusem, szukanie Go – wzmocniony poprzez fakt, że gromadzimy się przy pustym tabernakulum („w owe dni zabiorą Pana młodego” – Mt 9,15b) oraz przy ogołoconym ołtarzu, co jest symbolem opuszczenia Chrystusa przez swoich uczniów. Ale nasze czuwanie, szukanie Boga, jest zarazem oczekiwaniem; oczekujemy już Jego zmartwychwstania. o. Dawid 

Nie ma Eucharystii bez Kapłaństwa i nie ma Kapłaństwa bez Eucharystii – tak mówił nasz ks. Proboszcz Krzysztof podczas wieczornej liturgii Wielkiego Czwartku, który rozpoczyna Święte Triduum Paschalne. Triduum Sacrum- trzy dni celebracji Misterium Paschalnego: męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Zgromadziliśmy się w naszym parafialnym Wieczerniku, by z pokorą pokłonić się Panu i dziękować za ustanowienie Sakramentu Eucharystii i Kapłaństwa podczas Ostatniej Wieczerzy. Procesja główną nawą Świątyni do Ołtarza, przy którym stanęli wszyscy kapłani naszej parafii, by koncelebrować uroczystą Mszę Św. Wieczerzy Pańskiej , rozpoczęła tę wyjątkową liturgię. Wyjątkową, bo tylko w Wielki Czwartek jesteśmy świadkami obrzędu umycia nóg dwunastu mężczyznom, tak jak uczynił to Jezus swoim uczniom. I tak przy ambonie wokół stołu zasiadło 12 mężczyzn, a ks. Krzysztof umył im nogi i z szacunkiem ucałował. To symbol Wieczernika w Jerozolimie, do którego duchowego pielgrzymowania zachęcał ks. Krzysztof podczas głoszonego słowa. To właśnie tam Jezus z miłości ustanowił Eucharystię, dał apostołom chleb i wino jako swe Ciało i Krew i polecił im, aby to czynili na Jego pamiątkę. Czym jest Eucharystia, którą dzisiaj tak uroczyście celebrujemy?To dziękczynienie Bogu za wszystko, co w swojej szczodrobliwości człowiekowi daje, za stworzenie, odkupienie i uświęcenie. Jest to zawsze spotkanie we wspólnocie w wierze. Czego uczy nas Jezus z Wieczernika? Powinniśmy być dla siebie dobrzy, powinniśmy siebie kochać i sobie przebaczać, pomagać i wspierać, powinniśmy się szanować, żyć jak bracia i siostry w wierze – to przesłanie Jezusa. Czwartkowa Eucharystia to podziękowanie Panu Bogu za dar Kapłaństwa. Ks. Krzysztof dziękował nam parafianom za obecność i życzliwość. My z całego serca dziękujemy Bogu za ks. Prałata Jerzego, ks. Krzysztofa, ks. Marcina i ks. Jacka. Do życzeń dołączamy dar modlitwy. Niech Dobry Bóg każdego dnia błogosławi. Nasz Bóg, który w Najświętszym Sakramencie na zakończenie pierwszego dnia Triduum zostaje odprowadzony do Ciemnicy, gdzie w ciszy z pokorą będziemy Go adorować. Milkną dzwony, słychać tylko dźwięk kołatek, puste, otwarte Tabernakulum. To zapowiedź Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Agnieszka

Własnego kapłaństwa się boję, własnego kapłaństwa się lękam i przed kapłaństwem w proch padam, i przed kapłaństwem klękam...  Ks. Jan Twardowski

Drodzy Kapłani, życzymy Bożej radości, aby towarzyszyła Wam w każdym dniu kapłańskiej posługi, wielu życzliwych serc ludzkich gotowych przyjść z pomocą w głoszeniu Dobrej Nowiny, dużo sił w pokonywaniu słabości i przeszkód życiowych, ogromu łask Bożych, mocy Ducha Świętego oraz Opieki Matki Bożej. Parafianie

Diecezjalne Spotkanie Młodych w tym roku przebiegło pod hasłem "jest coś więcej". Młodzież zgromadziła się 24 marca w Dzierżoniowskim liceum, gdzie wspólnie się modliła, wysłuchała konferencji księdza Marcina Werczyńskiego z Wrocławia i świadectw dwóch byłych narkomanów. Po krótkie przerwie i posiłku wyruszyła na Drogę Krzyżową ulicami miasta do kościoła, gdzie adorowali Krzyż. Wydarzenie zwieńczyła Eucharystia, której przewodniczył bp Adam Bałabuch. Marysia

A ogromny tłum słał swe płaszcze na drodze, inni obcinali gałązki z drzew i ścielili na drodze. A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno: Hosanna Synowi Dawida. Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach. To słowa ewangelii wg św. Mateusza, w którą wsłuchani jesteśmy, gromadząc się u bram świątyni z gałązką palmową w dłoni. Przyszliśmy z nią w Niedzielę Palmową, która jest upamiętnieniem wjazdu Chrystusa do Jerozolimy.  Ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn dokonał obrzędu poświęcenia palm, symbolizujących z jednej strony odradzające się życie, a z drugiej wyrażające hołd dla Zbawiciela. Uroczysta procesja z  kolorowymi palmami z gałązek wierzbowych, przystrojonymi kwiatkami z bibuły, czy suszonymi i barwionymi roślinami, podążyła do Kościoła. Niedziela Palmowa czyli Męki Pańskiej rozpoczyna Wielki Tydzień – czas refleksji i zadumy nad ostatnimi dniami i śmiercią Jezusa. Opis Męki Pańskiej odczytany podczas Eucharystii wprowadza nas w nastrój Świąt Paschalnych. A może właśnie dziś powinniśmy zadać sobie pytanie: Czy jestem gotów pójść z Jezusem poprzez pretorium Piłata, wziąć z Chrystusem krzyż na ramiona i iść na szczyt Golgoty? Przed nami Triduum Paschalne, trzy dni zadumy, rozważania męki, śmierci i Zmartwychwstania Naszego Pana. Nie możemy przejść obojętnie obok ubiczowanego, wiszącego na krzyżu Jezusa, musimy wytrwać z Nim do  końca, przejść razem z Nim Jego Drogę Krzyżową, spojrzeć w twarz Jego ukochanej Matki, trzymającej na rękach ciało Syna. A potem już tylko czekać na tę Wielką Noc. Agnieszka

W piątek 23 marca, dwa dni przed Niedzielą Palmową, która rozpocznie Wielki Tydzień, ulicami dzielnicy Nowa Ruda-Słupiec przeszła parafialna Droga Krzyżowa. Jak to miało miejsce w ostatnich latach za nabożeństwo odpowiadała młodzież z klas trzecich gimnazjum, która przygotowuje się do Bierzmowania, a Droga Krzyżowa jest jedną z form przygotowania do tego sakramentu. Droga Krzyżowa rozpoczęła się na schodach głównych kościoła. Nabożeństwo poprowadził ksiądz Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn. Przywitał zgromadzonych wiernych, prosząc o wzbudzenie intencji podczas Drogi Krzyżowej. Mimo że deszcz na przemian z wiatrem czasami dawały o sobie znać, modlitwa połączona ze świadectwem nie pozwoliła uczestnikom nabożeństwa użalać się nad sobą, motywując wiernych, by choć tyle trudu ofiarować. Wpatrując się w młodych ludzi odgrywających tajemnice z Drogi Krzyżowej Jezusa można było zauważyć ile wkładali sił, by odegrać poszczególne sceny. Nabożeństwo to, jak powiedział ks. Proboszcz, było „wielkim świadectwem”. A dlaczego świadectwem? Bo w wielu domach na trasie Drogi Krzyżowej widać było albo zdziwienie na twarzach ludzi zaglądających przez okno, albo poruszenie, że tak niedużo czasu zostało do świąt. Wędrującym za Krzyżem nie zabrakło refleksji – skąd i dokąd zmierzam... Podczas rozważania młodzi ludzie utożsamiali się z czytanym tekstem. Przykładem niech będą słowa w całości zacytowane podczas Drogi Krzyżowej: „Przepraszamy za te momenty w życiu, kiedy pouczaliśmy innych w gniewie, w pysze, by postawić na swoim, gdy upieraliśmy się przy swojej racji. Przepraszamy za chęć błyszczenia własną mądrością, którą zasłanialiśmy Ciebie – Źródło Mądrości i Mądrość Wcieloną. Przepraszamy za wszystkie sytuacje, gdy nadużyliśmy zaufania tych, których nam zawierzyłeś w posłudze nauczania”. Ostatnia stacja została odegrana już w kościele, gdzie po zapowiedzeniu stacji młodzież odegrała złożenie Jezusa do grobu. Po odśpiewaniu modlitwy „Któryś za nas cierpiał rany” nastąpiła komunia święta. Jeszcze do podpisu książeczki uczniów gimnazjum i dzieci pierwszokomunijnych, i po tak owocnym dniu – pizza, ciepła herbata i podsumowania pracy w ostatnich trzech tygodniach. Wszystkim za obecność mimo zimna i złożone świadectwo wiary duszpasterze składają serdeczne Bóg zapłać.  ks. Marcin

Więcej informacji o Drodze Krzyżowej: http://swidnica.gosc.pl/gal/spis/4585600.Droga-Krzyzowa-w-Nowej-Rudzie-Slupcu

25 marca zakończył się konkurs plastyczny na „Kurczaka Wielkanocnego” skierowany do dzieci, młodzieży i dorosłych. Wpłynęło wiele ciekawych, wykonanych techniką przestrzenną, prac z różnych szkół i środowisk. Jury w składzie: Mariola Ligorowska, Anna Michałowska, Maria Sobczyńska, Bożena Turek wyłoniło laureatów konkursu, którymi zostali:

1 miejsce – Grzegorz Harbut, Kalina Harbut

2 miejsce – Nikola Prokopczak, Aleksandra Prokopczak, Laura Rokicka

3 miejsce – Weronika Zmokło, Beniamin Wełna

wyróżnienia: Patryk Szałkowski, Amelia Ćwik, Przedszkole "Bajka", Przedszkole "Mini", Mikołaj Myśliwski, Oktawia, Olaf Hankus, DPS dla Dzieci w Ludwikowicach

Rozdanie nagród odbędzie się 1 kwietnia w kościele parafialnym o godz. 11.15. Obecność dzieci na Mszy św. z rozdaniem nagród obowiązkowa. Wszystkim gratulujemy pięknych prac, ciekawych pomysłów i dziękujemy za wspólną, nieraz wielopokoleniową pracę. Wierzymy, że czas poświęcony na wykonanie kurczaków przyczynił się nie tylko do podtrzymania wielkanocnych tradycji, ale przede wszystkim do wzmocnienia relacji międzyludzkich w rodzinach. ks. Marcin

Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to kim jest, nie przez to, co ma, lecz przez to czym dzieli się z innymi. Te słowa Św. Jana Pawła II w tym wyjątkowym okresie Wielkiego Postu są bardzo ważne a jałmużna ma jeszcze większe znaczenie. Tym bardziej dobro, którym dzielimy się z drugim człowiekiem. Dziś przyszedł czas na podsumowanie II edycji akcji "Nie bądź Sknera, Kup Pampera", w którą z tak wielkim zaangażowaniem włączyła się nasza parafia. Dzięki wielkim sercom parafian zebraliśmy ponad 2 tysiące sztuk pampersów, 59 paczek chusteczek nawilżanych, blender, oliwki, kremy, mydełka i inne środki pielęgnacyjne. A wszystko to dla dzieci Hospicjum dla Dzieci Dolnego Śląska "Formuła Dobra" i Hospicjum z Lwowa "Dajmy Nadzieję" Z wielką radością i wzruszeniem wręczyłam dziś Certyfikat Dobra dla Parafii pw. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie-Słupcu za dobre uczynki, które niosą pomoc i radość podopiecznym a Hospicjum dla Dzieci Dolnego Śląska "Formuła Dobra" pomagają lepiej i skutecznej działać. Niech ten Certyfikat będzie wyrazem naszej wdzięczności za okazane serce we wszystkich naszych dotychczasowych przedsięwzięciach. Dobre uczynki to takie małe ziarenka rośliny, którą symbolicznie dziś posadził wraz z dziećmi ks. Marcin. A może to też symbol naszego egoizmu, który jak ziarno wpadłszy w ziemię obumrze i wyda plon obfity? Przecież gdy będziemy o naszą roślinę dbać i każdego dnia pielęgnować, dostarczając światła i wody, przyniesie wspaniałe owoce. Tak jak niesione Dobro. Bo Dobroć serca jest tym, czym ciepło słońca: ona daje życie. Agnieszka

16 marca o godzinie 14.00 Bractwo św. Józefa wyruszyło busem spod kościoła parafialnego w Słupcu na Dzień Skupienia do Częstochowy. Po modlitwie, zawierzeniu drogi do Częstochowy i czasu na skupienie się, pielgrzymi z dobrym humorami ruszyli w podróż. Czas drogi upłynął na modlitwie, rozmowach i śpiewie. O godzinie 15.00 członkowie Bractwa odmówili Koronkę do Bożego Miłosierdzia, modląc się tym razem za parafię i jej wszystkie sprawy. Podczas drogi nie zabrakło przerwy na małą kawę i coś do niej. I mimo że w pewnym momencie zaskoczył wszystkich pielgrzymów i kierowców, jadących przed nami i za nami, duży opad śniegu,  modlitwa różańcowa pomagała ufać, że choć pomału, ale dojedziemy. Częstochowa przywitała nas zimowo. Śnieg tak intensywnie padał, że ciężko było się poruszać, czego dobrym przykładem są zdjęcia zamieszczone na stronie parafii. Po przybyciu do pensjonatu i zakwaterowaniu dzielni panowie z Bractwa św. Józefa szybkim krokiem wyruszyli na Jasną Górę na Apel. W Kaplicy Cudownego Obrazu modlitwa i nareszcie jesteśmy przed obrazem. Tam po oczach wszystkich pielgrzymów z Nowej Rudy  można było poznać wielkie wzruszenie i szczęście. Niejeden z członków Bractwa był na Jasnogórskim Apelu pierwszy raz. Apel poprowadził jeden z ojców Paulinów. Rozważanie apelowe skoncentrowane zostało na analizie słów: Jestem, Pamiętam, Czuwam. Ojciec przypomniał też, że: "zadaniem chrześcijanina, katolika jest uzupełnianie pustych stągwi, czyli ludzkich serc, wodą dobrych uczynków". Po Apelu tradycyjne zdjęcie, tym razem z księdzem Arcybiskupem Wacław Depo. Pamiątkowe obrazki od księdza biskupa z błogosławieństwem i wracamy do ośrodka na nocny odpoczynek, by nabrać sił na nowy dzień. 

Drugi dzień Dnia Skupienia rozpoczęła Msza Święta. O godzinie 9.30 przed Cudownym Obrazem Bractwo i jego opiekun ks. Marcin dziękowali Bogu za dar tej wspólnoty, która jest wielkim wsparciem dla kapłanów podczas przygotowań Świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy czy innych uroczystości. Panowie należący do Bractwa, wpatrując się w swojego patrona, chcą jak On swoją pracą służyć Bogu. Mszy św. przewodniczył ojciec Melchior Król, paulin, w koncelebrze z sześcioma kapłanami przybyłymi z grupami. W kazaniu ojciec dotknął tematu cudów, które dzieją się w tym świętym miejscu – na Jasnej Górze. O. Melchior jest jasnogórskim archiwistą, od ponad 40 lat opiekunem "Jasnogórskiej Księgi Cudów i Łask" (podczas kazania wspomniał o piątkowej promocji książki pod tytułem "Cuda dzieją się po cichu"). Zachęcał, by na Jasnej Górze, w sercu narodu polskiego, pozostawić wszystkie sprawy Bogu, bo on je wszystkie wysłucha i da to, co jest nam potrzebne do zbawienia. Duchowny przybliżył rolę Maryi w dziejach Narodu Polskiego i na koniec zachęcił, by nigdy nie zatracić tego, co pokolenia budowały w oparciu o wiarę w Boga. Po Mszy i po zawierzeniu całego Bractwa grupa udała się na małe zakupy. O godzinie 12.00 udaliśmy się busem do Olsztyna koło Częstochowy na mały spacer po miasteczku i pod zamek. Po spacerku przyszedł czas na obiad. Około godziny 14.00 wyruszyliśmy w drogę powrotną. W czasie drogi nie zabrakło modlitwy i śpiewu. O godzinie 15.00 była Koronka do Bożego Miłosierdzia, a o godzinie 17.00 Różaniec. Przed godz. 18.00 wróciliśmy do Nowej Rudy. ks. Marcin

Anioł jest posłańcem niebios i pośredniczy między Bogiem a człowiekiem. Jest odbiciem boskiego kształtu – czysty, potężny, piękny i święty. Dla człowieka ponadto anioł jest nadzieją i poczuciem bezpieczeństwa, przyjacielem w postaci duchowej. Takich aniołów spotyka Maria Magdalena według Ewangelii Janowej 20.11-18, gdzie czytamy: „A Maria stała u grobu zewnątrz i płakała. I płacząc nachyliła się, i zajrzała do grobu. I spostrzegła dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, a drugiego u nóg, gdzie było złożone ciało Jezusowe. Mówią jej oni: Niewiasto czemu płaczesz?” Dlaczego aniołowie nie ukazali się Piotrowi albo Janowi ale właśnie Magdalenie nazywanej też „Apostołką Apostołów”? A wzmianka o miejscu spoczynku aniołów ma wiele wyjaśnień i interpretacji, np. św. Augustyn widział miejsca zajmowane przez dwóch aniołów na sposób alegoryczny, jako zachętę do głoszenia Ewangelii Chrystusa „od głowy do stóp”, czyli „od początku aż po sam koniec” (Traktaty o Ewangelii Janowej, 121, 1). „Malowanie właśnie ANIOŁÓW to moja pasja i ogromna miłość „- tak o pracy i fascynacji malarstwem opowiadała na warsztatach wielkanocnych zorganizowanych dnia 15 marca 2018 r., przez księdza Marcina w Szkole Podstawowej Nr 7 w Nowej Rudzie, Pani Sandra Fidurska. Artystka urodziła się w Tychach i tam skończyła szkołę ceramiczną. Od 1997 roku mieszka w pobliskim Jugowie, gdzie zachwyca własnoręcznie robionymi świecami, makramami oraz nietuzinkową biżuterią i podbija serca - aniołami malowanymi na starych deskach. Anioły duże i malutkie, radosne i zatroskane, malowane na bardzo starych i zniszczonych deskach, jak i te spoglądające na nas zza swoich delikatnych skrzydeł były jedynie niewielką próbką tego co już zostało przez Panią Sandrę namalowane w ciągu kilku ostatnich lat. Gotowe prace – urzekają, wzbudzają radość ale być uczestnikiem procesu tworzenia obrazu, poznać technikę malarza, podążać jego myślami to bardzo osobiste doświadczenie, którego byliśmy uczestnikami podczas warsztatów. Pani Sandro bardzo serdecznie dziękujemy za wszystkie anioły noworudzko-jugowskie, które wyszły spod Pani pędzla i strzegą naszych domów, dziękujemy za zaraźliwą pasję realizacji własnych marzeń i świadectwo wiary, dziękujemy za nasze wspólne warsztaty wielkanocne w cieniu skrzydeł anioła. Beata

Więcej informacji o "Aniołach Sandry" http://swidnica.gosc.pl/doc/4564943.Anioly-pani-Sandry

W piątek i sobotę, czyli 9 i 10 marca  przeżywaliśmy w naszej parafii specjalne nabożeństwo, nazwane "24 godziny dla Pana".  Dotyczy ona Adoracji Najświętszego Sakramentu przez całą dobę. Adoracja miała miejsce w kaplicy DPS-u. Zainteresowanie tym nabożeństwem cieszyło się dużym zainteresowaniem ze strony parafian, nie zależnie od godziny. Dziękujemy wszystkim, którzy odpowiedzieli na wezwanie Papieża Franciszka i znaleźli czas dla Pana,  w tym całym życiowym biegu. ks. Jacek

10 marca w Zieleńcu odbyły się II Mistrzostwa Służby Liturgicznej Diecezji Świdnickiej w narciarstwie zjazdowym. W zawodach wzięło udział prawie 60 uczestników.  Konkurs w Zieleńcu podzielony był na pięć grup wiekowych: kategoria A - klasa I - III SP (roczniki 2010-2008); kategoria B – klasa IV - VI SP (roczniki 2007 - 2005); kategoria C - gimnazjum (roczniki 2004 -2002); kategoria D - liceum/technikum (roczniki 2001-1998); kategoria OPEN - chętni księża opiekunowie. Ministranci biorący udział w zawodach przyjechali m.in. ze Świdnicy, Świebodzic, Kłodzka, Ząbkowic Śląskich, Kudowy Zdrój, Mieroszowa, Srebrnej Góry, Bystrzycy Kłodzkiej, Bielawy, Ząbkowic Śląskich czy Sadów Górnych.  Swoich sił spróbowali po raz drugi w gigancie księża. Wśród nich byli m. in. ks. Grzegorz Umiński, ks. Krzysztof Pełech, o. Alard Maliszewski OFM, ks. Mirosław Benedyk, ks. Daniel Szymanik i ks. Jacek Piskrzyński. Ministranci z naszej parafii zajęli: IV Miejsce Natan Borysiewcz, III Miejsce Wojciech Lis w kategorii C. Natomiast w kategorii OPEN I Miejsce zajął Przemysław Lis, tata naszego ministranta Wojtka. Gratulujemy i mamy nadzieję, że za rok będzie podobnie, a nawet lepiej. Jeśli chodzi o debiutanta, ks. Jacka, który zaczął swoją przygodę z nartami w tym roku, to poszło mi całkiem dobrze. Ostatniego miejsca nie zajął i być może za rok, powalczy o złoto. ks. Jacek

Więcej informacji o II Mistrzostwach Służby Liturgicznej: http://swidnica.gosc.pl/doc/4554427.Giganci-w-komzach

Dnia 09 marca 2018 roku w ramach działań „Ożywić tradycję” dzieci z klasy 4d Szkoły Podstawowej Nr 7 w Nowej Rudzie uczestniczyły w WARSZTATACH WIELKANOCNYCH, zorganizowanych w Kaplicy Dobrego Pasterza przez księdza Marcina oraz Panią Mariolę Ligorowską. Stół przy którym usiądziemy podczas śniadania wielkanocnego jest symbolem domowego ogniska, jednoczy nas, pozwala utrzymywać międzyludzkie więzi a pięknie udekorowany stół to także ozdoba domu. Właśnie takiego pięknego a jednocześnie łatwego dekorowania stołu wielkanocnego uczyły nas Panie Monika Popiołek oraz Sandra Kopyt z Wałbrzycha, które na co dzień z pasją samodzielnie wykonują wiele ozdób swoich domów. Papier w wiosennych kolorach, piórka, wesołe naklejki, elementy drewniane i bibuła zostały wykorzystane do zrobienia przez dzieci obrączek na serwetki oraz wizytówek na stół. Stopień trudności wzrósł gdy wszyscy musieli pod czujnym okiem Pani Moniki, artystycznie poskładać papierowe serwetki. I pomimo wstępnych problemów wszystkie nasze serwetki prezentowały się w obrączkach rewelacyjnie. Na warsztatach dzieci przygotowały ponadto stroiki wielkanocne w kolorowych filiżankach wykorzystując bukszpan, bluszcz, wstążeczki, puchate kurczaczki i malutkie jajeczka. Piękne, staranne i zrobione z pasją i sercem dekoracje czekały jedynie, by móc je zaprezentować na prawdziwym wielkanocnym stole. Biały obrus a na nim kolorowe serwetki, wiklinowe podkładki, talerze z malowanymi tulipanami i panoszące się na nich malutkie gniazdka czekające jedynie na święcone, motyle z serwetek i fantazyjnie związane sztućce, stroiki zielone od bukszpanu i piękne tulipany na których liściach przycupnął napis WESOŁYCH ŚWIĄT – to efekt naszej wspólnej pracy, nauki i zabawy. Stół to także miejsce gdzie mogliśmy zjeść np. przygotowany przez organizatorów sernik czy ciasto czekoladowe oraz wypić sok i herbatę. Podczas całych warsztatów na kilku stołach były prezentowane piękne ozdoby świąteczne , zrobione różnymi technikami, przygotowane przez LUDZI Z PASJĄ /dziękujemy Monice Popiołek, Zygmuntowi Nikodem, Joannie Galas i Marii Kęska. Każdy z uczestników warsztatów obiecał, że w tym roku sam przygotuje w domu – SWÓJ WIELKANOCNY STÓŁ- trzymamy za słowo! Beata

Więcej o Warsztatach Wielkanocnych: https://zwnetrzamoni.blogspot.com/

Ósmy marca, Dzień Kobiet w naszej parafii pod wezwaniem św. Katarzyny upłynął na modlitwie w intencji kobiet podczas Mszy świętych o godz. 9.00 i 17.00. Modlitwą otoczyliśmy i te małe kobietki ze szkół, i te większe, czyli nasze mamy, babcie, sąsiadki czy koleżanki. Wieczorem odbyło się spotkanie, na którym nasi panowie – ojcowie, mężowie, dziadkowie, sąsiedzi złożyli wszystkim kobietom życzenia. Nie zabrakło tradycyjnych czerwonych róż i śpiewanych życzeń "Życzymy, życzymy". Niech naszymi, nas – duszpasterzy życzeniami będą życzenia Papieża Franciszka dla wszystkich kobiet: "Dziś 8 marca, pozdrawiam wszystkie kobiety, które każdego dnia próbują budować społeczeństwo bardziej ludzkie i gościnne... Po bratersku dziękuję tym wszystkim, które na tysiące sposobów świadczą Ewangelię i pracują w Kościele. ks. Marcin

Informacje o dniu kobiet: http://wakcji24.pl/2018/03/12/dzien-kobiet-w-parafii-sw-katarzyny/

W poniedziałek 5 marca rozpoczęły się w Szkole Podstawowej nr 7 w Nowej Rudzie-Słupcu Wielkopostne Rekolekcje dla dzieci i młodzieży. Tegoroczne hasło rekolekcji: Misja Niebo. W tym wielkopostnym czasie chcemy uświadomić sobie, że wszystko co robimy, a więc: spowiedź, rachunek sumienia, modlitwa, jałmużna i życie według przykazania miłości, choć jest trudne i czasami przeszkadza, jest jedyną drogą do Nieba. Pierwsza część rekolekcji, o godzinie 9.00 i 10.00, skierowana była do dzieci z klas od 1 do 5. Podczas spotkania ks. Proboszcz Krzysztof przywitał tegorocznego rekolekcjonistę – Salezjanina, księdza Jerzego Babiaka, i wolontariuszki. Ks. Proboszcz w przywitaniu zaznaczył: „ksiądz Jurek jest naszym rodakiem, wy może nie znacie księdza, ale wasi bliscy tak. Ksiądz pochodzi ze Słupca, tu chodził do szkoły i tu ma swoich rodziców”. Ta pierwsza część rekolekcji dla najmłodszych dotyczyła misji. Wolontariuszki przybyłe z księdzem były kilka razy na misjach. Ich zadanie polegało więc na przybliżeniu pracy misjonarza. Oprócz opowiadania pokazały np. ubrania noszone przez kobiety w Indiach (saree). Filmiki, które dziewczyny nagrały będąc na misjach bardzo zainteresowały dzieci i potwierdziły trudną sytuację dzieci w krajach misyjnych. Dzieci z wielką uwagą słuchały o tym, jak ich indyjscy rówieśnicy chodzą do szkoły; wszystkich słuchaczy zaskoczyła informacja, że dzieci w Indiach uczęszczają do szkoły już od 3 roku życia. Wolontariuszki pokazały dzieciom, jak trudno być w Indiach uczniem: trzeba płacić za szkołę, bardzo długo się uczyć, chodzić do szkoły aż do klasy dziesiątej, klasy są pięćdziesięcioosobowe, no i te mundurki, które są bardzo często zniszczone i przekazywane od starszego rodzeństwa. Na koniec spotkania z najmłodszymi został odczytany fragment przypowieści o miłosiernym Samarytaninie i ksiądz nauczył dzieci piosenki z pokazywaniem. Spotkanie w budynku gimnazjum (godz. 11.00 i 12.00) z młodzieżą z klas 6 i 7 SP oraz z klas gimnazjalnych ksiądz rozpoczął od wyjaśnienia hasła rekolekcji, które należy rozumieć tak, że trzeba zawsze widzieć, iż celem jest niebo. Zachęcił do potrzeby realizowania przykazania miłości i za przykład miłości podał św. Jana Bosko. Przybliżył czas działania św. kapłana z Włoch. Mówił: „ Pewnego razu święty Jan Bosko spotkał chłopca o imieniu Bartłomiej. Dziecko bardzo opuszczone, z dużymi brakami intelektualnymi. Znając pedagogikę św. Jana wiemy, że On zrobił wszystko, by dać szansę i radość małemu człowiekowi. Po rozmowie i zauważeniu, że niewiele umie zapytał, czy umie gwizdać. Buzia młodego człowieka zaraz się uśmiechnęła, że jednak coś umie”. Kapłan tym przykładem chciał pokazać, że w każdym jest dobro i należy tylko to dobro umieć w drugim odkryć. Po pięknym przykładzie wolontariuszka odczytała fragment z Pisma św. o Samarytaninie, by później słuchacze w ciszy mogli zastanowić się, czy widzą dobro w sobie i czy umieją je czynić. Spotkanie zakończyła modlitwa z błogosławieństwem, i tak pierwszy dzień rekolekcji dobiegł końca. ks. Marcin

W drugim dniu Rekolekcji  uczestnicy zostali zaproszeni do zastanowienia się nad problemem grzechu, a także nad przebaczającą miłością Boga. Przypowieść o Synu Marnotrawny odkryła przed wszystkimi prawdę, że Bóg mimo ludzkich grzechów zawsze oczekuje na powrót każdego człowieka. Eksperyment prowadzącego ks. Jerzego Babiaka z u pokrytymi błotem dłońmi zachęcił do zastanowienia się jak bardzo ludzkie grzechy brudzą serce i duszę człowieka, a także sugerował że najlepiej w życiu brudu się pozbywać. Przy tej okazji została także omówiona wartość Sakramentu Pojednania.  Dodatkowa animacja w postaci filmów a także śpiewu przyczyniały się do pozytywnej atmosfery spotkań rekolekcyjnych. Na zakończenie uczniowie mogli posłuchać opowieści misyjnych.  Tym razem o Afryce. Wyświetlane zdjęcia i film pozwoliły jeszcze bardziej przybliżyć się do misyjnego dzieła Kościoła. ks. Jerzy Babiak

W ostatni dzień rekolekcji, 7 marca, spotkanie dzieci z klas od 4 do 7 i młodzieży z gimnazjum odbyło się w kościele parafialnym. O godzinie 11.00 rozpoczęła się Msza św., której przewodniczył ks. Jerzy Babiak w koncelebrze ks. Proboszcza. Ostatni dzień rekolekcyjnych nauk to dzień poświęcony pokucie i pojednaniu. Rekolekcjonista w kazaniu przytoczył przykład św. Dominika Savio jako znak przygotowania. Pewnego razu ks. Bosko spytał Dominika, kiedy ten grał w piłkę: "Dominiku, a gdybyś teraz się dowiedział, że musisz umrzeć to czy dalej grałbyś w piłkę?" Święty bez zastanowienia odpowiedział: "tak, bo ja jestem na ten moment przygotowany". Kaznodzieja przytoczył jeszcze przykład Świętego Maksymiliana, który plan na zbawienie miał następujący: W=W, tzn. Wola Boga równa się Wola człowieka. Kapłan pytał młodzież, opierając się na tekście Ewangelii o domu na skale: "czy twój dom, czyli życie, jest zbudowany na skale, na czymś mocnym, pewnym, czyli Jezusie? Rekolekcjonista zachęcił młodzież do spowiedzi i na koniec udzielił Bożego Błogosławieństwa. Za przeprowadzenie rekolekcji podziękowania złożył ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn oraz ministranci w imieniu dzieci i młodzieży. ks. Marcin

Więcej informacji o rekolekcjach: http://swidnica.gosc.pl/doc/4546985.Misja-niebo