Parafia Nowa Ruda - Słupiec

W niedzielę 9 września podczas Mszy Świętej o godz. 11.15  Ks. Jacek pobłogosławił tornistry i przybory szkolne uczniom , którzy w tym roku rozpoczęli naukę w pierwszej klasie oraz wszystkim tym dzieciom, które przybyły do słupieckiej świątyni ze swoimi nowymi przyborami i plecakami. Modliliśmy się także o Boże błogosławieństwo dla dzieci, rodziców, nauczycieli, księży, katechetów i wychowawców. Niech Nowy Rok szkolny i katechetyczny przyniesie wiele wrażeń, przyczyni się do pogłębienia wiedzy oraz pozwoli wzrastać w mądrości. Prosimy Cię dobry Boże o potrzebne łaski na czas formacji dla dzieci, które w tym roku katechetycznym po raz pierwszy przyjmą Pana Jezusa do swojego serca i dla młodzieży, która przystąpi do Sakramentu Bierzmowania. Prowadź nas rodziców, by ten czas przygotowania wydał dobre owoce. Agnieszka

Dnia 02 września 2018 roku na Górze Wszystkich Świętych, przy Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, kolejny raz mogli spotkać się miłośnicy zwierząt oraz osoby zawodowo opiekujące się „pupilami”. Psy, koty, myszki, szynszyle i papugi, fretki, jeże oraz owce i gęsi przez kilka słonecznych godzin „Pikniku z pupilem” z zainteresowaniem obserwowały się wzajemnie. Nad ich bezpieczeństwem oczywiście czuwali opiekunowie. O godzinie 14.00 uroczysta Msza Święta w duchu iście franciszkańskim, zgromadziła licznie przybyłych wiernych wraz ze swoimi zwierzątkami. Ksiądz Marcin w homilii mówiąc o Świętym Franciszku jako idealnym wzorze na dzisiejsze czasy, zastanawiał się skąd zaczęła się droga biedaczyny z Asyżu? Pierwsza niewątpliwie to spojrzenie na Jezusowy krzyż. Ukrzyżowany nie mówi, milczy, ale też nie mówi o porażce. Co jednak zadziwia? Mówi o śmierci, która jest życiem a nawet rodzi życie, bo Bóg jest miłością. Druga droga Franciszka to pokój - kto idzie za Chrystusem, otrzymuje prawdziwy pokój, taki, który tylko On, a nie świat, może nam dać. Cytując Modlitwę Franciszkańską chcemy pamiętać i tym żyć: „O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego Pokoju. Abyśmy siali miłość, tam gdzie panuje nienawiść...Radość, tam gdzie panuje smutek…Spraw abyśmy mogli...Nie tyle szukać miłości co kochać. Albowiem dając, otrzymujemy...” Tę właśnie miłość i radość przekazała nam „Załoga Boga” z siostrą Bernadetą i Arturem Turańskim, którzy byli odpowiedzialni za oprawę muzyczną Mszy Świętej a następnie już na scenie pokazali jak mają bardzo urozmaicony repertuar, dziecięcą pasję i talent. Przed scholą z Nowej Rudy nasze serca podbił – jak zwykle – zespół przy którym nogi same zaczynają tańczyć – Podzamek Boys, kolejne godziny natomiast należały do DJ Johnsona, który do zabawy przy gorących rytmach potrafił zaprosić nawet najbardziej „opornych” gości. Kiedy niektórzy tańczyli inni w tym czasie mogli ulepić z gliny miseczkę dla kota lub zrobić z doniczki żabkę albo ozdobić słoiczek kolorowymi motylami czy przygotować doświadczenia z „Zieloną Pracownią” lub puścić w niebo ogromne bańki mydlane. Zaplatanie kolorowych warkoczyków, malowanie twarzy, kręcenie balonów to miejsca cieszące się szczególnym zainteresowaniem wśród dzieci. Ale skoro był to „Piknik z pupilem” to nie mogło zabraknąć stoiska Husse, szwedzkiej karmy dla psów i kotów – na którym Tomasz Lachman, odpowiadał nawet na najcięższe pytania. Twórcy firmy DogVenture Ola i Szczepan zachwycili własnoręcznie szytymi, unikatowymi smyczami, obrożami i pasami do biegania. A Amelka pokazała jak wiele można w ciągu dwóch lat nauczyć pięknego Joya – psa rasy border collie.” Jerzy dla jeży” – pasjonat, gawędziarz i „TATUŚ” wszystkich jeży ...i innych zwierząt też, udzielał praktycznych porad jak skutecznie pomagać nie tyko jeżom, jak je ratować i rozumieć ich zachowania. Nie zabrakło na naszej imprezie także przedstawiciela Schroniska dla Zwierząt w Wałbrzychu, które obiecujemy wspierać. Na pięknych, zielonych łąkach Góry Wszystkich Świętych, najbardziej widoczne były dwie zagrody. W jednej dostojnie spacerowały dwie białe gąski Romana Ziemieckiego a w drugiej lekko spłoszone cztery owce kameruńskie, pilnie wypatrywały swojego opiekuna Grzegorza Kota, który cierpliwie odpowiadał dzieciom na trudne pytania dotyczące owiec. Ze sceny spoglądały na nas lisy, orzeł, jelenie i sarny ...oczywiście uchwycone na pięknych zdjęciach przez Tomasza Proszka. Nam po Pikniku także pozostaną fantastyczne zdjęcia na których uwieczniono rewelacyjne zawody w przeciąganiu liny, skokach w workach, wyścigach na szczudłach itp. A kącik gastronomiczny z grochówką, kiełbaskami z grila, frytkami oraz ciastami, kawą i watą cukrową dla wielu będzie niezwykle miłym wspomnieniem. Podobnie jak przygotowane okolicznościowe torty, które już mają swoich wielbicieli zarówno wśród dzieci jak i dorosłych. Nagrodami w konkursach były między innymi ikony ze Świętym Franciszkiem, przygotowane przez Sandrę Fidurską. Kolejny „Piknik z pupilem 2018” to już historia, świetna impreza na której sukces zapracowało bardzo wiele osób, zaangażowanych w przygotowanie i jej przeprowadzenie. Każdemu mówimy DZIĘKUJEMY. Beata

Więcej informacji o Pikniku z Pupilem: https://swidnica.gosc.pl/doc/5006893.Piknik-z-pupilem

Dnia 25 sierpnia 2018 r nasi parafianie wraz z Ks. Jackiem udali się na Pielgrzymkę na ziemię Śląską. W strugach deszczu dotarliśmy na Górę św. Anny . Góra św. Anny jest niewielką miejscowością leżącą na terenie powiatu Strzelce Opolskie ,  w sąsiedztwie autostrady A4 . Przewodnik oprowadził nas po barokowej bazylice św. Anny , która jest zwieńczeniem całego kompleksu klasztornego Franciszkanów znajdującego się na szczycie góry .  Wszyscy pielgrzymi uczestniczyli w uroczystej Myszy św.,na której to kazanie wygłosił Ks. Jacek . Św. Anna była matką Maryi a zarazem babcią Jezusa . Od wielu wieków św. Anna jest szczególną opiekunką rodzin oraz kobiet bezdzietnych , matek i wdów .Figura św. Anny przedstawia trzy postacie , pośrodku stoi starsza kobieta z dwojgiem dzieci na ramionach , to Jezus i Maryja. W kronice klasztoru jest wiele zapisanych cudów jakich doświadczają pielgrzymi za wstawiennictwem św. Anny , również i my całując Relikwie św. Anny , pozostawiliśmy swoje intencje i prośby u tak znamienitej świętej. Po Mszy wyjrzało słońce , które rozjaśniło nasze serca. Ochoczo udaliśmy się z przewodnikiem na zwiedzanie parku krajobrazowego, amfiteatru i pomniku Czynu Powstańczego . Pomnik Czynu Powstańczego projektu Xawerego Dunikowskiego wybudowany został w 1955 r. Nasz przewodnik ciekawie opowiedział nam całą historię powstania tych obiektów . Razem wszyscy udaliśmy się na taras widokowy . Po przerwie obiadowej wyjechaliśmy na dalsze pielgrzymowanie do Kamienia Ślaskiego , gdzie dotarliśmy o godz. 15 . Mieliśmy okazję uczestniczyć w pokazie bicia 8 dzwonów na dzwonnicy przy Sanktuarium św. Jacka . Wrażenia były bardzo wzruszające , osiem oktaw dzwonów bijących w jednym czasie na Chwałę Pana . Następnie udaliśmy się na zwiedzanie kompleksu pałacowego  . Pałac i Sanktuarium  w latach osiemdziesiątych został  całkowicie odbudowany przez Diecezję Opolską . W Pałacu zwiedzaliśmy umeblowane sale i kompleks hotelowy .Pałac należał kiedyś do rodziny Odrowążów . W tym miejscu urodził się św. Jacek .Następnie udaliśmy się do Kaplicy św. Jacka , gdzie przy Najświętszym Sakramencie odmówiliśmy z Ks. Jackiem Koronkę do Bożego Miłosierdzia, następnie każdy pogrążył się w cichej modlitwie . Ucałowaliśmy również relikwie św. Jacka . Przewodnik opowiedział nam szczegółowo o historii i legendzie tego fascynującego miejsca . Kaplica wraz z całym kompleksem pałacowym jest znaczącym sanktuarium i miejscem pielgrzymkowym Górnego Śląska .Następnie udaliśmy się do sąsiadującego obok  Ośrodka Sanatoryjnego  Sebastianeum Silesiacum , gdzie wg metody księdza Sebastiana Kneippa pacjenci odzyskują zdrowie , korzystają z szeregu usług rehabilitacji , odnowy biologicznej , psychiczno-duchowej i medycznej . Obejrzeliśmy film dokumentujący historię powstania i zalety Ośrodka . W drodze powrotnej odwiedziliśmy Gogolin , gdzie przy pomniku Karolinki i Karliczka odśpiewaliśmy znaną piosenkę . Zadowoleni, napełnieni Słowem Bożym i wrażeniami szczęśliwie wróciliśmy do domów . Wdzięczni parafianie dziękują Ks. Jackowi za  zorganizowanie tak ciekawej i owocnej  pielgrzymki.  Danuta 

W sobotnie popołudnie na Górze Wszystkich Świętych uczestnicy „Wakacji z Bogiem 2018”, ich rodzice, dziadkowie oraz wychowawcy wakacyjni, na zaproszenie inicjatora letniego wypoczynku – księdza Marcina, mogli spotkać się, by powspominać chwile spędzone we Władysławowie. Piękna, słoneczna pogoda, licznie przybyli goście, dobra muzyka i uśmiechający się do nas z baneru nasz patron - Święty Stanisław Kostka ze swoim mottem:”Do wyższych rzeczy jestem stworzony i dla nich winienem żyć” - gwarantowały niezapomniane chwile. Po oficjalnym przywitaniu „dużych i małych” przez księdza Marcina, mogła zacząć się prawdziwa zabawa przy muzyce serwowanej przez niezastąpionego Pana Artura Turańskiego. „Belgijkę” i „Krasnoludki” przeplatały konkursy tj. bieg w workach czy z gazetą lub surowym jajkiem. Biegaliśmy indywidualnie lub w parze z mamą, tatą lub kochaną babcią, połączeni np. folią spożywczą. Inni dochodzili do perfekcji w rzutach balonami napełnionymi wodą lub grze w warcaby czy strzałach do bramki przeciwnika a nawet praniu i suszeniu ubrań. Nie zabrakło także warsztatów manualnych dla osób, które za sportem nie przepadają. Każdy mógł pobawić się farbami do malowania porcelany, ozdobić serce ze sklejki metodą decoupage czy stworzyć swój obrazek z wełny. Byśmy byli piękniejsi, mamy chętnym malowały twarze a „babcie” plotły kolorowe warkoczyki. Kilka godzin wspólnego, radosnego biegania, skakanie, tańczenia, śpiewania, wzmogło nasze apetyty, ale czy ktoś mógł być głodny? Oczywiście NIE! Wspaniałą, jak zwykle, zupę pomidorową przygotowała dla nas Pani Sadowska, natomiast o „niebiańskie” ciasta zatroszczyły się mamy, kiełbaski piekł Pan Artur a specjalistą od popcornu był Pan Wojciech. Jeśli komuś było jeszcze mało słodyczy, to mógł skosztować „słupieckiej” waty cukrowej. Na pamiątkę naszego sobotniego spotkania, każdy mógł zabrać ze sobą kwiatka lub pieska zrobionego z balonów przez Panią Bochenek oraz pozować do szalonego „Zdjęcia z wakacji” /kolorowe peruczki, kosmiczne okulary i jaskrawe boa – mile widziane/. Po godzinie 19.00 „Górka” wolniutko pustoszała, nad naszymi głowami wirowały jeszcze zrobione przez dzieci bańki mydlane, w oddali przepięknie zachodziło słońce, a w pamięci pozostały wspomnienia i słowa Świętego Stanisława Kostki: „Od siebie trzeba chcieć dużo i ludziom dawać jak najwięcej”. Zatem mówimy: DO ZOBACZENIA.  A wszystkim, którzy pomogli zorganizować nasze spotkanie bardzo serdecznie dziękujemy. 18 sierpnia – to także kolejna rocznica zawarcia związku małżeńskiego przez Bożenkę i Artura dlatego na „Górce”, właśnie dla nich, nie zabrakło serdecznych życzeń, kwiatów, prezentów i oczywiście kolorowej...”bramy”. Beata

Więcej informacji o spotkaniu: https://swidnica.gosc.pl/doc/4976819.Na-miejscu-tez-potrafia-sie-bawic

W piątek zgromadziliśmy się w słupieckiej świątyni, by uczestniczyć we Mszy Św. w intencji ks. Jacka z racji przypadających 17 sierpnia Jego imienin. Podczas wygłoszonego kazania mogliśmy przypomnieć sobie kim był święty patron naszego drogiego solenizanta. Św. Jacek był człowiekiem wszechstronnie wykształconym i uzdolnionym, a swoje talenty i wiedzę poświęcił Panu Bogu. Dominikanin gorliwie się modlił i już za życia otrzymał wielki dar spotkania z Maryją Niepokalanie Poczętą i Jezusem. Jest on dla nas przykładem jak mamy realizować swoje życie. Uczy nas, by oddawać chwałę Panu Bogu, nie tylko na kolanach, nie tylko w świątyni, ale zawsze, każdym swoim uczynkiem. Bo jeżeli Boga postawimy na pierwszym miejscu, to wszystko będzie na właściwym miejscu. I my dar modlitwy ofiarujemy Tobie Księże Jacku, życząc by Twój patron zawsze Cię strzegł, Dobry Bóg każdego dnia Tobie błogosławił, byś podążał drogą ku świętości, a pełniona posługa kapłańska przynosiła radość. Szczęść Boże. Agnieszka

Nikt nie przymknął Twych oczu nie zasłonił twarzy ani w bramie nie szeptał rozebranym głosem o tym co za głośno słyszy się w milczeniu. Pan uchronił do końca i zdrową zostawił. Tylko kiedy pukano Ciebie nie było. Nie śmierć ale miłość całą Cię zabrała…

Ks. Jan Twardowski tak pięknie pisał o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Dziś 15 sierpnia gromadzimy się w naszych świątyniach, by patrzeć w oczy naszej Matki i rozważać prawdę jedyną o tym, że Maryja-Matka Chrystusa wraz z ciałem została wzięta do Nieba, tam dokąd zmierzamy my pielgrzymujący na ziemi. My obywatele Nieba, o czym przypomniał nam podczas homilii ks. Marcin. Może dziś w to wyjątkowe Maryjne Święto powinniśmy zastanowić się, czym jest dla mnie szczęście. Jako chrześcijanie winniśmy szukać wskazówek w biblii. Słyszymy dziś w ewangelii słowa Elżbiety skierowane do Maryi. „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”. Błogosławiona-to znaczy szczęśliwa, bo poprzez wiarę Maryja pozwoliła na zrealizowanie się w swoim życiu słowa Boga. Szczęście jest rezultatem życia według woli Boga. To Bóg ma najlepszy i najszczęśliwszy plan na nasze życie. Tak właśnie uwierzyła Maryja, że Bóg ma dla Niej szczęśliwy plan na Jej życie. Wizję wywyższonej w chwale Niebios Matki Chrystusa przekazał nam Św. Jan Apostoł. To on pod koniec swojego życia zobaczył Niewiastę obleczoną w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. To nasza Królowa Wniebowzięta, która przypomina nam w tę sierpniową uroczystość, gdzie jest nasz dom ostateczny. Patrzy na nas z Nieba i wskazuje kres naszego ziemskiego pielgrzymowania. Nasza Matka, w której oblicze z wdzięcznością jesteśmy dziś wpatrzeni. Matka Boża Zielna, bo tak nazywamy Maryję w sierpniowe święto. Dziś ołtarz słupieckiej świątyni wygląda inaczej niż zwykle. Jak zawsze pięknie. Ale dziś są na nim plony pól i łąk. Pachnące warzywa, owoce, zioła, kłosy zbóż. Dziś przynosimy je do kościoła jako symbol dobra, którym Bóg nas obdarzył. Na zakończenie Mszy Św. ks. Marcin poświęcił przyniesione dary. Dziękujemy za to otrzymane wszelkie dobro, za dar wiary, zdrowie i pokój w naszych rodzinach i ojczyźnie. Módlmy się dziś szczególnie za żołnierzy, bo to też ich święto. Niech nasza modlitwa wzniesie się do Boga jak zapach ziół i kwiatów. Niech każdego dnia nasza Królowa z Nieba ma nas w swojej opiece. Agnieszka

W imieniu Parafii pw. Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie-Słupcu składam na ręce Pana Burmistrza serdeczne podziękowanie za finansowe wsparcie projektu "Wakacje z Bogiem 2018" udzielone przez Gminę Miejską Nowa Ruda. Dzięki tym środkom dzieci i młodzież z naszego miasta i parafii mogły w sposób aktywny spędzić dziesięć dni nad morzem. Wierzymy, że ten czas wakacji, który był dedykowany św. Stanisławowi Kostce będzie dla młodych ludzi motywacją do wcielenia w życie jego słów: "Do wyższych rzeczy jestem stworzony". ks. Krzysztof Iwaniszyn

Dziesiątego sierpnia przedstawiciele uczestników obozu „Wakacje z Bogiem 2018” – Jasiu, Ola i Sandra, oraz kadry wychowawczej – wychowawczyni Beata, kierownik ks. Marcin i pani pedagog Małgorzata udali się z podziękowaniami do Burmistrza Miasta Nowa Ruda. Inicjatywa tego spotkania wypływała, jak zawsze, z potrzeby serca i z wdzięczności. Dzieci, zanim podziękowały Panu Burmistrzowi, wręczyły ręcznie wykonane przez siebie przedmioty. Każdy z nich symbolizował jeden z warsztatów, które odbywały się podczas obozu. Pierwszą rzeczą wręczoną Gospodarzowi Miasta był lapbook. Lapbook jest czymś w rodzaju teczki interaktywnej przypominającej papierowy teatrzyk, mieszczący się na kolanach. Stąd właśnie jej nazwa. Takie lapbooki dzieci wykonywały podczas warsztatów plastycznych. Lapbook „Wakacji z Bogiem 2018” zawierał informacje o patronie obozu – św. Stanisławie Kostce, o Władysławowie i Nowej Rudzie. Kolejna rzecz to wianek wykorzystany w wystawionym przez obozowiczów spektaklu „Wesele we Władysławowie”, do którego dzieci przygotowały potrzebne kostiumy i dekoracje, a wśród nich ten właśnie wianek, gadżety na stół weselny (wazony, puchary), oraz role przybywających gości. Ostatnią wręczoną rzeczą był medal z obozowego „Dnia Sportu”. Na koniec spotkania dzieci i przedstawiciele kadry wychowawczej opowiedzieli o doświadczeniach, a nawet pochwalili się nowymi planami na ferie. Jeszcze pamiątkowe zdjęcie, uścisk dłoni i wracamy do Słupca. ks. Marcin

Ostatni dzień Pieszej Pielgrzymki Diecezji Świdnickiej na Jasną Górę. Pielgrzymi już ósmego sierpnia dotarli do Kawodrzy, gdzie spędzili noc. Przed snem większa część grupy udała się na Jasną Górę, na Apel Jasnogórski. Po tak owocnym i gorącym dniu, po modlitwie wierni wrócili do Kawodrzy. Noc była trochę inna niż wszystkie, bo w czasie gdy pielgrzymi byli na Apelu nad Częstochową przechodziła burza i deszcz zmoczył im wszystko. Ale co to taki deszcz i burza, skoro przez tyle dni szli w słońcu w temperaturze bliskiej 40^°C. Podczas gdy obóz spał słupiecka Grupa Duchowa o godz. 1.30 wyruszała w drogę z Nowej Rudy-Słupca do Częstochowy, na spotkanie pielgrzymów. Trasa nocą była znakomita i już o godzinie 5.00 grupa była na miejscu. Po wyjściu z autokaru nastąpiły serdeczne przywitania, gratulacje i uściski. O godzinie 5.45 wszyscy razem wyruszyli na Jasną Górę. Śpiew Godzinek, piosenki religijne połączone z podziękowaniami umilały trasę podejścia pod Wały Jasnogórskie. O godzinie 7.30 nastąpiła prezentacja grup. Każda grupa prężyła się, by jak najlepiej wypaść i szybciutko udać się do Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. O godzinie 9.00 rozpoczęła się Msza św. pod przewodnictwem Świdnickiego Pasterza, ks. bp. Ignacego Deca, koncelebrowana przez wielu przybyłych kapłanów. Ksiądz Biskup w kazaniu nawiązał do patronki dnia – św. Teresy Benedykty od Krzyża i zachęcił do pielgrzymowania na Jasną Górę. Po zawierzeniu MB pielgrzymi udali się na obiad. Umocnieni na duchu i ciele, o godz. 14.00 wyruszyli w drogę powrotną do Nowej Rudy. ks. Marcin

A oto nasza Grupa Duchowa. Bardzo zwarta, energiczna i rozśpiewana. Od pierwszego dnia, kiedy to Piesza Pielgrzymka Diecezji Świdnickiej wyruszyła do Częstochowy, grupa czuwa na modlitwie. Codzienna Msza święta i przyjęta Komunia święta w intencji pielgrzymów i ks. Proboszcza Krzysztofa to jej podstawa. Książeczki pielgrzyma i butony to nie tylko od parady rzeczy! Świadectwo, bo buton przypięty do piersi, a książeczka pielgrzyma to dobre katechezy. Szkoda, że ten czas się już kończy. Tak nam razem dobrze było. Wiele z tego czasu w nas zostanie, a przede wszystkim ta wytworzona wspólnota. Dziękujemy. ks. Marcin

Nasza pielgrzymka diecezjalna pomału zmierza do Częstochowy, do swojego celu. Już połowa drogi do Jasnej Góry. Pogoda, choć nie pada, jest wyczerpująca i momentami przeszkadza w pielgrzymowaniu. Mimo to nasi dzielni pielgrzymi idą, bo mają na celu coś ważnego! Idą z różnymi intencjami, a wśród nich są również nasze, słupieckie. Pamiętajmy więc o modlitwie w intencji pielgrzymów i ks. Proboszcza. Zachęcamy też „Grupę Duchowego Uczestnictwa”, aby w czasie pielgrzymki uczestniczyć we Mszy św. i ofiarować komunię św. za pielgrzymów. Do tej Grupy można się jeszcze zapisać. ks. Marcin

Boże daj mi pewną rękę i bystre oko, abym nikomu nie wyrządził żadnej szkody. Nie pozwól Dawco życia, bym stał się przyczyną śmierci lub kalectwa, a także zachowaj od nieszczęścia i wypadku. Pohamuj pokusę nadmiernej szybkości. Oby piękno stworzonego przez Ciebie świata i radość Twej łaski towarzyszyły mi na zawsze. Amen Modlitwa do Św. Krzysztofa powinna towarzyszyć każdemu kierowcy. Do niego zanosimy prośby o szczęśliwą podróż. Wspomnienie Św. Krzysztofa przypada 25 lipca. Tego samego dnia obchodzony jest w kościele katolickim Dzień Bezpiecznego Kierowcy. Jak co roku, tym razem 29 lipca, w Dzień Pański przebywamy do słupieckich świątyń swoimi pojazdami: samochodami, motocyklami, rowerami, by za wstawiennictwem Św. Krzysztofa prosić Dobrego Boga, by prowadził kierowców, chronił i strzegł ich oraz podróżujących z nimi pasażerów. Ks. Prałat Jerzy Czernal wraz z przebywającym gościnnie Ks. Gniewomirem Flis po Mszy Św. dokonał obrzędu poświęcenia pojazdów. Uczynił to również ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn na Górze Wszystkich Św., gdzie w tę piękną, słoneczną niedzielę licznie przybyli wierni na Mszę Św. do Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. Każdy kierowca w tym dniu otrzymał obrazek z wizerunkiem Św. Krzysztofa i breloczek z tym świętym patronem. Boże prowadź. Święty Krzysztofie, patronie podróżujących, módl się za nami. Agnieszka

Dziesiąty dzień "Wakacji z Bogiem 2018" przywitał nas deszczem we Władysławowie. Płacze pogoda i my też trochę płaczemy, że ten czas "Wakacji z Bogiem" niestety się kończy, ale takie jest życie. Po śniadaniu kadra wychowawcza i dzieci wyrazili swoją wdzięczność naszym gospodarzom, wręczając okazjonalne dyplomy z podziękowaniami. Jeszcze pamiątkowe zdjęcie całej drużyny wychowawczej i gospodarzy, i wyruszamy do Swarzewa na Mszę. Msza św. wotywna o św. Stanisławie Kostce na zakończenie obozu została odprawiona w intencji dziękczynnej, z prośbą o błogosławieństwo na czas powrotu i dalsze wakacje. Na jej zakończenie zostały rozdane książki w formie komiksu o św. Stanisławie Kostce oraz wręczono dyplom wdzięczności dla parafii NMP Królowej Polskiego Morza w Swarzewie za umożliwienie sprawowania Mszy św.  Z Bożym błogosławieństwem i trochę radośniejsi, bo zawierzeni Matce Bożej, jedziemy do Torunia. Toruń przywitał nas piękną pogodą. Spacer po mieście, zdjęcia i zasłużony obiad w McDonaldzie. Czego jeszcze do szczęścia potrzeba? Po zakupach wyruszamy z Rynku do autobusu, by zmierzać do Słupca. Czas drogi upłynął na wspólnym śpiewie i rozmowach. Kończymy kolejne "Wakacje  z Bogiem" i na pierwszym miejscu pragniemy podziękować Bogu za życie, zdrowie, rodziców, dobrych ludzi i pogodę. Jesteśmy wzbogaceni o kolejne doświadczenie Boga. Przykład św. Stanisława uczy nas, że można być normalnym, fajnie się bawić i być uczniem Jezusa, modlącym się, chodzącym do kościoła, korzystającym z sakramentów. W następnej kolejności dziękujemy ludziom, a więc kadrze wychowawczej – za poświęcony, często kosztem prywatnych planów czy urlopów, czas na "Wakacje z Bogiem", za opiekę podczas pobytu nad morzem, prowadzenie warsztatów, śpiew na Mszy św., opiekę medyczną i wiele innych działań, które były prowadzone już od kwietnia. Dziękując nie można zapomnieć o osobach, które pomogły przygotować obóz i nad nim czuwały, nie będąc na nim. Niech dobry Bóg za wszystko błogosławi i nagrodzi. Bóg zapłać! ks. Marcin

Kolejny dzień „Wakacji z Bogiem 2018” spędziliśmy bardzo aktywnie. Na początku naszego całodziennego zwiedzania uczestniczyliśmy we Mszy św. w Sanktuarium Matki Boskiej Królowej Polskiego Morza w Swarzewie. Po wspólnej modlitwie wyruszyliśmy na zwiedzanie miasta Gdyni. Przy porcie czekała na nas już nasz pani przewodnik – Elżbieta Makowska, która rozpoczęła zwiedzanie od Muzeum Emigracji. W muzeum dowiedzieliśmy się o historii emigracji Polaków w różne miejsca świata. Wrażenie na dzieciach zrobił również ogromny statek wycieczkowy z Francji, który przycumowany był przy muzeum. Następnie skierowaliśmy się do portu Gdyńskiego, przy którym stacjonowały przy brzegu statki. Ogromne wrażenie robiły statki wojskowe oraz piękny sławny żaglowiec - „Dar Pomorza”. Obozowicze mieli również okazje wypłynąć na głębokie morze statkiem „Smile”. Wrażenie rejsu było niezapomniane. Dzieci zaglądały na mostek kapitański oraz pani przewodnik opowiedziała o historii żeglarstwa. Każde z dzieci chciało być „wilkiem morskim”. Po uroczym rejsie pojechaliśmy do Centrum Nauki Experyment. W tym miejscu młodzież i dzieci mogły puścić wodze fantazji i doświadczyć eksperymentów z dziedziny nauk przyrodniczych i biologicznych o człowieku. Wróciliśmy do domu na kolacje. Natomiast po kolacji czekała na dzieci kolejna atrakcja – dyskoteka. Zabawę prowadził zamówiony na ten dzień D.J. Krzyś. Wychowawcy poprowadzili konkursy, które dostarczyły wiele radości t.j. ubijanie piany z białek, karmienie zamkniętymi oczami serkiem, konkurs wiedzy o regionie oraz owijanie wychowawców papierem toaletowym. Przebojem obozowym stała się Belgijka, w którym uczestniczyli wszyscy obozowicze. Dzień zakończyliśmy pakowaniem bagaży i na rozmowach pożegnalnych. Bożena

Temperatura 21°C, lekkie zachmurzenie, brak wiatru – fantastyczna pogoda na zwiedzanie. Zatem razem z przewodnikiem Panią Elżbietą Makowską wyruszamy na Westerplatte i do Gdańska. Westerplatte – na jego terenie funkcjonowała Wojskowa Składnica Tranzytowa, której obrona we wrześniu 1939 roku stała się symbolicznym początkiem II wojny światowej oraz polskiego oporu przeciw agresji III Rzeszy. Po szybkim zwiedzaniu, Westerplatte pozostało za nami i statkiem płyniemy do Gdańska mijając obszary stoczniowo-portowe. Przepływamy obok najbardziej charakterystycznej budowli w mieście- żurawia, który był największym dźwigiem portowym. Następnie wchodzimy na Ulicę Długą i Długi Targ czyli najpiękniejsze ulice miasta, tworzące trakt królewski. To tutaj usadowiły się najwspanialsze budowle Gdańska tj. Ratusz, czy Fontanna z Neptunem i oczywiście Dwór Artusa – miejsce, gdzie kiedyś spotykali się kupcy, politycy i inni zamożni mieszkańcy miasta dyskutując o bieżących wydarzeniach. Wchodzimy do „perełki” w Gdańsku - Kościoła Mariackiego, który nazywany jest także „Koroną Gdańska”. Jest największą w Europie świątynią wybudowaną z cegły. Z radością podziwiamy kamienice w Gdańsku, które mają swoją piękną historię i przyciągają uwagę niezwykłymi zdobieniami. Kiedyś to portowe miasto było miejscem intensywnego handlu i rejonem, w którym mieszkali najzamożniejsi gdańszczanie. Dostajemy godzinę czasu, by razem z wychowawcami „pobiegać” po sklepach, zjeść pyszną pizzę lub wypić dobrą lodową kawę i poczuć atmosferę Gdańska, jednocześnie delektując się widokiem zapierającej dech w piersiach ulicy Długiej. Z przykrością żegnamy się ze starą częścią Gdańska w rytmach „Belgijki”- zatańczonej przez nas pod gdańskim Ratuszem. Stajemy się częścią tego kolorowego, wakacyjnego, radosnego tłumu turystów wędrującego urokliwymi uliczkami. Około godziny 19.00 wracamy do „Ambasadora” zmęczeni /na bardzo krótko!!!/. Po kolacji czekało nas jeszcze wyjście na plażę, gdzie zagraliśmy w piłkę, pozbieraliśmy muszelki, którymi ozdobiliśmy usypanego z piasku żółwia i kibicowaliśmy jednocześnie drużynie Belgii i Francji w ich mundialowych rozgrywkach . Ciepły piasek, woda przyjemnie chłodząca stopy i plaża skąpana w promieniach zachodzącego słońca – takie wspomnienia zachowamy na kolejne jesienne i zimowe miesiące. Beata

Dzień wstał mało pogodny, ale już przed śniadaniem słońce nieśmiało wyjrzało zza chmur. Po śniadaniu wyruszyliśmy na mszę świętą, a zaraz po niej poszliśmy zwiedzać „Ocean Park” we Władysławowie. Mieliśmy okazję zobaczyć tam zwierzęta morskie wykonane w skali 1:1 w tym największego na świecie 34 metrowego płetwala błękitnego. Spacerowaliśmy tuż obok rekinów, orek czy wielorybów. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy o podwodnym życiu. Po raz pierwszy mieliśmy okazję porozmawiać na żywo z animowaną postacią wieloryba – Płetwalkiem, na ogromnym ekranie. Zadawaliśmy mu pytania, a on nam odpowiadał. Niektórzy przeżyli podwodną przygodę w wirtualnej rzeczywistości, inni oglądali tropikalne rybki oraz rekiny. Część z nas świetnie się bawiła na ogromnym placu zabaw, korzystając z karuzeli, kolejki i innych atrakcji. A wszystko to by przez zabawę wzbogacić wiedzę o podwodnym świecie. Podnosić świadomość ekologiczną i zwrócić uwagę na to, że zaśmiecanie środowiska prowadzi do unicestwienia wielu zwierząt morskich i oceanicznych. Po obiedzie poszliśmy na plażę, by znów wesoło się bawić. Piłka plażowa, przeciąganie liny lub przechodzenie pod nią to świetna rozrywka dla małych i dużych obozowiczów. Puszczaliśmy też latawce i bawiliśmy się z wykorzystaniem maty edukacyjnej, po powrocie z plaży czekała na nas prawdziwa niespodzianka – kolacja – grill na świeżym powietrzu przy muzyce. Wszystkim smakowało wybornie, a kiełbaski i inne smakołyki znikały w okamgnieniu. Po sytym posiłku przyszedł czas na spalenie kalorii. Jak je najlepiej spalić? Wiadomo. Tańcząc. Belgijka, makarena, czy krasnoludki pozwalają strawić sytą kolację i spalić zbędne kalorie. Po dniu pełnym atrakcji obozowicze zasnęli słodkim snem, aby nabrać sił na kolejne wrażenia. Sylwia

Pobudka o godzinie 7.30 i ruszamy na zwiedzanie Helu. Fokarium podbija nasze serca. Foki, foczki, puchate przytulanki – pływały, klaskały płetwami, wykonywały „dziwne figury” w wodzie. W nagrodę za pilne wykonywanie poleceń opiekunów, foki otrzymywały małe ryby . Fokarium jednak to nie zoo ani cyrk ale atrakcja proekologiczna i miejsce rozmnażania fok celem ich przywrócenia Morzu Bałtyckiemu. Krótkie zwiedzanie nabrzeża Helu – miasta położonego na cyplu Mierzei Helskiej i wracamy do Władysławowa, by po obiedzie uczestniczyć w niedzielnej Mszy Świętej. Ksiądz Marcin dla zobrazowania homilii wykorzystał przygotowane dzień wcześniej przedstawienie - pantomimę: „Historia prawdziwa. Życiorys Stanisława Kostki”. Prostota przekazu ułatwiła zapamiętanie dzieciom najważniejszych wydarzeń z życia świętego. Natomiast sprzyjająca pogoda zachęciła do spaceru po ścieżce edukacyjnej rezerwatu przyrody Słone Łąki – znajdującej się na obszarze Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. Kolejna godzina spędzona na zabawach i ćwiczeniach na skwerze rekreacyjnym przyniosła wiele radości wszystkim obozowiczom i wzmogła ducha walki, bo przy okazji rozegrany został mecz piłki plażowej między dziewczętami z naszego obozu a grupą mieszaną harcerzy z Buska Zdroju /województwo świętokrzyskie/ Wynik meczu 2:1 dla naszej drużyny.!!!Po kolacji szykujemy się na zachód słońca nad morzem, po drodze mijamy alejki kolorowych budek pachnących kebabami, goframi, frytkami, lodami i innymi „smakołykami”. Po godzinie 21 słońce w intensywnej czerwieni „topi” się w morzu – zapowiadając jutro ciepły, choć wietrzny dzień. Cisza nocna jak zwykle zaczyna się o godzinie 22.00. W poniedziałek czeka nas pobyt we Władysławowie ale oczywiście nie będzie nudno! Artur

Piątego dnia również obudziło nas słońce i wbrew przepowiedniom deszcz nie padał. Dziś pospaliśmy troszkę dłużej i po śniadaniu poszliśmy na mszę świętą. Po powrocie rozpoczęliśmy nowy etap przygotowań do wystawienia "sztuki" pt. "Wesele we Władysławowie" w czasie gdy jedni przygotowali scenografię inni szlifowali swoje role, jeszcze inni zajmowali się charakteryzacją aktorów. Wreszcie, gdy wszystko było gotowe i dopięte na ostatni guzik zabrzmiał gong obwieszczający początek. Ksiądz Marcin w słowie wstępnym powiedział, że jest to teatr przygotowany przez dzieci i dla dzieci, a jedynie widzami są dorośli. Na kanwie "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego i "Wesela w Atomicach" Sławomira Mrożka poszczególne grupy przedstawiły fragmenty lektur takich jak: Pinokio, Mikołajek, Balladyna i Akademia Pana Kleksa. Wszystko uatrakcyjnione zostało muzyką weselną, przy której bawili się nie tylko aktorzy. Kostiumy przygotowane przez dzieci i opiekunów nadały profesjonalnego charakteru całości. Do wspólnego oglądania zaprosiliśmy też właścicieli ośrodka, w którym mieszkamy. Popołudnie spędziliśmy na plaży, gdzie główną atrakcją okazał się szalony "Festiwal Kolorów". Po kolacji miłośnicy romantycznych wieczorów spędzili czas na plaży oglądając zachód słońca. A pozostali obozowicze tańczyli rytmach radosnej Zumby. Marek

Czwartego dnia naszych „Wakacji z Bogiem 2018” wstaliśmy wcześniej, aby po śniadaniu wyruszyć na całodniową wycieczkę do Trójmiasta. Dzień tradycyjnie rozpoczęliśmy od uczestnictwa we Mszy świętej, tym razem w Sanktuarium Matki Bożej Królowej Polskiego Morza. Opierając się na przykładzie świętości naszego Patrona obozowego – Św. Stanisława Kostki w sanktuarium poprzez modlitwę oddaliśmy cześć Matce Bożej. Następnie wyruszyliśmy w trasę. Pierwszym punktem zwiedzania była Archikatedra w Gdańsku Oliwie. Przy wejściu do katedry czekała na nas pani Makowska – przewodnik, która opowiadała o bogatej historii tegoż miejsca. Katedra słynie ze znanych na całym świecie organów, których brzmienie jest niepowtarzalne i przyciąga słuchaczy różnych narodowości. Dzisiaj mieliśmy okazję wysłuchać pięknego koncertu, który zapadł nam głęboko w ucho i serce. Pospacerowaliśmy również po parku oliwskim, w którym zachwycaliśmy się estetyką i różnorodnością kwiatów i drzew. Następnie wyruszyliśmy do Sopotu, gdzie przeszliśmy po molo, które sięga nawet pół kilometra wgłąb morza. Obozowicze poczuli nadmorski klimat zachwycając się widokami majestatycznych jachtów w porcie „Marine”, wielością sklepików z pamiątkami, budkami z lodami i goframi. O godzinie 19.00 dojechaliśmy na kolację. Po posiłku dzieci i młodzież przygotowaliśmy stroje i tekst na premierę teatralną przedstawienia „Wesele we Władysławie”. Niewyczerpane źródło energii obozowiczów przyczyniło się do zakończenia dnia w rytmach „Zumby”. Katarzyna

Piękne słońce i lekka morska bryza przywitały nas rankiem trzeciego dnia naszych „Wakacji z Bogiem 2018” .Po śniadaniu, jak zwykle przyjemnym spacerze do kościoła parafialnego położonego w centrum Władysławowa, uczestniczyliśmy wraz z ministrantami z Lubaczowa we wspólnej Mszy Świętej. Wspólnie dziękowaliśmy, prosiliśmy i oddawaliśmy się w opiekę Bogu. Czwartek, to w naszym programie „Dzień Sportu” i zdrowej rywalizacji. Zatem na skwerze rekreacyjnym, znajdującym się niedaleko naszego Ośrodka, zostały przygotowane stanowiska dyscyplin „prawie” olimpijskich. Mieszane drużyny rozegrały bardzo ambitny mecz piłki plażowej. Chętni pobijali rekord skoków na skakance – 220. Rzuty ringo wyłoniły „miotaczy” kolorowych kółek. A skoki w workach znowu były najbardziej atrakcyjne dla męskiej części grupy Pani Kasi. Najwięcej emocji wywołało przeciąganie liny – grupy męska kontra damska. Kto wygrał??? Oczywiście „płeć piękna” - jest nas więcej na naszych „Wakacjach”. Na zakończenie wręczono dyplomy i czekoladowe „Grześki”. Po obiedzie przyszedł czas na zdobycie plaży we Władysławowie . Kąpiel w wodzie, która pobudza zmysły, budowle z piasku zasługujące na medal, ogromne, tęczowe bańki mydlane i balony napełnione wodą to tylko część atrakcji przygotowanych przez księdza Marcina. Piękne motto św. Stanisława Kostki: „Do wyższych rzeczy jestem stworzony” jest z nami każdego dnia i o każdej porze – nawet na pięknej plaży wśród szumu fal i radosnego śmiechu dzieci. Na zakończenie dnia odwiedziliśmy jeszcze Matkę Bożą Królową Polskiego Morza w jej Sanktuarium w Swarzewie, nazywanym także Kaszubską Częstochową.

„Maryjo, Matko Zbawiciela! Gwiazdo Morza, oddajemy się Tobie. Prowadź nas, abyśmy szukali zawsze najcenniejszego skarbu, którym jest Twój Syn, nasz Bóg i Pan, Jezus Chrystus”

Przed snem jeszcze zadźwięczały rytmy „Czekolady” i czas na sen, bo jutro wcześniej wstajemy...7.30 !!! Beatka