Parafia Nowa Ruda - Słupiec

„Każdy z utęsknieniem czekał na ten czas

Bo wtedy wigilijny wieczór łączy nas,

A ciepło rodzinne otacza nasz dom

Gdy śpiewamy kolędy co rok. „

Dzień 13 grudnia 2018 roku dla wielu młodych ludzi także był dniem wyczekiwanym. Dniem, gdy do wspólnego stołu zasiadło ponad 160 osób, zaproszonych przez księdza Marcina, do Domu Parafialnego, by wspólnie uczestniczyć w spotkaniu wigilijnym. Białe obrusy, dekoracja świąteczna, ciasta pachnące imbirem, kardamonem i kolendrą oraz gama świateł skrzących się po całej sali przywitały wszystkich przybyłych. Wspólna modlitwa - jednoczy a odczytany fragment Ewangelii według św. Łukasza - przynosi radość i nadzieję: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan”. Dla wszystkich kandydatów do sakramentu Bierzmowania i ich rodziców, którzy przyszli na nasze spotkanie wigilijne, wielką radość sprawiło dzielenie się opłatkiem i składanie życzeń. Bowiem biały opłatek jest symbolem braterstwa, miłości, pokoju i pojednania. A czas dzielenia się opłatkiem jest najlepszym momentem, by kogoś przeprosić lub wybaczyć i zapomnieć o urazach. Wśród życzeń składanych kolegom i koleżankom były między innymi: życzę Ci marzeń o które warto walczyć; radości, którymi warto się dzielić; przyjaciół z którymi warto być i nadziei bez której nie da się żyć. Tak jak i trudno byłoby nie skosztować na spotkaniu wigilijnym, barszczu z krokietem przygotowanych przez Panią Danutę Sadowską - poezja smaku! Nie było wprawdzie na naszych stołach dwunastu potraw, ale ciast przygotowanych przez rodziców, było dużo więcej, wszystkie pyszne i kolorowe. Spotkanie wigilijne to także czas wspólnego kolędowania. Zespół wokalny sp7 pod kierunkiem Pani Jadwigi Kozakowskiej jak zwykle zdobył nasze serca następnie Renata Sieńko pod opieką Pani Małgorzaty Krzyżanowskiej, wzruszyła nas swoim wykonaniem „Magii świąt”. Paulina Kulba – oczarowała wykonaniem kolędy „Maleńka miłość” a Iweta Szymala – swoim delikatnym głosem przypomniała nam, że przed nami :” Cicha noc, święta noc, POKÓJ niesie ludziom wszem”. Spotkanie wigilijne 2018 – kilka godzin, wspólnego bycia ze sobą a nie obok siebie, kilka godzin życzliwości i radości. Za wszystko wszystkim serdecznie dziękujemy; Panu Bogu – za darowany czas; księdzu Marcinowi – za pomysł i jego perfekcyjną realizację; młodzieży – że idąc za słowami papieża Franciszka –„wstała z kanapy i ruszyła zmieniać świat”, na początku ten mały, swój. Rodzicom, którym pomimo obowiązków zawodowych „chciało się chcieć”, za dzielne wspieranie księdza w działaniach organizacyjnych. Wszystkim wykonawcom i opiekunom – za przepiękne wspólne kolędowanie a wszystkim, którzy dla nas piekli i gotowali cóż możemy powiedzieć DZIĘKUJEMY i oklaski na stojąco! Beata

Maryjo Panno Niepokalanie Poczęta 8 grudnia w Kościele katolickim obchodzimy Twoje święto. Pragniemy w słupieckiej wspólnocie parafialnej uczcić Twoje Niepokalane Serce w wyjątkowy sposób. Świętujemy już od piątku, rozpoczynając pielgrzymką do Torunia, na którą wybrała się młodzież, która przystąpi niebawem do Sakramentu Bierzmowania, by w mieście Mikołaja Kopernika, w Sanktuarium Matki Bożej Gwiazdy Nowej Ewangelizacji zawierzyć Twojemu sercu wszystkie troski, trudy dnia codziennego ale też radości. Bo kto lepiej wysłucha prośb swoich dzieci, jak nie ich ukochana Matka. W sobotę już od rana uroczystości w naszej świątyni. W szeregi Bractwa Św. Józefa wstąpiło dwóch nowych członków. Obrzędu obłóczyn dostąpili panowie Józef i Kazimierz. W południe w kaplicy  Godzina Łaski dla całego świata, tak jak tego sobie życzyłaś Maryjo.W tej godzinie jedynej w roku,  Niebo otwiera się dla każdego. Przychodzimy do Ciebie Matko Boża, byś wysłuchała próśb naszych, każdy z intencjami w sercu. Wieczorem dzieci, które w maju po raz pierwszy przyjmą Pana Jezusa do swojego serca, wpatrzeni w Twoje oblicze stanęły wraz z rodzicami z medalikiem w ręku, by ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn poświęcił go. Ucałowany z czcią przez rodziców i dziecko, założony na szyję, już zawsze będzie blisko serca. Czyniąc na czole znak krzyża rodzice pobłogosławili swoje dzieci. Od tego dnia noszenie medalika, albo krzyżyka to znaczy upodabnianie się do Maryi i Jezusa, pogłębiane więzi z Bogiem przez modlitwę i uczynki miłości. Czy może być piękniejszy prezent Maryjo w Dniu Twojego Święta? To kolejny etap przygotowania dzieci pierwszokomunijnych. Prosimy Cię Niebieska Matko prowadź je, nas rodziców, katechetów przez ten czas formacyjny. Niech każdy dzień przynosi dobre owoce, szczególnie w tym wyjątkowym czasie Adwentu, gdy z kolorowymi lampionami podążają na roratnie spotkania z Tobą. Agnieszka

fot. Andrzej Kruk

Młodzież przygotowująca się do przyjęcia sakramentu Bierzmowania, dnia 7 grudnia 2018 roku, w wigilię święta Niepokalanego Poczęcia Maryi Panny, ruszyła na pielgrzymkowy szlak do pięknego Torunia, by tam Ukochanej Mamie, powierzyć swoje życie, przyszłość i swoich bliskich. Pod opieką księdza Marcina, nauczycieli i opiekunów o godzinie 2.00, wyjechało ponad 70 młodych osób chcących w ten adwentowy piątek ubogacić swoja wiarę, umysł i ciało. Na początku naszej trasy znalazło się Centrum Nowoczesności Młyn Wiedzy – duży multimedialny park nauki, umieszczony na kilku piętrach. Wystawy, gry, zabawy i łamigłówki oraz eksperymenty pozwalają przyswoić w przystępny sposób prawa fizyki, przyrody dając możliwość zgłębienia nauk humanistycznych i elementów sztuki. Wizytówką Centrum jest Wahadło Foucaulta, umożliwiające obserwację zjawiska obrotu Ziemi wokół własnej osi. Jest ono widoczne z każdego piętra ponieważ ma 33 metry długości. Chociaż przez chwilę mogliśmy się poczuć jak naukowcy czy wynalazcy, dla których kreatywność i innowacyjność jest modna i atrakcyjna bez względu na wiek. Kolejnym miejscem, które w Toruniu odwiedziliśmy z ogromną przyjemnością było Toruńskie Żywe Muzeum Piernika, gdzie tradycja ma smak i zapach. Pod czujnym okiem Mistrza Piekarskiego oraz Wiedźmy Korzennej mogliśmy własnoręcznie przygotować ciasto piernikowe następnie wykorzystując drewniane formy, nadać mu kształt. A na koniec wypiec swój własny oryginalny piernik. Pracownicy muzeum to na pewno ludzie z ogromną pasją, którzy w niezwykle ciekawy, pełen humoru sposób potrafili zdradzić nam wszelkie tajniki związane z przygotowaniem i wypiekiem toruńskich pierników. Za czas jaki nam został darowany, za ludzi jakich spotkaliśmy nie tylko podczas naszej drogi, chcieliśmy jeszcze podziękować Dobremu Bogu, uczestnicząc we Mszy Świętej, odprawionej w sanktuarium Najświętszej Marii Panny Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II. Jak pisał św. Ambroży – patron dnia - „Nie ma obowiązku większego nad obowiązek wdzięczności.” Wdzięczności także Maryi Niepokalanie Poczętej, że jest naszą Matką nie tylko kochającą, ale też rozumiejącą i współczującą. "Bez Maryi Ewangelia staje się bezcielesna i bezkształtna, przemienia się w ideologię, w duchowy racjonalizm" mówił w Watykanie w 1993 roku Jan Paweł II, który wielokrotnie wszystkich zachęcał: "Odnawiajcie w ciągu dnia waszą ufność i miłość, ażeby Maryja towarzyszyła wam w codziennym życiu". Bo to właśnie nasza Mama „staje pomiędzy swym Synem a ludźmi w sytuacji ich braków, niedostatków i cierpień. Staje «pomiędzy», czyli pośredniczy, nie jako obca, lecz ze stanowiska Matki, świadoma, że jako Matka może — lub nawet więcej: «ma prawo» — powiedzieć Synowi o potrzebach ludzi”. Umocnieni duchowo, z torbami pachnących pierników: tradycyjnych, z nadzieniem różanym i czekoladowym, kawusiami albo gentelmańskimi, wracamy do domu „pisząc kolejną, ciekawą stronę naszej księgi życia”. ks. Marcin

Więcej informacji o pielgrzymce na stronie: https://swidnica.gosc.pl/doc/5212782.Fizyka-pierniki-i-cos-dla-ducha

Na łąki, na pola, biały śnieżek leci, już święty Mikołaj, śpieszy się do dzieci. Słychać srebrny dzwonek, a wiatr głos ten niesie po łąkach, po polach, po szerokim lesie. Czekając cierpliwie, stańcie dookoła. Już święty Mikołaj wchodzi do szkoły.”

Nadszedł wreszcie długo oczekiwany dzień – 6 grudnia. Wszystkie dzieci już od samego rana z wielką niecierpliwością spoglądały na drzwi, nasłuchiwały Mikołajowych dzwoneczków. Święty Mikołaj nie zawiódł dzieci i nie kazał zbyt długo na siebie czekać. Już od samego rana zawitał do naszej szkoły i zaczął odwiedzać dzieci w klasach. Dzieci nie tylko odbierały prezenty, ale śpiewały piosenki i chętnie pozowały do zdjęć z miłym gościem. Święty Mikołaj jest bardzo pracowity i mocny. Po obejściu Szkoły Podstawowej nr 7 (w dwóch budynkach) w samo południe nasz dzielny święty pojechał z ks. Jackiem do Przedszkola "Mini", by tam spotkać się z dziećmi. Radości nie było końca. Piosenki, wiersze, zdjęcia. Po odwiedzinach maluszków Mikołaj jeszcze wieczorem zagościł w naszej parafii. Wieczorem, po roratach, spotkał się z dziećmi w Domu Parafialnym.

Wszystko, co dobre szybko się kończy. Niech zrobione z Mikołajem zdjęcia będą wspaniałą pamiątką dzisiejszego spotkania.

Dzięki Ci składamy Mikołaju Święty za twe dobre serce i twoje prezenty. Dziś obiecujemy, kochany staruszku, zostaniesz w pamięci i w naszym serduszku. Teraz wszyscy razem z żalem Cię żegnamy i na drugi roczek zapraszamy.”

„Świeć, gwiazdeczko, mała świeć do Jezusa prowadź mnie.”

Światło – symbol Chrystusa, głoszonej Ewangelii, radości a gwiazda to jeden z atrybutów Świąt Bożego Narodzenia, o którym czytamy w Ewangelii według Św. Mateusza:”„Kiedy Jezus narodził się w Betlejem w Judei, za czasów króla Heroda, zjawili się w Jerozolimie Magowie ze Wschodu. I pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Bo widzieliśmy Jego wschodzącą gwiazdę i przybyliśmy złożyć Mu hołd». (...) Wtedy Herod, wezwawszy potajemnie Magów, wypytywał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. (...) Wysłuchawszy króla, wyruszyli w drogę i ta gwiazda, którą widzieli wschodzącą, szła przed nimi, aż stanęła nad miejscem, w którym było Dziecko. Gdy zobaczyli gwiazdę, ogromnie się ucieszyli. Kiedy zaś weszli do domu, zobaczyli Dziecko z Jego Matką Maryją. Upadli na twarz i złożyli Mu hołd”. Ale zanim będziemy się radować z przyjścia Pana do naszych serc liczy się to nasze TERAZ – czas adwentu, oczekiwania na przyjście Jezusa, który chce nas wyzwolić i uczynić szczęśliwymi, który do nas mówi:”Czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny”. Każe nam się przyjrzeć naszemu obecnemu życiu. To czas, by jeszcze kochać, przebaczać, zmieniać się i nawracać. Czas, by czekać mądrze i rozsądnie na przyjście Pana jak czytaliśmy na lekcji religii w Przypowieści o pannach roztropnych i nierozsądnych Mt 25, 1-13. Światło i gwiazda symbole zarówno czasu Adwentu jak i Bożego Narodzenia. Zatem czy można samodzielnie w ciągu 45 minut przygotować lampion adwentowy i gwiazdę betlejemską? Uczniowie z klas piątych, uczestniczący dnia 5 grudnia 2018 roku w warsztatach, zorganizowanych przez księdza Marcina, przekonali się, że do odważnych świat należy, a pod kierunkiem Pani Moniki Popiołek nawet najtrudniejsze prace plastyczne stają się samą przyjemnością. Wykonane przez nas oszronione, klimatyczne lampioniki ze słoiczków, są idealną propozycją nie tylko na światełko trzymane w ręku podczas rorat, ale również na element, który wprowadzi do mieszkania przytulną atmosferę, a w czasie Świąt będzie nastrojową dekoracja stołu – jak podkreśla Pani Monika. Natomiast papierowa gwiazda do zawieszenia w oknie lub na ścianie to prawdziwy must have tego sezonu i HIT wśród designerskich dekoracji świątecznych. Do zrobienia naszej jedynej, niepowtarzalnej gwiazdy wystarczyło zaledwie 11 papierowych torebek śniadaniowych, nożyczki, klej i kawałek sznurka. Na zakończenie zajęć dzieci otrzymały od Pani Moniki upominek – pomysł na świąteczną ozdobę wykonaną z niepotrzebnych resztek papieru. Można jąwykorzystać na wiele sposobów: jako bombkę na choinkę, kartonik dołączony do prezentu lub kartkę świąteczną. Naturalna, prosta, tania i ekologiczna dekoracja. To był czas pełen inspiracji, wspólnej pracy i zabawy a nade wszystko nauki, bo cytując Biblię:” Wy jesteście światłością świata. Tak niechaj świeci wasza światłość przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” Mt 5, 14-16.

Więcej informacji o warsztatach na stronie: https://swidnica.gosc.pl/doc/5205423.Gwiazdki-pierniki-i-inne-smakolyki

Obchody wspomnienia św. Barbary  rozpoczęły się wczesnym rankiem pod pomnikiem Trudu Górniczego. Spod pomniku górnicy, ich rodziny, delegacje szkół i zaproszonych gości udali się na Mszę św. pod przewodnictwem bp. Ignacego Deca. Przed jej rozpoczęciem złożyli kwiaty pod parafialną figurą św. Barbary, a następnie już wewnątrz świątyni przyjęli od biskupa decyzję o przydzieleniu im kapelana - ks. Krzysztofa Iwaniszyna. Duchowy opiekun otrzymał górnicze czako, szpadę i flagę z barwami czarno-zielonymi - znaki przyjęcia go do braci górniczej. Ks. Jacek

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką..., Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany.”

Słowa te pochodzące z Księgi Izajasza widnieją na adwentowej świecy, symbolu akcji Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom, którą już po raz 25 organizuje Caritas Polska. Swoje serca dla rówieśników otworzyły dzieci, które w maju przystąpią do Sakramentu Pierwszej Komunii Świętej. W pierwszą grudniową niedzielę, rozpoczynającą w Kościele Adwent, czyli radosne oczekiwanie na Boże Narodzenie i przyjście Jezusa Chrystusa, przybyły wraz z rodzicami do słupieckiej świątyni, niosąc w dłoniach małą czerwoną, świeczkę- symbol caritasowskiego przedsięwzięcia, by poświęcona znalazła potem  miejsce na wigilijnym stole. Ten gest to zjednoczenie z tymi, którzy potrzebują wsparcia i pomocy, chęć podzielenia się z ubogimi rówieśnikami tym, co mają. To kolejne spotkanie formacyjne uczące miłości bliźniego, której najlepszym nauczycielem jest nasz Dobry Bóg. Wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi, o czym przypomniał nam ks. Krzysztof Herbut, który przybył do naszej parafii, by wygłosić dla nas adwentowe rekolekcje. Jesteśmy świątynią Boga- słyszymy w głoszonym kazaniu. Kochać Boga to nauczyć się kochać drugiego człowieka. Będę dobry dla Boga, to Bóg będzie dobry dla mnie. Zapalając dziś pierwszą z czterech adwentowych świec, które są symbolem światła, podarowanego światu przez narodziny Jezusa w noc Bożego Narodzenia, pomyślmy o drugim człowieku, pokażmy swoją miłość poprzez dobre uczynki. Pierwsza adwentowa niedziela jest jak wielka brama, otwierająca czas łaski, nowy rok liturgiczny w Kościele katolickim pod hasłem – W mocy Bożego Ducha. Rok wyjątkowy dla nas rodziców, których dzieci po raz pierwszy przyjmą do swojego serca Pana Jezusa. Dobry Boże, prosimy Cię, spraw by czas formacji, przygotowujący je do tego ważnego wydarzenia w ich i naszym życiu przyniósł piękne i dobre owoce. Niech spotkania z Matką Bożą podczas roratnich nabożeństw pomogą im  jak najlepiej z radością i zaangażowaniem przygotować  się na narodziny Dzieciątka. Agnieszka

fot. Andrzej Kruk

„Miło szaleć, kiedy czas po temu” – Jan Kochanowski”

Według tradycji, Andrzejki były świętem obchodzonym tylko przez panny. Dla kawalerów przewidziane były Katarzynki przypadające na 24 listopada. Andrzejki kojarzyły się kiedyś pannom przede wszystkim z okazją wyproszenia u świętego Andrzeja ukochanego. W ten dzień modlono się więc bardzo uroczyście! Wierzyły one bowiem, że ich życzenie się spełni i czekały na znak, mówiący o tym, że ich prośba została wysłuchana. Obecnie Andrzejki stały się po prostu jeszcze jedną okazją do powszechnej zabawy, bez względu na płeć czy stan cywilny. Specjalną okazją do zorganizowania ostatnich hucznych zabaw przed rozpoczynającym się adwentem. Dlatego dnia 29 listopada 2018 roku w wigilię świętego Andrzeja, patrona podróżników i małżeństw oraz orędownika zakochanych, Pizzeria - Kawiarnia „Ewelina”, w swe gościnne progi przyjęła ponad 130 młodych osób, które wesoło bawiły się przy największych przebojach serwowanych przez DJ JOHNSONA – Przemysława Burnosa. Szaleństwo na parkiecie i animacje prowadzone przez młodych z Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego z Nowej Rudy, porywały wielu. Lambada i „Ta dziewczyna jest szalona” łączyły pokolenia, w kolorowym tłumiewirowali zarówno uczniowie jak i nauczyciele. Muzyka rzeczywiście łączy ludzi, a więc chwilo trwaj... Po tych wszystkich szaleństwach można było uzupełnić zapasy energii zajadając się pizzą, sernikami, domowymi jabłecznikami i niebiańskimi rogalikami. Księdzu Marcinowi dziękujemy za pomysł, realizację i odwagę w zorganizowaniu tak dużej imprezy dla młodzieży. A wszystkim zaangażowanym nauczycielom, rodzicom i wolontariuszom  dziękujemy za pomoc. Marcelina

Więcej informacji o andrzejkach na stronie: https://swidnica.gosc.pl/doc/5193575.Do-tanca-i-do-pomocy

„Wszyscy jesteśmy Aniołami z jednym skrzydłem. Możemy latać tylko wtedy, gdy obejmujemy drugiego człowieka”

W ostatnich dniach do pracy ruszył z ogromną radością i rozmachem, pod czujnym okiem księdza Marcina, nawet cały zastęp Aniołów przygotowujących Adwentowe Drzewko Dobroci. Pani Joanna Zielińska we współpracy z Małgorzatą Malach-Barańców i Lucyną Zawilińską, przygotowały listy dzieci, które w tym roku zostaną obdarowane prezentami w ramach właśnie tej akcji. Zgromadzone informacje o marzeniach, zainteresowaniach i potrzebach młodych ludzi będą niezwykle istotne dla osób „dobrego serca”, które zdecydują się zaangażować w przygotowanie paczek. Uczniowie klas piątych starannie wycięli 110 aniołków, które następnie niezastąpieni Państwo Krystyna i Wiktor Kownaccy, pięknie opisali, przenosząc na nie informacje zgromadzone przez pedagogów. A dzięki przedstawicielom młodzieży przygotowującej się do bierzmowania oraz przedstawicielom PaT-u, aniołki już wiszą na Drzewku Dobroci w naszym kościele. Pamiętajmy, że aniołka z Adwentowego Drzewka Dobroci może zdjąć osoba dorosła, która przygotowaną paczkę dostarczy do 17 grudnia 2018 roku. Na paczce nie zapomnijmy zapisać numeru aniołka. Rozdanie paczek nastąpi dnia 22 grudnia 2018 roku w godzinach 10-12.00 w Domu Parafialnym.

Człowiek jest wielki nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi” Jan Paweł II”

Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą nam!- śpiewamy w ostatnią niedzielę roku liturgicznego, która w tym roku przypada 25 listopada, oddając cześć zasiadającemu na tronie Pantokratorowi, a zarazem ukoronowanemu cierniem Zbawicielowi. Ta niedziela to wspomnienie Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Czy moje życie jest królestwem Jezusa? - zadał pytanie ks. Marcin podczas głoszonego kazania. Odpowiedź można znaleźć w życiorysach świętych. Uczniowie ze Szkoły Podstawowej nr 7- laureaci Plejady Świętych, corocznego konkursu odbywającego się w Ząbkowiacach Śląskich, raz jeszcze zamienili się w aktorów odgrywających role świętych. Przedstawiona droga do świętości Św. Barbary pokazuje, że Jej życie to Królestwo Jezusa Chrystusa. Być królem to nie znaczy zasiadać na tronie, nosić koronę, mieć bogactwo i piękne szaty. Królewskie atrybuty to miłość, pokora, służba drugiemu człowiekowi. To Jezus Chrystus pokazał nam poprzez cierpienie, mękę i śmierć, że Jego tronem jest Krzyż. Nasz Pan, nasz Zbawiciel, nasz Król przyszedł, by zaznaczyć swoje panowanie poprzez prawdę i świadectwo, że Bóg jest miłością. Życie Św. Katarzyny Aleksandryjskiej – Patronki naszej Parafii niewątpliwie jest Królestwem Jezusa. Dziś szczególnie jesteśmy wpatrzeni w Jej wizerunek. A Triduum Odpustowe przygotowało nas do tego Wielkiego Święta- Imienin Parafii. W piątek Msza Św. w intencji uczniów, rodziców, nauczycieli, wychowawców, katechetów, której przewodniczył ks. Krzysztof Pełech. Sobota to Msza Św. w intencji małżeństw i rodzin naszej Parafii. Modliliśmy się wraz z zaproszonym ks. Zbigniewem Kuleszą. W niedzielę suma odpustowa, którą rozpoczęła uroczysta procesja do ołtarza. A w niej podążali zaproszeni duszpasterze z naszego dekanatu, kapłani naszej parafii, na czele z Ks. Biskupem Vitalijem Skomarowskim Ordynariuszem Diecezji Łuckiej na Ukrainie. Ks. Biskup, który już po raz kolejny przewodniczył Mszy Św. odpustowej ku czci naszej patronki Św. Katarzyny, przybliżył nam postać tak bardzo bliskiej nam tej świętej męczennicy. Św. Katarzyna zrozumiała najwyższą wartość Królestwa Chrystusa, dochowując wierności Niebieskiemu Królowi. Pamięć o życiu Św. Katarzyny trwa. Módlmy się za wstawiennictwem naszej Św. Patronki, byśmy tak żyli, tak wierzyli, tak rozumieli i tak umierali, byśmy mogli wszyscy razem spotkać się w Królestwie Bożym, Królestwie miłości, sprawiedliwości i pokoju, królestwie, którego pragnie każde ludzkie serce. Niech te słowa Ks. Biskupa Vitalija towarzyszą nam w naszym codziennym życiu. Imieniny Patronki to wielkie Święto w Parafii. Piękna oprawa muzyczna Chóru Parafialnego nadała wyjątkowy ton tej chwili. Klękamy przed Najświętszym Sakramentem i modlimy się za wstawiennictwem Św. Katarzyny do Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Ciebie Boga wysławiamy śpiewamy na zakończenie eucharystycznego spotkania. Tak Boże ,wielbimy Cię i dziękujemy za naszą Świętą Patronkę. Jeszcze tylko pamiątkowe zdjęcie z Ks. Biskupem i umocnieni w wierze udajemy się do domu, dziękując dobremu Bogu za to spotkanie, za dar Świętej Katarzyny.Agnieszka

Więcej informacji o odpuście na stronie: https://swidnica.gosc.pl/doc/5184773.Kosciol-na-Ukrainie-wciaz-sie-odradza

Już w piątek, 23 listopada, dom należący do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP w Szczawnie-Zdroju wypełnił się młodzieżą. To członkowie, ale i kandydaci, którzy chcą wejść w szeregi Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży w diecezji świdnickiej. Wspólna kolacja i modlitwa. W tym roku program dni skupienia powiązany był z tematem patriotyzmu i pamięci o tych, którym Polska zawdzięcza niepodległość. ks. Jacek

„Droga uczniów to droga powolnego rozpoznawania Jezusa jako Pana i Króla”, z tym mottem wyruszyliśmy 24 listopada, na dzień przed uroczystością Chrystusa Króla, do Świdnicy, aby razem z ministrantami, lektorami, ceremoniarzami, oraz innymi członkami Eucharystycznego ruchu młodych wielbić Boga na spotkaniu młodych. Spotkanie rozpoczęło się w Katedrze, gdzie odbyła się Eucharystia pod przewodnictwem biskupa Adama Bałabucha, następnie wszyscy udaliśmy się do świetlicy „Bolko”, aby tam wysłuchać konferencji, którą przeprowadził ks. Paweł Kilimnik. Głównym motywem spotkania była Ewangelia według św. Marka (10,17-30) o „Bogatym Młodzieńcu”, który odszedł smutny, ponieważ nie potrafił pozostawić swojego majątku i podążyć za Jezusem. Jest to aktualny problem dzisiejszego świata, tym bardziej należy uświadamiać młodym ludziom, że pieniądze, nowa technologia itp. nie są najważniejsze w życiu, że tylko Chrystus może sprawić, że będziemy naprawdę szczęśliwi. A po ubogaceniu ducha, udaliśmy się ubogacić ciało, bo „wycieczka bez maka, to nie wycieczka” Anna

Kapłan, jak Chrystus oddaje swoje życie za powierzony sobie lud. Jest Światłem wskazującym drogę w ciemnościach, światłem, które nie gaśnie. Kapłan jest dla świata solą ziemi i tak jak sól utrwala, zachowuje i konserwuje dobro. Wybraniec Boży nie boi się czekających trudności, tego co człowieka zniechęca i przestrasza. Gromadząc się w słupieckiej świątyni, w sposób szczególny dziękujemy za dar osoby ks. Prałata Jerzego Czernala. Przy ołtarzu wszyscy kapłani naszej parafii,  wśród nich dostojny Jubilat, który przewodniczył tej niedzielnej, koncelebrowanej Eucharystii. Tak jak powiedział ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, jubileusz 75- lecia urodzin jest piękną okazją, by podziękować dobremu Bogu za dar życia ks Prałata Jerzego, Jego posługę duszpasterską i służbę naszej parafii , by prosić Najwyższego Kapłana Jezusa Chrystusa oraz naszą ukochaną Matkę o łaskę zdrowia i potrzebne siły na kolejne lata, by ks. Jerzy mógł tak, jak dotychczas dawać świadectwo wiary i głosić orędzie miłości i pokoju. Wraz z życzeniami , które złożyła górnicza brać oraz przedstawiciele wspólnoty parafialnej, każdy z nas ofiaruje dar modlitwy.

Czcigodny Księże Prałacie Jerzy

przyjmij z serca płynące życzenia,

wiele radości i zdrowia,

Wiary, Nadziei, Miłości, uśmiechu i ludzkiej życzliwości.

Niech Najświętsza Panna otacza zawsze Matczyną miłością i opieką

i wyprasza u Swojego Syna wszelkie potrzebne Łaski.

A Duch Święty opromienia Światłem każdy dzień kapłańskiej posługi.

Szczęść Boże!

Duszpasterze i Parafianie”

W dniu 17.11.2018r. w Ośrodku Sportu i Rekreacji w Ząbkowicach Śląskich miały miejsce rekolekcje diecezjalne dla młodzieży, którym przewodniczył ks. Michał Olszewski - sercanin. Naszą parafię reprezentowało 20 młodych ludzi. W czasie tego spotkania miały miejsce 2 konferencje, w czasie których ojciec rekolekcjonista przypomniał nam o tym, iż jesteśmy uczniami Chrystusa i nie możemy przechodzić obojętnie obok żadnego człowieka – nawet tego najbardziej ubogiego. Punktem centralnym tych rekolekcji była oczywiście Najświętsza Eucharystia, której przewodniczył Jego Ekscelencja ksiądz Biskup Ignacy Dec – biskup świdnicki. W wygłoszonej przez siebie homilii nasz pasterz pokazał, jak bardzo mocno ważna jest w naszym życiu wiara oraz modlitwa, a także to, że konieczne są nie tylko słowa, ale przede wszystkim dobre uczynki. W czasie tego dnia skupienia nie brakowało także adoracji Najświętszego Sakramentu, nieustannej okazji do skorzystania z sakramentu Pokuty i Pojednania oraz wspólnego posiłku. Kl. Łukasz

"Nie jestem w stanie robić wielkich rzeczy, ale chcę, by wszystko, co robię - nawet to, co najmniejsze - było na większą chwałę Boga". św. Dominik Savio.”

Taką małą rzeczą, ale o bardzo dużym znaczeniu dla dzieci i młodzieży, było uczestnictwo w XII Plejadzie Świętych czyli Wielkich Imieninach 2018 w Ząbkowicach Śląskich. Zgodnie z tym co, pisał Edward Maria Jan Poppe – Błogosławiony Kościoła Katolickiego -”Tyko święci pozostawiają ślady; inni hałasują, ale nie zostawiają żadnego znaku, że przeszli.” Takiego Bożego rabanu w Ząbkowickim Ośrodku Kultury, dnia 14 listopada 2018 roku narobili przedstawiciele przedszkoli i szkół między innymi z Pieszyc, Ząbkowic, Głuszycy i Nowej Rudy, pozostawiając po sobie jednak miłe wspomnienie. „Taki duży, taki mały może Świętym być...” przypomniała schola, piosenką „Arki Noego”, porywając do zabawy kolorowy tłum siedzący na widowni. Oryginalne, różnobarwne stroje z epoki, mieszały się ze zbrojami rycerskimi i zgrzebnymi habitami mnichów. Hiszpańskie kapelusze „konkurowały” z biskupimi mitrami i czepkami pielęgniarskimi oraz welonami zakonnymi. Wszyscy uczestnicy, mówiąc o swoich wybranych Świętych, całym sercem, wrażliwością i często ogromną tremą, rysowali obrazy ludzi takich jak my, pokazując jak intensywnie żyli oraz jak bardzo kochali to, co robili. „Trudno jest zostać świętym. To trudne ale możliwe. Droga doskonałości jest długa, jak długie jest życie każdego człowieka” - mówił Ojciec Pio. Natomiast czas prezentacji „swojego” Świętego, oczarowania jury i widowni był dużo krótszy. Młodzi uczestnicy Plejady Świętych recytowali, śpiewali a nawet tańczyli wcielając się na kilka chwil w rolę Świętej Jadwigi, Barbary czy Świętego Jerzego. Każdy występ był dopracowany, jedyny i niepowtarzalny, będący efektem pracy zbiorowej – dzieci, katechetów, rodziców a nawet dziadków. Przedstawiciele naszej Parafii także stanęli na wysokości zadania i swoimi prezentacjami podbili serca zgromadzonych w ośrodku kultury, zdobywając: wyróżnienia - Lilianna Mówińska i Klaudia Sójka, III miejsce – Karolina Kulba oraz I miejsce - Viktoria Krzemińska i Antoni Mytnik. Gratulujemy, byliście WSPANIALI! Zatem „bądźcie słoneczkami rozsiewającymi naokoło promyki ciepła, światła i Bożego szczęścia”, powtarzamy za św. Urszulą Ledóchowską i życzymy wszystkim młodym aktorom „żeby Wam się chciało chcieć” - co często powtarzała Błogosławiona Hanna Chrzanowska. ks. Marcin

Bogurodzica dziewica, Bogiem sławiena Maryja – dźwięki hymnu rycerstwa polskiego, pierwszego hymnu narodowego rozbrzmiały w słupieckiej świątyni, rozpoczynając uroczystą koncelebrowaną Mszę Św. w intencji naszej ukochanej, wolnej Ojczyzny. To wyjątkowy dzień dla każdego Polaka. 11 listopada 1918 roku Polska odzyskała niepodległość. W 100 lecie tego wielkiego wydarzenia chcemy dać świadectwo patriotyzmu i wyrazić dumę z tego, że jesteśmy Polakami. Dla Ciebie Polsko! Biel i czerwień to barwy, które dziś są najważniejsze. Dziękujemy Bogu i Maryi Królowej Polski za to, że biało-czerwona flaga powiewa dziś dumnie na wietrze. Obecność władz naszego miasta, z burmistrzem Tomaszem Kilińskim na czele, pocztów sztandarowych służb mundurowych, górników oraz noworudzkich szkół to wyraz pamięci, wdzięczności i wiary. Dziękujemy za kraj, w którym żyjemy, ale też za naszą małą ojczyznę-Nową Rudę. 11 listopada pamiętamy o tych, dzięki którym żyjemy w wolnej Polsce. O Marszałku Józefie Piłsudskim, który spogląda z portretu na zgromadzonych wiernych. Dziś też wspominamy wielkich Polaków, dla których Ojczyzna i patriotyzm były najważniejsze. Ks. Jerzy Kos- proboszcz Parafii Św. Mikołaja w Nowej Rudzie podczas głoszonego słowa zatrzymał się na chwilę nad myślą Jana Pawła II. Dziś te słowa mają szczególne znaczenie.

„Zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska , raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością - taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy. 
Proszę was, abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, abyście od Niego nigdy nie odstąpili, abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On wyzwala człowieka, abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest największa, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu."

Ta niedzielna uroczysta Eucharystia to najważniejszy punkt obchodów 100 lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Śpiewamy na zakończenie Mszy Św., zawierzając tymi słowami Dobremu Bogu naszą ukochaną ojczyznę i w procesji podążamy do pobliskiego parku, by być świadkami odsłonięcia i poświęcenia przez ks. Prałata Jerzego Czernala tablicy, wyrazu wdzięczności mieszkańców Nowej Rudy za Niepodległą. I zabrzmiał Mazurek Dąbrowskiego. Dziś ten hymn brzmi niezwykle wzruszająco. I raz jeszcze w tym dniu towarzyszą nam słowa Jana Pawła II, widniejące na pamiątkowej tablicy.

Wolność nie jest dana raz na zawsze.

Trzeba ją stale zdobywać na nowo.”

Złożenie kwiatów, zapalenie zniczy kończy uroczyste obchody 100 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Świętujmy w swoich domach , rodzinach. Dziś w naszych sercach ta jedyna, najważniejsza, umiłowana-Polska. Agnieszka

Św. Marcin – biskup z Tours, założyciel pierwszych klasztorów w Kościele zachodnim, mnich, w młodości żołnierz. W ikonografii przedstawiany jako rycerz oddający pół płaszcza żebrakowi. To pierwszy święty Kościoła zachodniego spoza grona męczenników. Stał się ikoną miłości bliźniego. Marcin jest świętym, jakiego potrzebuje współczesna Europa, takim, który w sposób szczególny podoba się papieżowi Franciszkowi, jest symbolem pokoju i jedności. W środę zgromadziliśmy się w słupieckiej świątyni, by podczas uroczystej Eucharystii modlić się w intencji naszego ks. Marcina, z racji Jego patronalnego święta, przypadającego 11 listopada wspomnienia Św.  Marcina z Tours. To eucharystyczne spotkanie było okazją, by podziękować Dobremu Bogu i Jego Matce Najświętszej za dar wyjątkowego kapłana. Jak wspomniał ojciec naszej parafii ks. Proboszcz Krzysztof Iwaniszyn, to nie przypadek, że ks. Marcin jest wśród nas, bo w Bożych planach nie ma przypadków. I za to powinniśmy dziękować. Za każde dobro czynione przez ks. Marcina, wspaniałe dekoracje upiększające naszą świątynię, pielgrzymki, spotkania z młodzieżą, wakacje i ferie z Bogiem, głoszone słowo, życzliwość, serce, uśmiech i czas, który ma dla każdego. Słowa najszczersze, wierszem wypowiedziane z ust dzieci pierwszokomunijnych, życzenia przedstawicieli górniczej braci, Uniwersytetu Trzeciego Wieku i wszystkich grup parafialnych to wyraz wdzięczności i pamięci. Wraz z życzeniami ofiarujemy dar modlitwy, najpiękniejszy podarunek dla Kapłana.

Księże Marcinie 

przyjmij proszę z serca płynące życzenia, Błogosławieństwa Bożego, opieki Naszej Ukochanej Matki, 

wstawiennictwa Twojego Świętego Patrona, światła Ducha Świętego.

Niech każdy dzień Twojej kapłańskiej posługi wypełnia Wiara, Nadzieja, Miłość,

dobroć, pokój i ludzka życzliwość. Szczęść Boże! 

Duszpasterze i Parafianie. "

„Ja to mam szczęście, że w tym momencie żyć mi przyszło, w kraju nad Wisłą… Ja, to mam szczęście…”

9 listopada 2018 roku, Kaplica Dobrego Pasterza odświętnie udekorowana, dominują nasze barwy narodowe: biel i czerwień. Ze sceny na licznie przybyłych gości „spogląda” poważny i jakoś zamyślony Marszałek Józef Piłsudski, nad Nim oczywiście biały orzeł ze złotą koroną na głowie – nasze godło narodowe i słowa księdza Krzysztofa, rozpoczynające Wieczór z piosenką patriotyczną:”...każdego dnia dziękuję Bogu za to, że jestem Polakiem. Jestem dumny z tego, że jestem Polakiem.”

„Ja to mam szczęście,(...)”

Piękny koncert, który dał nam możliwość nie tylko posłuchania pieśni patriotycznych, ale także wspólnego pośpiewania i zwykłego bycia ze sobą a nie obok siebie. Zatem „Bądźmy patriotami w czynach, a nie jedynie w pustych słowach”

„(…) że w tym momencie
żyć mi przyszło, w kraju nad Wisłą…
Ja, to mam szczęście…”

Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Andrzej Duda, w związku z obchodami 100 Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości mówił: „Chciałbym, abyśmy upamiętniając historyczne rocznice, nie tyle cofali się o sto lat, co w równym, a może nawet większym stopniu wybiegali myślą naprzód – ku wyzwaniom, które nas czekają, przed którymi stajemy i z którymi możemy się skutecznie mierzyć, budując dziś silną, wolną Polskę.”

ks. Marcin

„Naród, który nie sza­nuje swej przeszłości nie zasługu­je na sza­cunek te­raźniej­szości i nie ma pra­wa do przyszłości” Józef Piłsudski

Rodzina, naród, ojczyzna są tematami, które wracają ze zdwojoną siłą właśnie w okolicach 11 listopada – święta państwowego upamiętniającego odzyskanie przez Polskę niepodległości, po 123 latach zaborów. Czym dla mnie jest moja ojczyzna? Czy to jedynie wspomnienie rodzinnego domu, czy przywiązanie do języka, czy też miejsce, w którym czuję się bezpieczna. A może punkt na mapie, który zawsze mnie wzrusza i wzbudza moją słowiańską tęsknotę. Odczytany dnia 6 listopada 2018 r., na lekcji religii, fragment Ewangelii św. Łukasza, pokazuje, że Chrystus także poddawał się wzruszeniu, gdy patrzył na panoramę Jerozolimy, miasta Dawida i Salomona. A nawet wzruszenie było tak wielkie, że łzy cisnęły się do Jego oczu. Ta ogromna Miłość do Jerozolimy, to także Miłość do Ludu, każdego ludzkiego pokolenia, do nas. Ale te łzy to także łzy współczucia, Jezus przewidział bowiem karę, jaka miała spaść na Jego ukochane miasto – kompletna ruina, za brak poznania tego, co naprawdę służy pokojowi. A czy dzisiaj Zbawiciel płacze patrząc na mnie, moją rodzinę i Ojczyznę? Właśnie moja rodzina, czy tak naprawdę znam dzieje mojej rodziny, czy wiem gdzie żyli moi przodkowie 100, 200 lat temu, czym się zajmowali, jakimi byli ludźmi, jakie cechy po nich odziedziczyłam? „Czy ktoś chce, czy nie chce, każdy z nas miał 16 prapradziadków. Bez nich nie byłoby nas na świecie. Choć życiorysy większości z nich nie są tak pasjonujące, aby nakręcić o tym film czy napisać książkę – to wszyscy zasługują na wdzięczność, pamięć i szacunek – za to, że po prostu byli” - mówiła Pani Anna Krzosek, prowadząca, na zaproszenie księdza Marcina, warsztaty na temat tworzenia własnego drzewa genealogicznego. Pani Anna jest sekretarzem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Drohobyckiej, organizatorem zjazdów rodzinnych, twórcą drzewa genealogicznego rodziny oraz autorką publikacji o dziejach swojej rodziny a także wieloletnim nauczycielem języka polskiego. Mówiła: „Genealogia niezmiennie fascynuje”. Z ciekawości chcemy sprawdzić, jak bardzo uda nam się cofnąć, ile pokoleń jesteśmy w stanie poznać. Zazwyczaj bez problemu odtwarzamy informacje do pokolenia pradziadków, dalej jest już trudniej – co w ramach ćwiczeń sprawdzili uczniowie klasy trzeciej gimnazjum. Zatem co ułatwia nam poznawanie rodziny? „Na pewno bliscy, którzy są w stanie nam opowiedzieć o swoich przodkach, księgi kościelne, które są wielką skarbnicą wiedzy, obecnie coraz więcej jest i portali, w których ludzie wymieniają się różnymi wskazówkami, pomagają sobie wzajemnie odszukiwać krewnych. Niezwykle cenne są także zdjęcia”. Pani Anna pokazując część swojego drzewa genealogicznego, składającego się z ponad 1000 osób, zachęcała młodych ludzi do samodzielnego tworzenia tej najpopularniejszej formy przedstawiania powiązań między przodkiem a jego potomkami. Znany pisarz, Melchior Wańkowicz zwykł mówić: „nie podam ręki nikomu, kto nie zna nazwiska prababki z domu”. Czyli kiedyś uznawano, że powinniśmy znać na pamięć co najmniej 4 – 5 pokoleń naszej rodziny. A jak jest dzisiaj? Może właśnie 11 listopada jest dobrym czasem, aby nie tylko zadumać się nad przeszłością naszego narodu, ale także zakochać się w historii własnej rodziny!

„Aby mierzyć drogę przyszłą, trzeba wiedzieć skąd się wyszło” Cyprian Kamil Norwid

Więcej informacji o warsztatach na stronie: https://swidnica.gosc.pl/doc/5142126.Pamietaja-o-korzeniach

Piątego listopada o godnie 13.40 w szkolnej bibliotece odbył się pierwszy etap konkursu „Plejada Świętych – Wielkie Imieniny 2018”. Dzieci, które same zgłosiły się do konkursu wcieliły się w postaci świętych, błogosławionej i sługi Bożej. Za przykład możemy podać: pielęgniarkę Catherine Doherty – kanadyjską Służebnicę Bożą Kościoła katolickiego pochodzenia rosyjskiego, której proces beatyfikacyjny jest w toku (Lilianna Mówińska), św. Teresę z Lisieux – karmelitańską zakonnicę (Karolina Kulba), bł. Hannę Helenę Chrzanowską – pielęgniarkę, działaczkę charytatywną, pisarkę, pedagoga, instruktorkę i prekursorkę pielęgniarstwa domowego (Klaudia Sójka), ale też świętą Barbarę – patronkę górników (w przedstawieniu o św. Barbarze wystąpili Viktoria Krzemińska i Antoni Mytnik). W jury konkursu zasiadła pani Małgorzata Malach-Barańców – pedagog szkolny i s. Katarzyna Kownacka ze Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Dzieci z wielkim przejęciem przedstawiły „swoich” świętych i przeszły przez pierwszy etap konkursu, kwalifikując się do drugiego etapu – konkursu diecezjalnego, który odbędzie się 14 listopada w Ząbkowicach Śląskich. ks. Marcin